Το αρρωστημένο και άκρως επικίνδυνο διαδικτυακό παιχνίδι «Μπλε Φάλαινα» (Blue Whale Challenge) με θύματα κυρίως ανήλικα παιδιά σε όλο τον κόσμο έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις ενώ «χτύπησε» και την πόρτα της χώρας μας (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: ΣΟΚ στην Κατερίνη! 15χρονη ΧΑΡΑΚΩΘΗΚΕ και πήρε ΧΑΠΙΑ γιατί έπαιζε τη "Μπλε Φάλαινα").
Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά δοκιμασιών (όπως το να ακούει το θύμα ένα συγκεκριμένο τραγούδι, να δει ένα συνταρακτικό βίντεο και να ξυπνήσει σε περίεργες ώρες, να χαράξει λέξεις ή το σύμβολο μίας γαλάζιας φάλαινας στο δέρμα του) που εξελίσσονται σε διάρκεια 50 ημερών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κύκλος των προκλήσεων, κορυφώνεται την τελευταία ημέρα με πράξεις που οδηγούν στην αυτοχειρία!
Οι οδηγίες για τις σκοτεινές αποστολές δίνονται από ανώνυμους «game masters» μέσω συγκεκριμένων ιστοτόπων. Οι συμμετέχοντες επιβραβεύονται με πόντους για την συμμετοχή τους στις επικίνδυνες δραστηριότητες ενώ καλούνται να παρέχουν φωτογραφία ή βίντεο ως απόδειξη της ολοκλήρωσης της κάθε πρόκλησης..
Το star.gr, αντιλαμβανόμενο την επικινδυνότητα του εν λόγω αυτοκαταστροφικού παιχνιδιού αλλά και τη σημαντικότητα της ενημέρωσης γονιών και παιδιών, απευθύνθηκε στην ψυχολόγο-παιδοψυχολόγο, κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα θύματα της «Μπλε Φάλαινας» είναι έφηβοι, η κυρία Καππάτου αναφέρει αποκλειστικά στο star.gr: «Στην περίοδο της εφηβείας τα παιδιά μπορεί να είναι αρκετά ευάλωτα και ευαίσθητα. Η συμπεριφορά τους συχνά παρουσιάζει μεταπτώσεις που προέρχονται από τις διάφορες και συχνά έντονες σωματικές, ορμονικές και ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές που βιώνουν. Μια απογοήτευση μικρή για εμάς τους μεγάλους, στα μάτια τους παίρνει τεράστιες διαστάσεις και τους δημιουργούνται έντονα συναισθήματα. Η απογοήτευση , η απελπισία , η ματαίωση που νιώθουν μπορεί να προκαλείται από διάφορους λόγους. Για παράδειγμα, από την κακή σχέση που πιθανόν έχουν με τους γονείς τους, από μια ερωτική απογοήτευση, από μια απόρριψη από φίλους , από το διαζύγιο των γονιών τους, κάποια άλλη σημαντική αλλαγή που συμβαίνει στη ζωή τους κλπ.»
Στη συνέχεια η γνωστή ψυχολόγος παιδοψυχολόγος «σκιαγράφησε» την ψυχοσύνθεση των παιδιών που είναι πιο ευάλωτα σε τέτοιους είδους επικίνδυνα διαδικτυακά παιχνίδια
«Tα παιδιά που πείθονται να ακολουθήσουν τους κανόνες ενός τέτοιου παιχνιδιού, συνήθως νιώθουν μοναξιά, είναι εσωστρεφή, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, εμφανίζουν καταθλιπτικά στοιχεία, έχουν βιώσει κάποια έντονη απογοήτευση, δυσκολεύονται στην επαφή τους με τους συνομηλίκους και πιθανότατα έχουν προβλήματα στην επικοινωνία με τους γονείς τους. Αυτό είναι ένα γενικό περίγραμμα, γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε παιδί διαχειρίζεται την απογοήτευση με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τη προσωπικότητά του, τα βιώματά του, από τη σχέση που έχει με τους γονείς του και τα ψυχικά στηρίγματα που έχει αναπτύξει. Η καλή επικοινωνία με το οικογενειακό περιβάλλον και η στενή σχέση με τους φίλους όπου θα νιώθουν αποδεκτά αποτελεί το «μαξιλάρι» , που τα βοηθά να ανταπεξέρχονται στις διάφορες δυσκολίες , προβλήματα ή αναποδιές που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους».
Ο ρόλος του γονιού είναι να ΑΚΟΥΕΙ το παιδί του
«Ο γονιός στην εφηβεία αλλάζει ρόλο. Θα πάψει να είναι ο πρωταγωνιστής στη ζωή του έφηβου παιδιού του , πρέπει να δεχθεί ότι κεντρικό ρόλο παίζουν οι φίλοι του. Ο δίαυλος επικοινωνίας με τον έφηβο όμως πρέπει να παραμένει ανοικτός . Ο έφηβος τον έχει ανάγκη όμως θα τον αμφισβητεί. Χρειάζεται να μάθει να ακούει αυτά που λέει το παιδί του χωρίς να το κριτικάρει ή να το απορρίπτει .
Στα πλαίσια της αποστολής του γονιού είναι να μάθει στο παιδί του να λέει ΟΧΙ, να βάζει όρια στους άλλους χωρίς να φοβάται να πει τη γνώμη του και να εκφράσει τα συναισθήματά του! Για αυτό καλό είναι να δημιουργούν τις προϋποθέσεις, ώστε το παιδί σταδιακά να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του που θα του επιτρέψει, να διαχειρίζεται καταστάσεις που το δυσκολεύουν», σημειώνει η κυρία Καππάτου διευκρινίζοντας πως «αυτό οι γονείς μπορούν να το πετύχουν δίνοντας από νωρίς στο παιδί πρωτοβουλίες, κάνοντας το να νιώθει ότι εισακούεται η γνώμη του, λαμβάνονται υπόψη τα συναισθήματά του , το εμπιστεύονται, το ενθαρρύνουν, το επαινούν κλπ.
Στον εικονικό κόσμο οι παγίδες είναι πολλές και τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ξεφεύγουν από αυτές.
Τα βήματα της πρόληψης αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών των παιδιών-εφήβων
- Επικοινωνία με το παιδί: συνεχής, διαρκής ,ανοιχτή , χωρίς όρους.
- Να το διαβεβαιώνουν ότι είναι δίπλα του για τα καλά και τα κακά
- Να του δείχνουν ότι το εμπιστεύονται
- Να το μάθουν από νωρίς να εκφράζει τη γνώμη του και να λέει όχι για πράγματα που το κάνουν να αισθάνεται άσχημα
- Να ενισχύουν τη παρέα με τα συνομήλικα παιδιά και να γνωρίζουν τους φίλους τους .
Σημαντικές συμβουλές για τον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων επικίνδυνων καταστάσεων από τους γονείς
«Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώσουν τα παιδιά για το εν λόγω επικίνδυνο διαδικτυακό παιχνίδι. Η ενημέρωση δρα προληπτικά. Για παράδειγμα σε ώρες που η οικογένεια χαλαρώνει, μπορούν να ρωτήσουν τα παιδιά αν είναι ενήμερα για το εν λόγω παιχνίδι. Να τους εξηγήσουν τι είναι, να τα ρωτήσουν τη γνώμη τους αλλά και το πως θα διαχειρίζονταν τέτοιες προκλήσεις. Επίσης θα πρέπει να τους υπενθυμίσουν πως αν τους συμβεί κάτι που τα κάνει να νιώσουν περίεργα, να απευθυνθούν στους ίδιους. Αυτό είναι ένα καλό βήμα», υπογραμμίζει η γνωστή ψυχολόγος παιδοψυχολόγος τονίζοντας πως «το παιδί θα πρέπει να νιώθει ότι ο γονιός το ακούει χωρίς να το κρίνει. Αν το παιδί εμπλακεί σε κάτι παρόμοιο ο γονιός πρέπει να είναι δεκτικός και να το διαβεβαιώσει πως είναι ασφαλές, κανείς δεν θα το ενοχλήσει και έπειτα να καταγγείλει στις αρχές τυχόν περίεργες συμπεριφορές εις βάρος του παιδιού του.
Στη συνέχεια οι γονείς θα πρέπει να συζητήσουν μαζί του για τους λόγους που ώθησαν το παιδί να οδηγηθεί σε αυτή τη συμπεριφορά,. Αν αντιμετωπίσουν κάποια δυσκολία μπορούν να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό».
«Σε αυτού του είδους τα παιχνίδια ένα άγνωστο επικίνδυνο άτομο κατευθύνει τη ζωή ενός παιδιού. Αλλά είναι μια ζωή χωρίς πυξίδα»
«Τα παιδιά μπορεί κάποιες φορές να είναι πολύ απελπισμένα και να παραβλέπουν ή να υποτιμούν τον κίνδυνο. Και όταν συνυπάρχει το στοιχείο του εκφοβισμού ότι για παράδειγμα «θα στείλουμε φωτογραφίες σου και θα σου κάνουμε κακό», τα ευάλωτα παιδιά πέφτουν στην παγίδα ,εγκλωβίζονται και γίνονται έρμαια αυτής της κατάστασης. Άλλα παιδιά πάλι, μπορεί να θέλουν να δείξουν στους συνομηλίκους τους ότι είναι έξυπνα , δυνατά ,ότι μπορεί να τα καταφέρουν να ξεπεράσουν τέτοια εμπόδια. Ίσως επίσης κάποια άλλα παιδιά να το κάνουν αυτό για να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στο περιβάλλον τους ή για να εκδικηθούν τους γονείς.
Άλλοτε το ένα μπορεί να παρασύρει το άλλο σε μια κατάσταση χωρίς να θέλει επειδή δεν μπορεί να πεί όχι . Σε αυτού του είδους τα παιχνίδια ένα άγνωστο επικίνδυνο άτομο κατευθύνει τη ζωή ενός παιδιού. Αλλά είναι μια ζωή χωρίς πυξίδα», αναφέρει στο star.gr καταλήγοντας η κυρία Καππάτου.
*Ακούστε στο βίντεο ένα απόσπασμα όσων είπε στο star.gr η κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μόνο στο star.gr: 13χρονα Ελληνόπουλα ΠΙΝΟΥΝ και ΤΖΟΓΑΡΟΥΝ σαν μεγάλοι-ΔΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ
