Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είναι μία μη κερδοσκοπική οργάνωση που στόχο έχει να συναντιούνται οι ισχυρότεροι άνθρωποι του κόσμου για να βρουν λύσεις στα σημερινά προβλήματα μέσα από μία ανταλλαγή απόψεων (brainstorming) μεγάλης, πολύ μεγάλης κλίμακας.
Για πρώτη φορά η συνάντηση αυτή έγινε το 1971 στη μικρή ασήμαντη πόλη, χειμερινό θέρετρο για σκι, λίγο έξω από τη Γενεύη, το Νταβός. Και από τότε, μια φορά τον χρόνο, κάθε Ιανουάριο, η μικρή αυτή πόλη γίνεται το κέντρο του κόσμου.
Δείτε τo ντοκιμαντέρ του Laguna Coast που παρουσιάζεται στο Νταβός
Το Φόρουμ ίδρυσε ένας Ελβετο-Γερμανός οικονομολόγος, ο Klaus Schwab, με μότο:
Με τη δέσμευση να βελτιώσουμε τον κόσμο
Το event είναι super-VIP. Μόλις 2 με 3.000 άτομα λαμβάνουν την πολυπόθητη πρόσκληση να παραβρεθούν, που δεν είναι και δωρεάν. Η «κάρτα μέλους» κοστίζει περίπου 50.000 ευρώ, ενώ το εισιτήριο για να παραβρεθεί κάποιος στη συνάντηση κάνει πάνω από 15.000.
Το φαγητό εκείνες τις μέρες με θέα το αλπικό σκηνικό είναι επίσης πανάκριβο – μιλάμε για ακόμα και 40 ευρώ το χοτ ντογκ. Το ίδιο ισχύει για τα ταξί, που δε βρίσκεις με τίποτα, εκτός αν είσαι ο Πάπας... Ναι, είναι κι εκείνος καλεσμένος, αλλά προτίμησε να στείλει το μήνυμά του φέτος στους ισχυρούς αυτού του κόσμου από το σπίτι του, στο Βατικανό.
Ποιοι πάνε στο Νταβός
Οι συνήθεις καλεσμένοι είναι φυσικά ο Αμερικανός Πρόεδρος, αρχηγοί κρατών, επικεφαλής διεθνών οργανισμών, επιχειρηματίες, ιδρυτές καινοτόμων εταιριών που έχουν γίνει παγκόσμιο trend, ΜΚΟ, ακτιβιστές, και φυσικά celebrities.
Είναι το μέρος, όπου μπορεί να βρεθούν δίπλα δίπλα στον πάγκο με τον καφέ -ή και την τουαλέτα- ο Bono των U2, που προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη, και ο Matt Damon, που φέρνει καθαρό νερό στην Αφρική με τη ΜΚΟ του, με τον Μητσοτάκη -καλή ώρα- ή τον Ερντογάν, που δε θα παραβρεθεί φέτος διαμαρτυρόμενος για τη στάση των δυτικών κρατών απέναντι στην κρίση στη Μέση Ανατολή (Ισραήλ-Χαμάς), και τον Bill Gates.
Φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που πηγαίνουν ακάλεστοι για τις γνωριμίες και τη δικτύωση. Περπατούν στους -5 βαθμούς Κελσίου στο παγωμένο οδόστρωμα, καθώς μεταφορικό μέσο δεν υπάρχει ούτε για αστείο, πηγαίνοντας από εστιατόριο σε μπαρ για να ζεσταθούν, μόνο για να φάνε... πόρτα, ακόμα κι αν στη χώρα τους θα λέγανε εύκολα «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και κάποιος μπορεί και να ήξερε. Γιατί τα «καλά» ή μάλλον... τα πάντα είναι κλεισμένα και πριβέ.
Η κριτική για τη διοργάνωση
Οι κριτικοί της διοργάνωσης αναφέρουν πως οι ίδιοι άνθρωποι που δημιουργούν τα παγκόσμια προβλήματα, μαζεύονται μια φορά τον χρόνο μπας και βρουν τρόπο να τα λύσουν. Την ίδια στιγμή, αποτελούν το 1% των πιο προνομιούχων ανθρώπων στον κόσμο. Πώς μπορεί να γνωρίζουν λοιπόν τα προβλήματα του υπόλοιπου 99% για να τους δώσουν λύση;
Το γεγονός ότι ταξιδεύουν δε με αεροπλάνα ή ιδιωτικά τζετ, για να φτάσουν στην απομακρυσμένη ελβετική πόλη, δεν έχει περάσει απαρατήρητο από τους περιβαλλοντολόγους, που τους αποκαλούν υποκριτές. Συγκεντρώνονται να συζητήσουν για το περιβάλλον οι ίδιοι που το επιβαρύνουν, ακόμα και με αυτή τους την επιλογή να ταξιδέψουν στο Νταβός.
Παρόλα αυτά, στις πέντε δεκαετίες που λειτουργεί η οργάνωση όλο και κάτι σημαντικό έχει επιτευχθεί.
Τα μεγάλα ορόσημα στο Νταβός
Το 1988 πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τούρκος ομόλογός του Τουργκούτ Οζάλ στην περίφημη διαδικασία του Νταβός, όπως ονομάστηκε η διαδικασία συμφιλίωσης των δύο χωρών, που έλαβε χώρα στο περιθώριο των εργασιών του Φόρουμ.
Το 1992 ο Nelson Mandela και ο τότε Νοτιοαφρικανός Πρόεδρος FW de Klerk έκαναν την πρώτη τους κοινή εμφάνιση στη διεθνή σκηνή του Νταβός, ένα μεγάλο βήμα προς την κατάργηση του απαρτχάιντ. Την επόμενη χρονιά οι δύο ηγέτες βραβεύθηκαν με το Νόμπελ Ειρήνης.
Το 2000, η Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και την Ανοσοποίηση ξεκίνησε στο Νταβός και από τότε έχει βελτιώσει την πρόσβαση στον εμβολιασμό για εκατομμύρια παιδιά -και όχι μόνο- σε όλο τον κόσμο.
Νταβός: Εύσημα από CEO και πρόεδρο της Microsoft στον Μητσοτάκη
Το φετινό θέμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ
Φέτος, σε μία δύσκολη συγκυρία με πολέμους, εμφανή τα σημάδια της κλιματικής αλλαγής και τις προκλήσεις που φέρνει η τεχνητή νοημοσύνη για την παγκόσμια κοινότητα, το θέμα είναι «Ξαναχτίζοντας την εμπιστοσύνη». Και σύμφωνα με το ετήσιο βαρόμετρο εμπιστοσύνης για το 2024 της Edelman, οι συμμετέχοντες πληροφορήθηκαν αμέσως πως η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πρόσωπό τους -κυβερνήσεις, δυτικές επιχειρήσεις και media- έχει πέσει, ενώ οι άνθρωποι εμπιστεύονται περισσότερο ο ένας τον άλλον, αλλά και τους επιστήμονες. Ρίσκο λαϊκισμού ο φόβος για την καινοτομία, την οποία καλούνται οι ισχυροί του κόσμου να διαχειριστούν σωστά.
