Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε πριν από λίγο σε εκδήλωση μνήμης για τη Μαριέττα Γιαννάκου, στο Μέγαρο Μουσικής, με κεντρικό ομιλητή τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στην πρώτη συνάντηση των δύο ανδρών μετά την αποχώρηση του κυρίου Καραμανλή από τη Βουλή.
Συγκινεί ο πρώην σύζυγος της Μαριέττας Γιαννάκου έναν χρόνο μετά
Ραντεβού ενότητας στη μνήμη της Μ. Γιαννάκου: Μαζί Κ. Μητσοτάκης και Κ. Καραμανλής
Όπως μετέδωσε ο Γιώργος Ευγενίδης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star, είναι μια κίνηση με προφανή συμβολισμό την εσωκομματική ενότητα της ΝΔ , καθώς δεν παρευρέθηε μόνο ο κ. Καραμανλής, ήταν η «όλη ΝΔ» στην εκδήλωση, υπουργοί, βουλευτές και ιστορικά στελέχη του κόμματος, όπως ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας κ.ά.
Στους ομιλητές και ο προέδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας.
Καραμανλής για τη Μ. Γιαννάκου: Σε όλη της την ζωή, αγωνιζόταν για τις αρχές και τις αξίες της Παράταξής μας
Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων για τη Μ. Γιαννάκου:
«Σοβαρή και μετρημένη, ευγενής και σεβόμενη την αντίθετη άποψη, αλλά ταυτόχρονα μαχητική, επίμονη, με βαθιά πίστη στις ιδέες της. Είχε άποψη καθαρή και επιχειρηματολογημένη. Την ενέπνεαν τα μεγάλα ιδανικά της εθνικής ανεξαρτησίας, της ομαλής λειτουργίας της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, όπως την εξέφρασε με την πολιτική του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Με πνεύμα ανεξάρτητο και αγωνιστικό ήταν πάντα πρωτοπόρος στις μάχες των ιδεών.
Σε όλη της την ζωή, αγωνιζόταν για τις αρχές και τις αξίες της Παράταξής μας. Παράταξη που αγάπησε και υπηρέτησε με πίστη και ανιδιοτέλεια. Τις περισσότερες μάχες τις κέρδισε με το σπαθί της. Αλλά και οι ήττες δεν την κατέβαλλαν, αντίθετα χαλύβδωναν την θέλησή της να συνεχίσει στον δρόμο που θεωρούσε σωστό. Πολύ συχνά, έστω και με καθυστέρηση, η δικαίωση των επιλογών της ήταν πανηγυρική.
Θυμάμαι πάντα με σεβασμό τον τρόπο που αντιμετώπισε το θέμα με το βιβλίο της Ιστορίας και την επίμαχη διατύπωση που περιείχε στην περιγραφή της καταστροφής της Σμύρνης, το 1922. Όταν την ρώτησα πώς σκέφτεται να το αντιμετωπίσει, μου είπε: «Κώστα, προφανώς και διαφωνώ με τα γραφόμενα και πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει. Όμως, σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, αυτά δεν γίνονται επειδή ο υπουργός ή ακόμα και ο Πρωθυπουργός διαφωνεί με την διατύπωση και επιβάλλει αυθαίρετα την βούλησή του.
Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν με συντεταγμένο τρόπο, από τα αρμόδια όργανα και τις θεσμικές διαδικασίες. Ο σεβασμός της θεσμικής τάξης είναι το ύψιστο καθήκον της εκάστοτε κυβέρνησης σε μια δημοκρατική πολιτεία». Το πλήρωσε αυτό με την μη επανεκλογή της στις βουλευτικές εκλογές. Είχε δίκιο όμως, αυτός ήταν ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης και για την Μαριέττα δεν ετίθετο δίλημμα, παρά το διαφαινόμενο κόστος για την κυβέρνηση και πρωτίστως για την ίδια. Όπως τόνιζε «Ακολουθώ τον δύσκολο δρόμο της νηφαλιότητας και του σεβασμού των θεσμών και των νόμων».
Η ισχυρή πίστη της Γιαννάκου στον κοινοβουλευτισμό αναδεικνύεται με την στάση που τήρησε την περίοδο που, ως υπουργός Παιδείας, παρουσίασε και έθεσε προς διαβούλευση την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση και τον Νόμο Πλαίσιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η Γιαννάκου επιζητούσε πράγματι έναν Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, δυστυχώς όμως σε ώτα μη ακουόντων. Με διορατικότητα, τόλμη και αποφασιστικότητα πρότεινε τομές σ΄ έναν χώρο που κυριαρχούσαν κάθε λογής συμφέροντα, το βόλεμα και η ήσσων προσπάθεια».
