Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ακρόπολη αλλά και στην Δήλο.
Κατά την διάρκεια της διεθνούς διάσκεψη στο Ζάππειο για την επιρροή της αναστροφής του κλίματος στην πολιτιστική κληρονομιά, οι επιστήμονες εξέπεμψαν SOS, αναφερόμενοι στον διπλασιασμό του κινδύνου, σε σχέση με το χθες και το σήμερα, για τις επόμενες δύο ή τρεις δεκαετίες. Παράλληλα εστίασαν στην διαρκώς αυξανόμενη στάθμη της θάλασσας, που θα επηρεάσει δραματικά τα παράκτια μνημεία, προειδοποιώντας για την απειλή από τις ξηρασίες και τα πλημμυρικά φαινόμενα.
Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τα μνημεία του ιερού βράχου της Αθήνας, η γγ του υπουργείου Πολιτισμού, Δρ Μαρία Βλαζάκη-Ανδρεαδάκη, έκανε μία αναδρομή στο παρελθόν με τις ευθείες και έμμεσες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις που τα έπληξαν.
«Παρθενώνας, Ερέχθειο, Προπύλαια. Μνημεία υψηλής αρχιτεκτονικής σύλληψης. Η τελειότητά τους εξασφάλισε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη φυσική τους αντοχή. Ως εκτεθειμένα μνημεία έχουν υποστεί διαχρονικά διάφορες παρεμβάσεις και χρήσεις. Ναός, τζαμί, πυριτιδαποθήκη, Μοροζίνι. Η ακεραιότητά τους θα τρωθεί περισσότερο με τη βίαιη αφαίρεση των γλυπτών από τον Έλγιν» σημείωσε η ομιλήτρια και πρόσθεσε: «Αλλά, εκτός από τις ανθρώπινες επεμβάσεις, τα μνημεία αυτά παρέμειναν εκτεθειμένα στον αττικό ουρανό και την ατμόσφαιρα. Η εκβιομηχάνιση και η αύξηση των αυτοκινήτων ήρθε να τα επιβαρύνει. Σημειώστε ότι στην Αθήνα ζουν 41% των κατοίκων της χώρας, κινούνται 45% των μαζικών μέσων μεταφοράς και διενεργούνται 50% των βιομηχανικών δράσεων». Η κ. Βλαζάκη-Ανδρεαδάκη σημείωσε ότι ερευνητές του ΕΜΠ διαπίστωσαν στα μνημεία του βράχου δύο βασικές διαβρώσεις: Ζαχαροειδή φθορά στην εξωτερική στιβάδα του μαρμάρου από ένα είδος όξινης βροχής, που έχει επηρεάσει δραματικά μεγάλο αριθμών μνημείων στην κεντρική Ευρώπη και γυψοποίηση του μαρμάρου από την υγρασία, στα σημεία που δεν έρχονται σε επαφή με τη βροχή. Στις ίδιες, δε, περιοχές επικάθονται αιθάλη, οξείδια του σιδήρου και άλλα βλαπτικά μικροσωματίδια, στα οποία οφείλεται η σκοτεινή ρύπανση των μνημείων. Επιπλέον παρατηρείται φθορά από βιολογικούς παράγοντες, λειχήνες, μύκητες, περιττώματα πουλιών κ.α. Όπως σημείωσε η ομιλήτρια, τα έργα καθαρισμού, αποκατάστασης και συντήρησης των μνημείων του ιερού βράχου είναι διαρκή, ενώ από το 1975 έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση και στον αντισεισμικό έλεγχο. Κλείνοντας την ομιλία της η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού επανέλαβε το πάγιο αίτημα της Ελλάδος για επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Αγώνας από τους επιστήμονες και για τα μνημεία της Δήλου
Θάλασσα, βροχή και αέρας εξαφανίζουν την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Παρά τις συστηματικές εργασίες ανάδειξης και συντήρησης, που συντελούνται στο κυκλαδίτικο νησί από το 1873 με πρωτοβουλία της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, ένας από τους σπουδαιότερους χώρους του αρχαίου κόσμου υφίσταται αργή, αλλά αναπόφευκτη υποβάθμιση.
«Η θαλάσσια και η αιολική διάβρωση αποτελούν τις βασικές αιτίων των ζημιών, που υφίστανται οι αρχαιότητες της Δήλου. Το φαινόμενο έχει ενταθεί ξεκάθαρα την τελευταία 10ετία» σημείωσε ο διευθυντής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, Α. Φαρνού, κατά την διάρκεια της διήμερης διεθνούς διάσκεψης για την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στην πολιτιστική κληρονομιά, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο. Ακόμα διευκρίνισε πως:
Εντοπίζουμε σοβαρές φθορές στην τοιχοποιία (ειδικά στους ευαίσθητους τοίχους από πωρόλιθο), αφανισμό των αρμών και διείσδυση του νερού στα θεμέλια των κτηρίων. Οι βροχές των τελευταίων ετών έχουν ανεβάσει τον υδροφόρο ορίζοντα και σε συνδυασμό με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, βλέπουμε το νερό να εισβάλλει καταστροφικό στον αρχαιολογικό χώρο.
Όπως εξήγησε ο κ. Φαρνού, οι επιστήμονες της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και της Γαλλικής Σχολής συνεργάζονται σε μια οκταμελή επιτροπή, που συνεδριάζει δύο ή τρεις φορές τον χρόνο για τις επείγουσες επεμβάσεις στον χώρο και για την επεξεργασία ενός πλάνου διαχείρισής του, στο διαδικτυακό σύστημα δεδομένων συσσωρεύονται πληροφορίες για τα προβλήματα που προκύπτουν και ένα τρισδιάστατο μοντέλο, που δημιουργήθηκε πρόπερσι, συνδράμει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις εργασίες προστασίας των μνημείων. Επιπλέον, κάθε χρόνο γίνονται εργασίες στερέωσης στους φθαρμένους τοίχους. Οι περίφημοι λέοντες της Δήλου αντικαταστάθηκαν από αντίγραφα. Οι αυθεντικοί απομακρύνθηκαν από τον χώρο και φιλοξενούνται σε κλειστή αίθουσα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
«Στην Δήλο γίνονται και θα γίνονται εργασίες συντήρησης. Στο μέλλον θα γίνουν και μεγαλύτερες. Το έργο που καλούμαστε να επιτελέσουμε είναι τεράστιο. Ο χώρος είναι πολύ μεγάλος και η επίδραση από την κλιματική αλλαγή καθιστά εξοντωτική και άνιση τη μάχη που δίνουν οι επιστήμονες για τη συντήρηση των μνημείων του νησιού. Ο στόχος Ελλήνων και Γάλλων ειδικών είναι κοινός, αλλά πάντα θα χρειάζονται χρήματα για να υπηρετηθεί» κατέληξε ο κ. Φαρνού.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
