Σπίτι μου, σπιτάκι μου και σπιτοκαλυβάκι μου!

Φωτογραφια αρθρογραφου
Αρθρογράφος

Η επανάσταση του μινιμαλισμού     

Μνημόνια. ΕΝΦΙΑ. Περικοπές μισθών. Ανεργία. Κόκκινα δάνεια. Και κερασάκι η παγκόσμια οικιστική κρίση. Το όνειρο του Έλληνα για ένα κεραμίδι, κοντεύει να …πέσει στο κεφάλι του. Και το αμόκ της δεκαετίας του ’90 για παραφουσκωμένα στεγαστικά δάνεια, με δόσεις-ανέκδοτο για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, έφερε αγωνία και κατάθλιψη στους αγοραστές, που πιάστηκαν … Αμερικανάκια. Τώρα όμως τα Αμερικανάκια ξυπνούν και κάνουν στροφή με στόχο την απαλλαγή από τα περιττά βάρη και την καλύτερη ποιότητα ζωής… Δηλαδή;

Στις ΗΠΑ, τη χώρα του … Γκιούλιβερ, όπου το ‘μέγεθος μετράει’ -και μάλιστα με πολλά X πριν το L-  πνέει νέος.. μινιμαλιστικός άνεμος. Ίσως όχι όσον αφορά αυτοκίνητα, μπέργκερ και μερίδες του ποπ-κορν για παράδειγμα, αλλά τα σπίτια προς αγορά. Κι εκεί όπου τα τελευταία 40 χρόνια πρέσβευαν με ευλάβεια ότι η σπιταρόνα είναι το απόλυτο must.. προφανές σύμβολο status … και όπου μια καινούρια, οικογενειακή κατοικία έχει έκταση 228 τ.μ. κατά μέσο όρο, τα γούστα.. συρρικνώνονται. Και κατά συνέπεια, τα έξοδα.

«Μια μικρή επανάσταση στη χώρα των γιγαντιαίων» χαρακτηρίζουν οι ειδήμονες τα «Tiny Houses», δηλαδή ντιζαϊνάτα σπιτάκια τύπου … Χόμπιτ, με έκταση μικρότερη των 40 τμ, που προσελκύουν όλο και περισσότερους αγοραστές.  Είναι τροχήλατα ή λυόμενα (αλλά επ’ ουδενί τροχόσπιτα με την κλασική έννοια), έχουν άψογη κατασκευή, πρωτότυπη διαρρύθμιση και μοδάτο εξοπλισμό (που μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη και home cinema.. ανάλογα με την όρεξη και τα γούστα των ιδιοκτητών). Τα προτιμούν κυρίως ‘εκλεπτυσμένα’ προοδευτικά ζευγάρια, που πήραν τη ζωή … αλλιώς..

Η επανάσταση του μινιμαλισμού         

Λογικά έξοδα… λιτή διακόσμηση… μικρό ενεργειακό αποτύπωμα στο περιβάλλον (λόγω περιορισμένης εκ των πραγμάτων κατανάλωσης ρεύματος και νερού)… και βεβαία χαμηλή τιμή αγοράς.

Οι "millenials" μεταμορφώνονται σε… σικάτους χίπις που αγοράζουν με περίπου 30 έως 50 χιλιάδες δολάρια καινούργιο σπίτι, μικρότερο των 20 τ.μ., με γουστόζικο εσωτερικό χώρο διαμορφωμένο στα μέτρα τους… σαν να βγήκε από δημοφιλή εκπομπή διακόσμησης. Παράλληλα ‘αγοράζουν’ και μπόλικη ελευθερία.

«Το μίνι-σπίτι έχει τεράστια διαφορά από ένα συμβατικό και κάνει το κόστος διαβίωσης διαχειρίσιμο. Τα σπίτια αυτά είναι πιο λειτουργικά. Δεν υπάρχει ανεκμετάλλευτος χώρος. Προσπαθούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να ξεφορτωθούμε κάθε τι περιττό" λένε όσοι τόλμησαν το άλμα και τώρα ζουν σε κουκλίστικα μικρο-σπιτάκια.

Η τάση έχει αρχίσει να καταλαμβάνει και τους βρετανούς. Στην Μόσχα πάλι, πωλούνται ήδη διαμερίσματα μεν, σπιρτόκουτα δε: μόλις 11 τμ… τα πιο μικρά στην ιστορία αγοράς ακινήτων της ρωσικής πρωτεύουσας. Στο Χονγκ Κόνγκ, τα τετραγωνικά κατεβαίνουν στα 9τμ… Συνοικίες-μελίσσια τύπου ‘Μαντ Μαξ’ στον ορίζοντα…

«Τρικλοποδιά» από υλιστικά πρότυπα και τράπεζες

Υπάρχουν και οι επικρίσεις. Παγιωμένοι ‘κοινωνικοί’ κανόνες, υλιστικές προκαταλήψεις, ακόμη και επιχειρήματα περί… κλειστοφοβίας, καταδικάζουν τα …σπιτοκαλυβάκια.

Κι επειδή κάθε νεωτερισμός δεν χωρά στα συνηθισμένα ‘κουτάκια’ , προκύπτουν και δυσκολίες στο χρήμα. Οι αμερικανικές τράπεζες εντάσσουν τις κατασκευές αυτές στην κατηγορία ‘λυόμενο ή τροχόσπιτο’ και δεν δίνουν στεγαστικό αλλά μεσοπρόθεσμο δάνειο (έως 7 χρόνια) με αισθητά μεγαλύτερα επιτόκια. Αυτό βάζει ‘χαλινάρι’ στην έκρηξη των "Tiny Homes".

Επιπλέον, σε ορισμένες περιοχές απαγορεύεται η διαβίωση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατοικία πάνω σε τροχούς. Θεωρείται κατάλυμα κακής ποιότητας, όπου διαμένουν οι πολύ φτωχές ομάδες του πληθυσμού (!!!). Μάλλον δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται…

«Ένα μίνι-σπίτι  δεν έχει καμιά σχέση με ένα λυόμενο. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Απλώς είναι κάτι νέο -- κι αυτό είναι το πρόβλημα» λένε οι κατασκευαστές.

Παρ’ όλα αυτά, οι καλαίσθητες κοινότητες ξεφυτρώνουν παντού. Υπέροχα μικρά σπιτάκια, με όμορφο σχέδιο, θυμίζουν παραμύθι. Γίνονται αξιοθέατο κι επιπλέον οδηγούν στην αύξηση της αξίας των γύρω (συμβατικών) σπιτιών. Less is more….

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top