Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί η παγκόσμια ειρήνη μετά από τη χημική επίθεση στη Ντούμα της Συρίας, με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Τουρκία να προετοιμάζονται για μια ισχυρή στρατιωτική επέμβαση εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.
Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια εμφύλιας σύρραξης και πάνω από 350.000 νεκρούς, η Δύση είναι έτοιμη να αναλάβει δράση με το φόβο γενίκευσης της έντασης να είναι ισχυρός.
Γιατί γίνεται ο πόλεμος στη Συρία;
Ο πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011 ως μια απόπειρα της Σουνιτικής αντιπολίτευσης της Συρίας να αμφισβητήσει τον πρόεδρο Άσαντ, στο πλαίσιο της λεγόμενης «Αραβικής Άνοιξης», ενός κύματος εξεγέρσεων για την αλλαγή αραβικών καθεστώτων που ξεκίνησε από την Τυνησία και επεκτάθηκε στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και σε άλλα αραβικά κράτη.
Η εμφύλια σύρραξη στη Συρία αποτέλεσε πεδίο σκληρής αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Σαουδική Αραβία που στήριζε τους σουνίτες αντικαθεστωτικούς και του σιιτικού Ιράν που στήριζε τον σύμμαχό του Άσαντ.
Αργότερα ενεπλάκησαν ΗΠΑ και Ρωσία με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα, από τη μια το Ιράν με τη Ρωσία και τη στρατιωτική και πολιτική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου και από την άλλη η Σαουδική Αραβία, οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, το Ισραήλ και η Τουρκία.
Οι βασικοί «παίκτες» και τα συμφέροντα που διακυβεύονται
Σαουδική Αραβία, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Τουρκία, Ιράν, Ρωσία κινούν τα νήματα στην ισοπεδωμένη Συρία.
«Πρόκειται για έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν με έντονα θρησκευτικά χαρακτηριστικά, καθώς έχουμε την αναζωπύρωση της προαιώνιας εχθρότητας μεταξύ σουνιτών και σιιτών και αυτό που επιδιώκει η Σαουδική Αραβία είναι να μετριάσει την επιρροή του σιιτικού Ιράν στην περιοχή», εξηγεί στο star.gr ο διευθυντής Ερευνητικών Προγραμμάτων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Κ. Φίλης.
Ρωσία: Κατάφερε από το 2015 και μετά να εγκαθιδρυθεί στη Συρία και να παίζει πλέον κυρίαρχο ρόλο στις εξελίξεις. Εκμεταλλεύτηκε το κενό εξουσίας που είχαν αφήσει οι ΗΠΑ επί Ομπάμα και αυτή τη στιγμή είναι η χώρα που έχει τον πρώτο λόγο σε σχέση με τις εξελίξεις στην περιοχή.
Ιράν: Στηρίζει το καθεστώς Άσαντ για να διατηρήσει την επιρροή του και να κρατήσει το σιιτικό κομμάτι της Συρίας ισχυρό.
ΗΠΑ: Ο βαθύτερος στόχος τους είναι το Ιράν και η Ρωσία, με τον Άσαντ να είναι ένα μέρος της εξίσωσης. Ο Τραμπ επιθυμεί την περιθωριοποίηση του Ιράν από τις περιφερειακές εξελίξεις και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ανατροπή Άσαντ. Επιδίωξη των ΗΠΑ είναι επίσης να ανακόψει και τη ρωσική επιρροή στην περιοχή.
Μ. Βρετανία: Ταυτίζεται πάντα με τις πολιτικές των ΗΠΑ, όμως τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όπως επισημαίνει ο κ. Φίλης, η Τερέζα Μέι είναι πολύ στρυμωγμένη στο εσωτερικό της, καθώς το Brexit και η οικονομία δεν πάνε καλά και θέλει να αποδείξει ότι η Βρετανία παραμένει ισχυρή.
Γαλλία: Σκέφτεται το ενδεχόμενο να συμμετέχει στιε επιχειρήσεις με αφορμή την επίθεση με χημικά στην ανατολική Γούτα.
Ο ρόλος της Ελλάδας σε μια γενικευμένη σύρραξη στη Συρία
Η Ελλάδα τέλος, μέσω της αμερικανικής βάσης στη Σούδα ενδέχεται να παίξει καθοριστικό ρόλο σε περίπτωση που η επιχείρηση των ΗΠΑ αποτελέσει μια ευρεία απάντηση στο καθεστώς Άσαντ. Αν δηλαδή διαρκέσει αρκετές μέρες, τότε σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί για τις επιχειρήσεις αυτές η Σούδα. Σε περίπτωση όμως που είναι ένα σύντομο και καθοριστικό χτύπημα από τις πλευρά των ΗΠΑ, τότε πιθανόν να μην αξιοποιηθεί η στρατιωτική βάση.
Της Ευαγγελίας Ντούρου
Email: entourou@star.gr
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
