Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που απαγορεύθηκαν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, που τότε βρισκόταν ακόμη σε αρχικά στάδια στην Ελλάδα, και έβλεπε κανείς ένα «κύμα αγανάκτησης» να διογκώνεται στα social media. Τι για κυβερνητικό αυταρχισμό ακούσαμε, τι «μα στη δικιά μου πόλη δεν έχει αρρωστήσει κανείς» και τι «καταστραφήκαμε οικονομικά» δε λέγεται.
Το πιο ακραίο σύμπτωμα ήταν στην Πάτρα, όπου μέχρι και επεισόδια με τις αστυνομικές δυνάμεις είχαμε από... αγανακτισμένους καρναβαλιστές, οι οποίοι αψήφησαν τη νόμιμη ενέργεια της Πολιτείας, όπως και σε άλλες (λίγες ευτυχώς) πόλεις. Τραγική ειρωνεία: Λίγες ημέρες αργότερα στην πανεπιστημιακή κλινική του Ρίου της Πάτρας νοσηλεύονταν τα πρώτα κρούσματα της επιδημίας, στα οποία είχε μεταδοθεί ο ιός από ταξίδι στο εξωτερικό (με τραγική κατάληξη δυστυχώς σε μία περίπτωση). Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σήμερα τι θα είχε συμβεί αν είχε διασπαρεί μαζικά ο κορωνοϊός μέσω των καρναβαλικών εκδηλώσεων και ενώπιον ποιας πολύ χειρότερης κατάστασης θα είχε βρεθεί η χώρα, αν δεν είχε ληφθεί η απόφαση αυτή, η οποία εκ του αποτελέσματος κρίνεται απολύτως σωστή.
Το ότι σήμερα αρκετοί από τους οπαδούς της συγκεκριμένης «ανυπακοής» μονολογούν «δεν υπάρχει Κράτος», είναι μία ακόμη απόδειξη της σχιζοφρενικής κατάστασης που επικρατεί στη νοοτροπία ορισμένων, αλλά και στην απουσία της έννοιας «ατομική ευθύνη» από το λεξιλόγιο τους. Κατ’ αυτούς υπάρχει μόνο ένας «πατερούλης» (το Κράτος) που πρέπει να τους κάνει όλα τα χατίρια και οι ίδιοι δε χρειάζεται να υπακούουν σε κανέναν γραπτό και άγραφο νόμο. Μπορούν π.χ. να γεμίζουν τις παραλίες, να συνωστίζονται σε κλειστούς χώρους, να μην παίρνουν κανένα μέτρο ατομικής προστασίας και των γύρω τους , αλλά «έλα μωρέ τι να σου κάνουν αυτά…».
Βέβαια, αυτό συνέβαινε πάντα, θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος και η αλήθεια είναι ότι σε προηγούμενες δεκαετίες το φαινόμενο της ηθελημένης μη συμμόρφωσης σε κανόνες ήταν ακόμη εντονότερο. Κάπως έτσι όμως φτάσαμε στην απουσία κοινωνικής συμπεριφοράς, σε όλους τους τομείς, είτε αυτό λέγεται ρύπανση των κοινόχρηστων χώρων είτε οδήγηση στη ΛΕΑ.
Μόνο που σε περιπτώσεις σαν αυτές η αντικοινωνική συμπεριφορά είναι κυρίως ενοχλητική και λιγότερο επικίνδυνη. Σήμερα, με την επιδημία του κορωνοϊού να επελαύνει, είναι κυρίως επικίνδυνη, πέρα από ενοχλητική. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου στην κυριολεξία.
