Φτάνει πια!!! ΕΛΕΟΣ!!! Κάντε κάτι. Οτιδήποτε. Αρκεί να σταματήσει. Αρκεί να τελειώσει. Έστω να μειωθεί. Να μην είναι πια καθημερινή είδηση. Να μην μαθαίνουμε κάθε μέρα, για άλλο ένα κρούσμα, άλλο ένα περιστατικό. Κάπου στην Ελλάδα. Κάπου στην Αθήνα. Σε πόλη ή σε χωριό. ΦΤΑ-ΝΕΙ. Δεν αντέχεται και δεν παλεύεται. Έχουμε γεμίσει με παιδεραστές νέους, μεσόκοπους και γέρους. Μας περιτριγυρίζουν ανθρωπόμορφα κτήνη, ανώμαλοι, άρρωστοι διεστραμμένοι που σκοτώνουν παιδικές αθώες ψυχές, που εκτελούν στα πέντε μέτρα, την κατάκτηση της ευτυχίας στην ενήλικη ζωή, που στερούν ένα όμορφο μέλλον, κλέβουν όνειρα, κλέβουν ελπίδα, κλέβουν αγάπη. Δεν αντέχεται. Θέλω να φωνάξω, να βρίσω, να ουρλιάξω, να χτυπήσω… Και διαβάζοντας την καθημερινή ειδησεογραφία, αναρωτιέμαι: τελικά είμαστε γεμάτοι από δαύτους; Πόσοι είναι; Και αν μόνο το 15 % αποκαλύπτεται οι άλλοι, οι υπόλοιποι δρουν ανεξέλεγκτα; Ελεύθεροι; Και εξακολουθούν ανενόχλητοι να σημαδεύουν ανεπανόρθωτα, τα παιδικά κορμιά; Και είναι παράνομο λέει να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία τους και τα προσωπικά τους δεδομένα γιατί θα στιγματιστούν. Να στιγματιστούν!!!! Και μετά εξαφανιστούν από προσώπου γης. Αυτοί είναι χειρότεροι από όλους τους υπόλοιπους εγκληματίες ή παραβατικούς. Τι να πούνε οι κλέφτες, οι ληστές, οι τρομοκράτες, οι εξ αμελείας δολοφόνοι, ακόμα και οι ένοχοι για φόνο εκ προμελέτης. Αυτοί εδώ είναι χειρότεροι και πρέπει να υποστούν τα ισόβια. Αυτοί πρέπει να πονέσουν, να υποφέρουν, να δυστυχήσουν, να μαρτυρήσουν, να μετανιώσουν τη ώρα και τη στιγμή που έκαναν ότι έκαναν. Τη στιγμή που γεννήθηκαν. Και αν ισχύουν όσα ακούγονται για σκληρή τιμωρία από άλλους κρατούμενους μέσα στη φυλακή. Μαγκιά τους. Στους άλλους….
Οι παιδεραστές έχουν λέει μειωμένο IQ… ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΈΡΕΙ!!! Ούτε το IQ τους ούτε ότι σε μεγάλο ποσοστό κακοποιήθηκαν σε παιδική ηλικία. Δεν υπάρχει ελαφρυντικό δεν υπάρχει κανένας λόγος για συγχώρεση. Καμία συγχώρεση. Κανένα οίκτος. Ποτέ. Δεν ξέρω αν έχουν αυξηθεί ή αν πάντα υπήρχαν τόσοι πολλοί και απλώς τώρα αποκαλύπτονται πιο εύκολα. Το σίγουρο είναι ότι έχει γεμίσει η κοινωνία. Βρώμικη κοινωνία με βρώμικα, άρρωστα, ανώμαλα μυαλά. Δεν μου αρέσει αυτή η κοινωνία. Είναι λάθος. Είναι ένοχη. Είναι ελαττωματική, ανήθικη, αμαρτωλή, διαβρωμένη και σάπια. Και εσύ πολιτεία αφού βλέπεις ότι η τιμωρητική τακτική δεν αποδίδει, γιατί δεν κάνεις κάτι πιο δραστικό; Προληπτικό; Ενημερωτική καμπάνια ας πούμε. Μία δράση στα σχολεία. Σε συλλόγους γονέων. Κάτι ρε παιδί μου. ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ!!!! Αυτό μπορείς να το κάνεις και δεν χρειάζεσαι καμία έγκριση από τρόϊκα και θεσμούς. Επιτέλους, μαλθακή πολιτεία αντέδρασε. Είναι σημαντικό αυτό. Κατάλαβέ το. Μπες στη θέση του μικρού παιδιού που βασανίζεται το κορμάκι και η ψυχή του, που οδηγείται σε λάθος δρόμους, και δράσε. Πάρε πρωτοβουλία. Και εσύ δικηγόρε που τον υπερασπίζεσαι με το άλλοθι πως πάντα υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, και τελικά με ένα χαρτί γιατρού τον αποφυλακίζεις, μπορείς άραγε να κοιμάσαι τα βράδια με ήσυχη τη συνείδησή σου; Και μάλιστα όταν ξέρεις πως θα το ξανακάνει γιατί δεν μπορεί να αντισταθεί; Δεν γίνεται εμείς οι γονείς να ζούμε με αυτόν τον εφιάλτη. Με αυτόν τον φόβο. ΚΑΙ με αυτόν τον φόβο.
