Το μυστήριο της «Ιεράς Σινδόνης» εξακολουθεί να προκαλεί το ενδιαφέρον των ερευνητών, οι περισσότεροι εκ των οποίων υποστηρίζουν ότι πρόκειται για… απάτη.
Μια νέα μελέτη του εγκληματολόγου Ματέο Μπορίνι, του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ και του Λουίτζι Γκαρλασκέλι, χημικού στο πανεπιστήμιο της Πάβια υποστηρίζει ότι τουλάχιστον οι μισές κηλίδες αίματος που υπάρχουν πάνω στο ύφασμα είναι ψεύτικες και μόνο κάποιοι από τους λεκέδες είναι συμβατοί με τη θέση ενός σταυρωμένου ανθρώπου. Οι υπόλοιποι δεν δικαιολογούνται ούτε από τη θέση του σώματος στον σταυρό ή στον τάφο.
Η μελέτη, η οποία βασίστηκε σε μεθόδους της ιατροδικαστικής επιστήμης για την ανασύνθεση του σχηματισμού των λεκέδων δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του Journal of Forensic Sciences.
«Δεν αναλύσαμε την ουσία που σχημάτισε τις κηλίδες, αλλά θέλαμε να επαληθεύσουμε πώς μπορεί να σχηματίστηκαν στο σάβανο. Προσομοιώσαμε τη σταύρωση σε σταυρούς διαφόρων σχημάτων και τύπων ξύλου, με διαφορετικές στάσεις σώματος, όπως με τα χέρια σε σχήμα Τ, σε σχήμα Υ, ή κάθετα πάνω από το κεφάλι», είπε ο Μπορίνι.
Ανέλυσαν έτσι τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκαν οι κηλίδες αίματος στους καρπούς, τους βραχίονες, το στήθος και γύρω από τη μέση που εμφανίζονται στην «Ιερά Σινδόνη» και συμπέραναν ότι οι κηλίδες στον κορμό ήταν συμβατές με τη στάση ενός σταυρωμένου ανθρώπου, όπως και οι κηλίδες στον βραχίονα, που δείχνουν ότι τα χέρια ήταν τεντωμένα ψηλά σε θέση άνω των 45 μοιρών.
Όμως οι κηλίδες αίματος στον καρπό και την οσφυϊκή περιοχή δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σύμφωνα με τους ερευνητές από καμία στάση του σώματος είτε στον σταυρό, είτε στον τάφο.
Επιμένουν μάλιστα ότι ειδικά ο λεκές σε σχήμα ζώνης γύρω από την οσφυϊκή περιοχή, ως αποτέλεσμα αιμορραγίας από πληγή στα πλευρά είναι εντελώς μη ρεαλιστικός, αφού σε μια τέτοια περίπτωση το αίμα δε θα είχε συσσωρευτεί στην περιοχή των νεφρών, αλλά της ωμοπλάτης.
Οι δύο ερευνητές εκτιμούν ότι ο λεκές αυτός έγινε με τεχνητό τρόπο και βάσει αναλύσεων συμπεραίνουν ότι η «Ιερά Σινδόνη» του Τορίνο δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μεσαιωνική απάτη, όπως έδειξε και η χρονολόγησή της με άνθρακα το 1988.
