Όπου και να στρέψεις το βλέμμα σου κατά μήκος του παράκτιου νότου της Αττικής, οι εικόνες που θα αντικρύσεις θα σου τσακίσουν την ψυχή. H πανέμορφη αθηναϊκή ριβιέρα με τα καταγάλανα νερά και τις παραδεισένιες παραλίες έχει μετατραπεί σε τόπο εφιαλτικό! Η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια και οι επιπτώσεις της δεν είναι ακόμη μετρήσιμες.
Όπως δήλωσε στο star.gr ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας, Γιώργος Ηλιόπουλος, «όσο πιο γρήγορα στραφούν όλες οι δυνάμεις στην αντιμετώπιση, τόσο μικρότερη έκταση θα λάβει. Οι πρώτες ώρες είναι και οι σημαντικότερες και όσο περνάνε οι ώρες τόσο πιο πολύ χάνουμε το παιχνίδι.
(Γιώργος Ηλιόπουλος - Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας)
Μπορώ να σας πως επιστημονικά ότι το πετρέλαιο που είναι στην επιφάνεια της θάλασσας (γιατί φυσικά δεν είναι μόνο στην επιφάνεια) μπορεί να συλλεχθεί σε ένα πολύ μικρό ποσοστό, το οποίο σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία κυμαίνεται από 12% εως 15%, βαριά 20%. Άρα όταν μιλάμε για τις προσπάθειες συλλογής του πετρελαίου από τη θάλασσα, μιλάμε μόνο για αυτό το 20%.
Το υπόλοιπο πετρέλαιο, καθώς υπάρχει ο κυματισμός της θάλασσας αναμιγνύεται με θαλασσινό νερό, διογκώνεται και γαλακτοματοποιείται. Αυτό παίρνει χρώμα καφέ και μπορούμε ήδη να το δούμε σε κάποια σημεία της παραλιακής ζώνης. Αυτό το τρώνε τα ψάρια και άρα αυτό πηγαίνει στην τροφική αλυσίδα και από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε ότι αρχίζουν οι βαριές επιπτώσεις».
Όπως τόνισε ο κύριος Ηλιόπουλος ένας ψαράς μετά από μερικούς μήνες θα ψαρέψει ένα ψάρι που θα έχει φάει πετρέλαιο και αυτό θα έρθει στο πιάτο μας. Για εμάς σημαίνει ότι έχουμε μια περιβαλλοντολογική καταστροφή η οποία θα μας επηρεάσει και είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στην ανθρώπινη υγεία. Η γαρίδα θα επηρεαστεί, το μικρό ψάρι θα επηρεαστεί, το μπαρμπούνι θα επηρεαστεί, τα μεγαλύτερα ψάρια θα φάνε τα μικρά και όπως και να γίνει, θα υπάρξει σώρευση στην τροφική αλυσίδα και θα φτάσει μέχρι και τον άνθρωπο.
Από αυτά που γνωρίζουμε, επισημαίνει ο κύριος Ηλιόπουλος, έμφαση δίνεται από τις εταιρείες που έχουν αναλάβει τις διαδικασίες απορρύπανσης σε περισσότερο μηχανικές μεθόδους, ενώ προσπαθούν να αποφύγουν τη χρήση χημικών, κάτι που είναι θετικό. Βέβαια πρέπει να αποσαφηνίσουμε το εξής. Τα μέσα με τα οποία γίνεται αυτή τη στιγμή η συλλογή του πετρελαίου είναι για να φανταστείτε κάτι σαν πετσέτες, σφουγγαρίστρες ή πανιά, τα οποία όμως μετά θα γίνουν επικίνδυνα απόβλητα. Αυτά τα απόβλητα μετά τη χρήση τους, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως προβλέπει η νομοθεσία, ως επικίνδυνα».
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι περίπλοκη όπως επισημαίνει ο κύριος Ηλιόπουλος, καθώς «εξαρτάται από την κάθε περιοχή και την ποσότητα της ρύπανσης (δηλαδή του πετρελαίου) που έχει σωρευθεί εκεί. Σίγουρα αυτό που θα χρειαστεί να γίνει, είναι αναλυτικές μετρήσεις της ποιότητας των υδάτων σε κάθε περιοχή από κυβερνητικούς οργανισμούς και όχι μόνο, ώστε να μπορούν μετά να επιτρέψουν το κολύμπι και άλλες δραστηριότητες, όπως την αλιεία. Μπορεί δηλαδή μια παραλία να απορρυπανθεί γρηγορότερα από μια άλλη (κι ας είναι κοντά, ακόμη και στον ίδιο δήμο) καθώς μπορεί ο κυματισμός να είναι διαφορετικός, οπότε θα έχουμε σίγουρα διαφορετικές καταστάσεις σε κοντινές περιοχές».
Οι καιρικές συνθήκες είναι αυτές που σπρώχνουν προς κάποια κατεύθυνση το πετρέλαιο. Άρα στην ουσία είναι ο δεύτερος εχθρός μας μετά την πετρελαιοκηλίδα καθώς είναι αστάθμητος παράγοντας. Προς τα εκεί που φυσάει, προς τα εκεί θα πηγαίνει η πετρελαιοκηλίδα. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να γίνεται άμεσα η τοποθέτηση των φραγμάτων ώστε να προλαμβάνεται η εξάπλωση της ρύπανσης. Άπαξ και χαθεί χρόνος, μετά είναι σαν να έχεις χάσει τη μάχη. Είναι σαν τη φωτιά, που αν δεν ελεγχθεί τις πρώτες ώρες, μετά γίνεται ανεξέλεγκτη.
Όσο για το πότε θα καθαρίσει η Σαλαμίνα; Ο περιβαλλοντολόγος είναι κατηγορηματικός «σίγουρα θα πάρει καιρό». Ακούμε από κυβερνητικές πηγές να λένε ότι σε 20 με 25 μέρες οι παραλίες θα είναι πιο καθαρές από ότι ήταν πριν. Αν είναι τόσο καλά και ρόδινα τα πράγματα, τότε να κάνουμε μια πετρελαιοκηλίδα κάθε έξι μήνες για να καταλήγουν οι παραλίες καθαρότερες από πριν.
Προφανώς, τονίζει με σκωπτική διάθεση ο κύριος Ηλιόπουλος, αυτό δεν μπορεί να ισχύει. Η ρύπανση δεν είναι μόνο στις παραλίες, είναι και στον βυθό και αυτό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί εκεί είναι η ζωή. Τώρα, όσον αφορά στις παραλίες, όντως θα είναι αυτές που πρώτα θα καθαριστούν. Αλλά κάποιος για να μπορέσει να κάνει μπάνιο, θα πρέπει να μπει και στο νερό και εκεί θα υπάρχει πρόβλημα. Ενδέχεται για αρκετές δεκαετίες να υπάρχουν υπολείμματα πίσσας. Έχει γίνει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας που υπήρχαν ανάλογες πετρελαιοκηλίδες, όπου ακόμη και σήμερα, αν κάποιος πάει να κάνει μπάνιο, θα γεμίσει πίσσα.
Δυστυχώς η περιοχή δε θα απορρυπανθεί ποτέ 100%. «Θα γίνει ένας καθαρισμός για τα μάτια της πεθεράς, όπως λέει και ο λαός», είπε τέλος ο κύριος Ηλιόπουλος.
Της Ισμήνης Λέντζου (i.lentzou@star.gr)
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
