Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο Χρίστος Κούγιας λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του, Αλέξη Κούγια.
Ο 23χρονος αποκάλυψε τον λόγο που είχε μια ρήξη στη σχέση με τη μητέρα του, Εύη Βατίδου, τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μετά τον θάνατο του πατέρα του αλλά και τη ζωή του.
«Οι γιατροί τον ενημέρωναν και δεν το αποδεχόταν», είπε για την ασθένεια του Αλέξη Κούγια και την κατάστασή του όταν εκείνη ήταν πλέον μη αναστρέψιμη. «Τις πρώτες ημέρες που είχε φύγει από τη ζωή ο μπαμπάς, ένιωσα έναν φόβο. Η διαθήκη δεν είχε γίνει και επικρατούσε ένα χάος. Τον πρώτο μήνα η κατάσταση ήταν τραγική», είπε στα parapolitika.gr και τη δημοσιογράφο, Αλεξάνδρα Καϋμένου.
Για την κρίση που πέρασε η σχέση με τη μητέρα του εξομολογήθηκε: «Με τη μητέρα μου μιλάω κάθε μέρα. Στην παρεξήγηση που είχα με την μητέρα μου, έφταιγε ο πατέρας μου, γιατί δεν μας είχε επιτρέψει να της πούμε τι γινόταν με την υγεία του. Αναγκαστήκαμε να της το πούμε δύο μέρες πριν πεθάνει ο μπαμπάς, ενώ ο μπαμπάς ήταν στην εντατική πόσες μέρες. Όποτε κανονικά εγώ έπρεπε να της δώσω τον χώρο και τον χρόνο για να αποδεχτεί τι γίνεται. Για τη μητέρα μου ήταν πολύ μεγάλο κεφάλαιο, ανεξάρτητα αν είχαν χωρίσει εδώ και 17 χρόνια. Εγώ είχα τον χρόνο να επεξεργαστώ το τι συνέβαινε, αλλά η μητέρα μου δεν τον είχε. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με το πώς αντιδρούσε, αλλά τη δικαιολογώ».
«Το αν σκέφτομαι τον θάνατο του πατέρα μου έχει να κάνει με το πρόγραμμά μου. Όταν μέσα στην ημέρα μου έχω να κάνω πράγματα, είμαι συγκεντρωμένος σε αυτά, οπότε εκεί δεν το σκέφτομαι. Το βράδυ όταν κάθομαι κάποιες φορές μόνος μου το σκέφτομαι. Μου λείπουν τα πάντα από τον μπαμπά μου. Είναι πολύ μεγάλη απουσία για την οικογένειά μας. Μια κλασική συνήθεια που είχα με τον πατέρα μου ήταν ότι μιλάγαμε πάρα πολύ για ποδόσφαιρο και μπάσκετ, οπότε μετά από κάθε παιχνίδι συζητούσαμε τι γινόταν στους αγώνες. Σε πρόσφατο αγώνα που πήγα, στο τέλος, καθώς κατευθυνόμουν προς το αυτοκίνητό μου, πήγα να πάρω τον πατέρα μου τηλέφωνο από συνήθεια και εκεί μου έκατσε λίγο στραβά», είπε για τις δύσκολες στιγμές που περνά μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Σχετικά με τα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν για τη περιουσία του Αλέξη Κούγια, ο Χρίστος Κούγιας διευκρίνησε: «Δεν ισχύει ότι ο πατέρας μου έχει αμύθητη περιουσία. Αυτά που ακουγόντουσαν, τα έβγαλε ένας δημοσιογράφος, ο οποίος όταν πέθανε ο πατέρας μου, τρεις ημέρες έκανε ένα ασύλληπτο πόλεμο. Εγώ δεν θα κάτσω να κοροϊδέψω τον κόσμο, ούτε να πω ότι πεινάμε. Πρέπει κάπως να το διαχειριστούμε όλο αυτό».
«Μετανιώνω που δεν είπα στον πατέρα μου αυτά που ήθελα, όσο ακόμα καταλάβαινε. Όταν μπήκαμε στην εντατική και μας είπαν ότι είναι θέμα λεπτών το να πεθάνει, μπαίναμε ένας ένας και πηγαίναμε να του μιλήσουμε. Του είπα κάποια πράγματα και κάποια αυτά του τα είχα ξαναπεί όταν έμαθα ότι θα πεθάνει. Νιώθω περήφανος για τον μπαμπά μου, αλλά δεν θέλω να του μοιάσω σε όλα», είπε χαρακτηριστικά ο γιος του ποινικολόγου.
Χρίστος Κούγιας: Ο χωρισμός των γονιών του και η σχέση με τον πατέρα του
«Ο πατέρας μου απουσίαζε όταν ήμουν μικρός. Στο μεγάλωμά μας έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο η μάνας μου, δεν μπορώ να το αμφισβητώ αυτό. Ήταν βασικός πόλος. Η μαμά μας βοηθούσε στο σχολείο και σε όλα αυτά, ενώ ο μπαμπάς ήταν η κλασσική πατρική φιγούρα της εποχής του 1970-1980. Ρωτούσαμε τη μητέρα μας αλλά στο τέλος γινόταν ότι έλεγε ο πατέρας μου. Ήταν αυστηρός, αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια. Ήταν πολύ καλός μπαμπάς σε γενικές γραμμές», ανέφερε για την σχέση με τον πατέρα του.
«Με επηρέασε πολύ ο χωρισμός των γονιών μου. Όταν ήμουν μικρός μπορεί να μην καταλάβαινα τι γίνεται, ήθελα να μένει στο σπίτι ο μπαμπάς μου. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι συμφωνώ που χώρισαν, δεν θα την πάλευε κανένας εκεί μέσα, ήταν χαοτική η κατάσταση μετά από ένα σημείο»,
Για τη σχέση με την αδελφή του εξομολογήθηκε: «Δεν νιώθω μπαμπάς απέναντι στην αδελφή μου, αλλά σίγουρα αισθάνομαι ότι πρέπει να την προστατεύσω από κάποια πράγματα. Το ξέρει κι η ίδια ότι αν γίνει κάτι θα είμαι εκεί. Με έχει βοηθήσει πολύ κι εκείνη. Πάντα όταν μάλωνα με τους γονείς μου εκείνη έπαιρνε το μέρος μου είτε είχα δίκιο, είτε όχι. Και με τον πάτερα μας εκείνη είχε τον τρόπο της και τον έπειθε. Της είχε αδυναμία, ήταν το κοριτσάκι του. Δεν υπάρχει άνθρωπος, εκτός από την αδελφή μου, που να ξέρει πώς νιώθω μέσα μου. Απογοητεύτηκα από ανθρώπους που πίστευα ότι θα είναι δίπλα μου. Χρειάστηκα τη βοήθεια ψυχολόγου, γιατί πρέπει να έχω το κεφάλι μου εδώ, δεν μπορώ να αφεθώ σε οτιδήποτε άλλο. Αν με άκουγε τώρα ο πατέρας μου θα του έλεγα ότι θα έπρεπε να με εμπιστευτεί μικρότερο και όχι να έχει εμπιστευτεί άλλου. Το έχω λίγο άχτι αυτό, με είχε ενοχλήσει».
