Δε θα ξεχάσω ποτέ πώς με έκανε να νιώσω την πρώτη φορά που τον είδα να παίζει τένις. Ήταν το 2010, στον τελικό του Roland Garros, εκεί όπου νίκησε τον Ρόμπιν Σόντερλινγκ και κέρδισε το έβδομο γκραντ σλαμ της καριέρας του (ως τότε).
Έπιασα τον εαυτό μου να παρακολουθεί τένις, ένα άθλημα που δεν ήξερα καν πως μετρά τους πόντους του και καθηλώθηκα από την επιμονή, την μαχητικότητα και πάθος του ακούραστου τότε νεαρού Ράφα Ναδάλ. Του Ναδάλ που παράτησε το ποδόσφαιρο για να ασχοληθεί με ένα πολύ μοναχικό άθλημα, ένα άθλημα που από βδομάδα σε βδομάδα σε φέρνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σου στερεί πολλά αλλά σου χαρίζει και τις πιο μεγάλες χαρές, τις πιο απίστευτες συγκινήσεις.
Ναι, είμαστε τυχεροί όσοι ζήσαμε την era των Big 3, γιατί τέτοια καθολική κυριαρχία σε άλλο αγώνισμα δε θα υπάρξει. Ρότζερ, Ράφα και Νόβακ κατάφεραν να γίνουν – όχι μόνο για το τένις, αλλά και για τον παγκόσμιο αθλητισμό – αθλητές θρύλοι, που έφεραν στο άθλημα χιλιάδες μικρά παιδιά και αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν πρότυπα. Η αρχή του τέλους ξεκίνησε με την απόσυρση του Ρότζερ Φέντερερ στο δακρύβρεχτο Laver Cup του 2022, όπου οι δύο του μεγάλοι «αντίπαλοι» ήταν παρόντες. Την Πέμπτη 10 Οκτώβρη ο Ράφα μας πληροφόρησε σε ένα άκρως συγκινητικό -και για τον ίδιο- βίντεο πως η αυλαία θα πέσει και για τον ίδιο, στο Davis Cup τον Νοέμβρη. Εκεί όπου θα εκπροσωπήσει για τελευταία φορά στην αδιανόητη καριέρα του την πατρίδα του, Ισπανία. Στην Ισπανία ο Ναδάλ έχει χαρίσει και δύο χρυσά μετάλλια, στο μονό το 2008 στο Πεκίνο και στο διπλό το 2012 στο Λονδίνο με παρτενέρ τον Μάρκ Λόπεζ. Έχει ψηφιστεί ως ο κορυφαίος Ισπανός αθλητής όλων των εποχών… σε μια χώρα που μοιάζει να είναι καλή σε όλα τα σπορ. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά…
Ο Ράφα Ναδάλ για τους υποστηρικτές του
Ο Ναδάλ είναι σούπερ σταρ αλλά δε συμπεριφέρθηκε ποτέ ως τέτοιος. Το lifestyle που υιοθέτησε έδειξε στους αμέτρητους υποστηρικτές του πως γίνεται κι έτσι. Μπορείς να είσαι Νο1 και να μην απασχολείς, μπορείς να είσαι αναγνωρίσιμος και όχι θορυβώδης.
Άλλωστε, με τη σύζυγό του Μαρία ο 38χρονος – σήμερα – Ράφα είναι μαζί 19 ολόκληρα χρόνια. Το 2022 η ευτυχία τους ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του μοναχογιού τους που έχει το ίδιο όνομα με τον πατέρα του και είναι για κείνον το μεγαλύτερο και πιο σπουδαίο επίτευγμα της ζωής του.
Ο αγώνας τένις που θα ήθελα να έχω παρακολουθήσει ζωντανά
Στις 6 Ιουλίου του 2008 Φέντερερ και Ναδάλ έπαιξαν τένις από άλλον πλανήτη και χάρισαν στους θεατές του κατάμεστου κεντρικού κορτ στο Wimbledon το – κατά την ταπεινή μου άποψη – καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών.
Η νίκη στο τέλος έμελλε να έρθει για τον Ράφα, με σκορ 4-6,4-6,7-6,7-6,7-9 χωρίς αυτό να στερεί απολύτως τίποτα από το τενιστικό μεγαλείο του Ρότζερ Φέντερερ, σπεσιαλίστα των grass κορτς που από το 2003 ως το 2007 δεν άφησε κανέναν να του πάρει το τρόπαιο του Βρετανικού γκραντ σλαμ από τα χέρια.
Για να αντιληφθεί κανείς τι κατάφερε τότε ο Ισπανός, αρκεί να σκεφτεί ότι σταμάτησε ένα σερί του Φέντερερ που μετρούσε 40 συνεχόμενες νίκες στα γήπεδα του Wimbledon.
Οι τραυματισμοί και τα «αν» που στιγμάτισαν την καριέρα του
Ο Ράφα θα κρεμάσει τη ρακέτα του με 22 γκραντ σλαμ τίτλους (εκ των οποίων οι 14 στο… σπίτι του, το Roland Garros) και 92 συνολικά τίτλους καριέρας.
Ο Ράφα είναι ο κορυφαίος τενίστας των χωμάτινων κορτ έβερ. Κι αυτό είναι αναντίρρητο.
Οι τραυματισμοί που αντιμετώπισε, όμως, του στέρησαν πολλά από όσα ακόμη θα μπορούσε να έχει πετύχει σε μια καριέρα που οι περισσότεροι μόνο να ονειρευτούν μπορούν.
Από τα 17 του χρόνια, ο Ναδάλ υπήρξε άτυχος όσον αφορά σοβαρούς τραυματισμούς που τον κράτησαν εκτός κορτ για καιρό. Ποιος να ξεχάσει το όχι μακρινό 2022 που ξεκίνησε με τον πιο ιδανικό τρόπο για τον Ισπανό που κέρδισε με επικό τρόπο το Australian Open και έδειχνε να είναι καλύτερα από ποτέ;
Το ματς με τον Κύργιο στον ημιτελικό του Wimbledon την ίδια χρόνια ήταν ένας από τους αγώνες must watch για πολλούς λόγους. Ωστόσο ο Ράφα αποσύρθηκε από το τουρνουά λόγω μια ρήξης στην κοιλιακή χώρα και έτσι ο Κύργιος είχε την ευκαιρία με walkover να προκριθεί στον πρώτο τελικό γκραντ σλαμ της καριέρας του.
Η μαχητικότητά του, χαρακτηριστικό για το οποίο ξεχώριζε πάντα, δεν τον άφηνε να τα παρατήσει ποτέ, όσο σοβαρό κι αν ήταν αυτό που αντιμετώπιζε. Σα λιοντάρι επέστρεφε με δίψα και όρεξη για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Μέχρι που… το σώμα του στα 38 του δεν μπορεί να αντέξει πια.
Όπως είπε ο ίδιος, πριν λίγα χρόνια «Δεν είμαι τραυματισμένος. Είμαι ένας αθλητής που ζει με έναν (χρόνιο) τραυματισμό».
Gracias por todo, Rafa
Το μούδιασμα για τους φίλους του αθλητισμού ανά τον κόσμο δε θα περάσει εύκολα και θα γίνει εντονότερο κατά τη διάρκεια του Davis Cup, όπου ο ανεπανάληπτος Ράφα Ναδάλ θα πει «αντίο» στο άθλημα που καθόρισε τη ζωή του.
Στο βίντεο με το οποίο έκανε την ανακοίνωση της απόσυρσής του, ο Ράφα είπε ότι επιθυμεί να λήξει την καριέρα του με τον ίδιο τρόπο όπως την άρχισε το 2004. Κερδίζοντας τον τίτλο του Davis Cup με την ομάδα της Ισπανίας. Και του το ευχόμαστε!
Γιατί έτσι αξίζει σε έναν θρύλο να λήξει την καριέρα του, με μία ακόμη επιτυχία.
Το σίγουρο είναι ένα… θαυμαστές, φίλοι και rivals θα είναι όλοι στο πλευρό του για το last dance.
Happy retirement, Rafa! Ο κόσμος του αθλητισμού θα σου είναι για πάντα υπόχρεος…