Μπαμπάς: Ο πρώτος ήρωας του γιού και η πρώτη αγάπη της κόρης.
Η παρουσία του πατέρα στη ζωή των παιδιών είναι δίχως αμφιβολία καταλυτική και η επίδρασή του στην ανατροφή των παιδιών καθοριστική, όπως συμφωνούν άπαντες οι παιδοψυχολόγοι.
Κι, όμως, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, όταν ένα ζευγάρι χωρίσει, οι μπαμπάδες χάνουν τον ρόλο του πρωταγωνιστή στη ζωή του παιδιού τους και μετατρέπονται - χωρίς τη θέλησή τους - σε κομπάρσο, με αποτέλεσμα χιλιάδες παιδιά χωρισμένων οικογενειών να μεγαλώνουν χωρίς ή με υποτυπώδη παρουσία του πατρικού προτύπου. Έτσι, μοιραία ο ένας γονέας στην Ελλάδα καταλήγει συνήθως ένας επισκέπτης του σαββατοκύριακου, ένας απλός παρατηρητής, δίχως να μπορεί να συμβάλλει ενεργά στην ανατροφή και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του παιδιού ή να λάβει οποιαδήποτε απόφαση για τη ζωή του.
«Είναι πολύ έντονο το κοινωνικό φαινόμενο της γονικής αποξένωσης στην Ελλάδα», εξηγεί στο star.gr ο Κώστας Καρακώστας, πατέρας και νομικός εκπρόσωπος της ομάδας για τα δικαιώματα του παιδιού «Ενεργοί Μπαμπάδες».
Ημέρα του πατέρα: Επιστολή σε πρωθυπουργό, ΠτΔ και υπ. Δικαιοσύνης
Η γονική αποξένωση είναι μια μορφή παράνομης ενδοοικογενειακής ψυχολογικής βίας και νοείται ως η άρνηση ενός παιδιού να έχει επαφή με ένα από τους γονείς του, συνεπεία ενεργειών του άλλου γονέα.
«Δεν είναι εύρημα των τελευταίων ετών, αλλά αποτέλεσμα των απαρχαιωμένων διατάξεων του οικογενειακού δικαίου, που χρονολογούνται από το 1983 και δεν εκφράζουν πλέον τις σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες. Σε αντίθεση με τις λοιπές πολιτισμένες χώρες, εάν ένα ζευγάρι χωρίσει στην Ελλάδα, η επιμέλεια δίνεται σχεδόν πάντα αποκλειστικά στη μητέρα», εξηγεί ο κ. Καρακώστας.
«Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να εργαλειοποιούνται σε συνθήκες αντιδικίας και να μην υπάρχει ουσιαστική μέριμνα για το πραγματικό τους συμφέρον. Η ομάδα “Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού” είναι η έκφραση της αναγκαιότητας να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο άμεσα, πάντα προς όφελος των ίδιων των παιδιών, που χρειάζονται ισομερώς και τους δύο γονείς στη ζωή τους», υπογραμμίζει.
Φέρνει συνεπιμέλεια ο Τσιάρας
Προ ημερών, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, πήρε για ακόμη μία φορά ευθέως θέση για τις ριζικές αλλαγές, που ετοιμάζεται να κάνει η Πολιτεία στο απαρχαιωμένο και – εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας – νομοθετικό πλαίσιο του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα.
Ρύθμιση για τη συνεπιμέλεια παιδιών διαζευγμένων γονέων από τον Τσιάρα
Απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή, ο κ. Τσιάρας προανήγγειλε νομοθετική ρύθμιση που θα διασφαλίζει τη φυσική παρουσία και των δύο διαζευγμένων γονέων στο μεγάλωμα των παιδιών τους για το ερχόμενο φθινόπωρο.
«Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα όπως η εργαλειοποίηση των παιδιών, κατά τη διένεξη των γονέων, που αποφασίζουν να μην συνεχίσουν την κοινή ζωή τους», τόνισε, προαναγγέλλοντας την θεσμοθέτηση της συνεπιμέλειας στην Ελλάδα.
Ήδη, έχει διαμορφωθεί η νομοπαρασκευαστική επιτροπή που επεξεργάζεται αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο, ενώ έχουν γίνει (και θα ακολουθήσουν και άλλες) συναντήσεις και συζητήσεις με φορείς για τη γονεϊκή ισότητα και τη συνεπιμέλεια μετά το διαζύγιο, όπως το ΓΟΝ.ΙΣ. (Φορέας Κοινωνικής Φροντίδας για την Γονεϊκή Ισότητα για το παιδί) και ο σύλλογος «Συνεπιμέλεια».
Ποιοι είναι οι Ενεργοί Μπαμπάδες και τι ζητούν
«Είμαστε μπαμπάδες, προερχόμενοι από όλα τα σημεία της Ελλάδας, όλους τους επαγγελματικούς κλάδους. Οδηγός και λόγος της ύπαρξής μας είναι η αγάπη για τα παιδιά μας».
Έτσι συστήνονται οι «Ενεργοί Μπαμπάδες», μια ομάδα απλών ανθρώπων που ενώθηκαν από ένα αγνό κίνητρο: την αγάπη για τα παιδιά τους.
«Καθένας μας έχει να διηγηθεί μία μοναδική δική του ιστορία, με κοινό στοιχείο όλων τον γονεϊκό αποκλεισμό μας. Ο λόγος της δημιουργίας του γκρουπ ήταν και εξακολουθεί να είναι η ανάδειξη των προβλημάτων που δημιουργούνται από τον αναχρονιστικό νόμο του Οικογενειακού δικαίου (που βρίσκεται σε ισχύ από το 1983), ο οποίος δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες και έχει ως αποτέλεσμα την αποξένωση του παιδιού από τον πατέρα μετά από έναν χωρισμό. Στην Ελλάδα, σήμερα, εάν κάποιο ζευγάρι με παιδί/-α χωρίσει, και δεν μπορεί να καταλήξει σε κοινά αποδεκτή συμφωνία, η αποκλειστική επιμέλεια δίνεται στο 98% των περιπτώσεων στην μητέρα. Αυτό, σε συνθήκες αντιδικίας σημαίνει στις περισσότερες των περιπτώσεων αποκλεισμό του παιδιού από τον πατέρα του, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ψυχική του ανάπτυξη», εξηγούν.
Καθώς η ομάδα μεγαλώνει με γεωμετρικούς ρυθμούς, με τα δίκαια αιτήματά τους συντάσσονται και μητέρες, αλλά και γιαγιάδες ή παππούδες, επίσης συχνά θύματα της αποξένωσης από τα εγγόνια τους, μετά από ένα διαζύγιο.
Όπως εξηγούν, «εχθρός» τους δεν είναι φυσικά οι μητέρες, που έχουν την επιμέλεια των παιδιών, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων.
«Εχθρός μας είναι η γονική αποξένωση. Η παρουσία και των δύο γονέων ισότιμα στη ζωή ενός παιδιού είναι η πιο κατάλληλη τροφή για την ψυχική τους υγεία», επισημαίνουν, προτάσσοντας το εξής τρίπτυχο: Συνεπιμέλεια, Ίσος Χρόνος Επικοινωνίας μεταξύ και των δύο γονέων και Εναλλασσόμενη Κατοικία.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
