Τετριμμένο αλλά και τόσο αληθινό είναι ότι η ζωή βρίσκεται στο «τώρα» μας και πολλοί το ξεχνάμε, με αποτέλεσμα αυτή να φεύγει και εμείς να την κοιτάμε!
Οι εμπειρίες είναι το μεγαλύτερο μέρος του εαυτού μας, όμως μας «τρώει» η καθημερινότητα και χάνουμε τα σημαντικά, τα ουσιαστικά.
Δυστυχώς η ζωή περνάει γρήγορα αν δεν την ζεις στο έπακρον, αν δεν την «ρουφάς», αν δεν είσαι εκεί στο 100% του εαυτού σου σε ότι κι αν κάνεις, αν δε δίνεις, αν δε δίνεσαι, αν δε μοιράζεσαι κι αν δε μοιράζεις…
Ακόμα και στα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα πρέπει να ξέρεις ότι θα περάσουν, όλα περνούν κάποια στιγμή, μπορεί να μας αφήνουν τις πληγές τους, αλλά αν τα βιώσεις τη στιγμή που συμβαίνουν μετά οι πληγές που θα αφήσουν θα είναι ένα απαλό σημάδι. Γιατί το «τώρα» θα γίνει «πριν» και θα φύγει...
Και κάπως έτσι θα συνεχίσεις να ζεις, να αγαπάς, να ερωτεύεσαι, να βολτάρεις με τον κολλητό σου, να γελάς ξανά, να πληγώνεσαι, να απογοητεύεσαι, να «σηκώνεσαι» από τον βάλτο και στο τέλος να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου!
