Σε αναπροσανατολισμό της στρατηγικής για τον χρόνο των εκλογών οδηγεί σύμφωνα με πληροφορίες το πρωθυπουργικό επιτελείο η εμπλοκή που προκαλεί στα Σκόπια η μη επίτευξη της απαιτούμενης πλειοψηφίας στο δημοψήφισμα, προκειμένου να θεωρείται έγκυρο το «ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Παρότι μέχρι πρόσφατα η άνοιξη του 2019 εθεωρείτο ο προτιμότερος χρόνος για να στηθούν κάλπες για την εκλογή κοινοβουλίου στην Ελλάδα, είτε τον Μάρτιο και πριν τις ευρωεκλογές είτε τον Μάιο ταυτόχρονα με αυτές και με τις δημοτικές εκλογές, στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν πως υπάρχουν νέα δεδομένα τα οποία οδηγούν σε αλλαγή στρατηγικής.
Το κυριότερο είναι ότι η διεθνής πίεση για το ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών παραμένει εστιασμένη στη γειτονική χώρα και πλην απροόπτου η κατάσταση θα παραμείνει πολύπλοκη και τους επόμενους μήνες στη FYROM. Το αποτέλεσμα θα είναι όμως ο κ. Τσίπρας - παρότι θεωρητικά θα ήθελε να τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία- να απαλλαγεί από το άγχος της διαφωνίας του κ. Καμμένου και της προειλημμένης απόφασής του για αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα.
Ακόμη και αν οδηγηθεί σύντομα σε εκλογές η γειτονική χώρα, θεωρείται δύσκολο να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή ο Ζόραν Ζάεφ για την κύρωση της Συμφωνίας, οπότε το πιθανότερο είναι και πάλι η συμφωνία να παραπεμφθεί στις καλένδες. Είναι ίσως παράδοξο, αλλά δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μπορεί να αισθάνεται ανακουφισμένος από το γεγονός ότι, προσωρινά τουλάχιστον, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε! Ο ίδιος όμως μπορεί, με βάση τα νέα δεδομένα, να σχεδιάσει με ρεαλιστικό τρόπο τα επόμενα βήματα, χωρίς να έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με τον διεθνή παράγοντα.
Τα βήματα αυτά δεν είναι άλλα από το να ξεδιπλώσει ο κ. Τσίπρας μία στρατηγική σε ορίζοντα ενός έτους, ανοίγοντας όσο μπορεί το «πουγγί» του πλεονάσματος και προχωρώντας σε πολιτική παροχών, ελπίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν ισχύσουν οι περικοπές στις συντάξεις, όπως αποδεικνύει και ο προϋπολογισμός … ΠΡΟ-ΠΟ του 2019, με διπλή παραλλαγή στα ενδεχόμενα!
Το ρίσκο είναι βεβαίως εξαιρετικά μεγάλο, καθώς ένα εξαιρετικά δυσμενές αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καταστήσει μπούμερανγκ τον συγκεκριμένο σχεδιασμό, ενώ και στην οικονομία εξακολουθούν να ελλοχεύουν αρνητικές εκπλήξεις, όπως δείχνει ο δείκτης του Χρηματιστηρίου τις τελευταίες ημέρες.
Καλώς ή κακώς όμως ο πρωθυπουργός φέεται να έχει ενστερνισθεί πλέον το δόγμα ότι έρχονται καλύτερες ημέρες το 2019 και ότι όσο πιο αργά στηθούν οι κάλπες, τόσο καλύτερα. Όσον αφορά δε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, φέρεται να έχει πεισθεί ότι αν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο κόμμα, η διαφορά με τη ΝΔ θα είναι σαφώς μικρότερη των δημοσκοπήσεων και θα επιτρέπει θεωρητικά μια αντεπίθεση με στόχο τη μεγάλη ανατροπή τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 2019.
Το ρίσκο πάντως είναι αυταπόδεικτα μεγάλο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και το καθιστά ακόμη μεγαλύτερο ότι σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να προσδοκά το κόμμα της Αριστεράς σε «κεντροδεξιά παρένθεση» και επιστροφή σε σύντομο χρόνο στην εξουσία, λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2020. Ίσως και γιατί το αντίστροφο σενάριο, της «αριστερής» παρένθεσης, «κάηκε» το καλοκαίρι του 2015, οδηγώντας τον τότε πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, σε αποχώρηση από την ηγεσία του κόμματός του.
Όλα αυτά βέβαια είναι προς το παρόν ασκήσεις επί χάρτου. Γιατί αν τα δεδομένα αλλάξουν πάλι στα Σκόπια ή αν υπάρξουν «εκπλήξεις» που αφορούν την πολιτική και την οικονομική επικαιρότητα, ο σχεδιασμός δεν αποκλείεται να αλλάξει και πάλι.
Του Αλέξη Διακόπουλου
adiakopoulos@star.gr
