Ανάπτυξη προβλέπει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης (EBRD) το 2018-19, αλλά με επιβράδυνσή της τη δεύτερη χρονιά και με «αχίλλειο πτέρνα» την Τουρκία.
Συγκεκριμένα, η έκθεση Νοεμβρίου 2018 της EBRD για τις οικονομικές προοπτικές στη «ζώνη» της, αναφέρει ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018, η μέση αύξηση των περιφερειών της EBRD παρέμεινε αμετάβλητη από το 2017, στο 3,8%. Η σύνθεση της ανάπτυξης έχει μετατοπιστεί, με υψηλότερη συμβολή της ιδιωτικής κατανάλωσης και χαμηλότερες αλλά σημαντικές συνεισφορές από τις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Η ανάπτυξη αναμένεται να φτάσει κατά μέσο όρο 3,2% το 2018 και 2,6% το 2019. Αυτό αντιπροσωπεύει μια αναθεώρηση προς τα κάτω κατά 0,1 εκατοστιαίες μονάδες το 2018 και 0,6 ποσοστιαίες μονάδες το 2019 σε σύγκριση με τις προβλέψεις του Μαΐου 2018, κυρίως λόγω της βραδύτερης αναμενόμενης ανάπτυξης στην Τουρκία , όπου η απότομη επιβράδυνση κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους αναμένεται να επιφέρει μείωση του ρυθμού αύξησης του 2018 στο 3,6%, καθώς η ραγδαία πτώση και η αύξηση των επιτοκίων επηρεάζουν αρνητικά την ιδιωτική κατανάλωση και τις επενδύσεις. Ποσοστό ανάπτυξης περίπου 1% αναμένεται το 2019.
Εξαιρουμένης της Τουρκίας, η πρόβλεψη για τη μέση αύξηση της περιφέρειας το 2018 αναθεωρήθηκε προς τα πάνω κατά 0,1 εκατοστιαίες μονάδες, αντανακλώντας τις ισχυρές οικονομικές επιδόσεις κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους και παρέμεινε αμετάβλητη για το 2019.
Τρεις σημαντικές τάσεις έχουν επηρεάσει το εξωτερικό οικονομικό περιβάλλον για τις περιφέρειες της EBRD:
-Αυστηρότερες συνθήκες χρηματοδότησης για τις αναδυόμενες αγορές-
-Κλιμάκωση των εμπορικών συγκρούσεων
-Υψηλότερες τιμές πετρελαίου.
Η πρόσφατη αύξηση των μέσων επιτοκίων που αντιμετωπίζουν οι αναδυόμενες αγορές είναι η πέμπτη μεγαλύτερη κατά τα τελευταία 20 χρόνια, ωστόσο τα επιτόκια παραμένουν χαμηλά από ιστορική άποψη, συγκρίσιμα με εκείνα που επικρατούσαν κατά την περίοδο 2003-07 και 2013-15.
Ως εκ τούτου, η μέτρια αυστηρότητα των συνθηκών χρηματοδότησης έχει επηρεάσει κατά κύριο λόγο τις ροές κεφαλαίων στις οικονομίες με δικές τους διαρθρωτικές αδυναμίες, ιδίως στην Αργεντινή και την Τουρκία.
Επιπλέον, οι χώρες με υψηλά αποθέματα εξωτερικού χρέους και εγχώριο χρέος σε ξένο νόμισμα είναι πιο ευάλωτες σε περαιτέρω αυστηρότερους όρους χρηματοδότησης για αναδυόμενες αγορές.
