Αγαπητοί αναγνώστες μου… σήμερα δεν θα σας εξυβρίσω ούτε και θα σας υποτιμήσω για το χαμηλό επίπεδο σας. Για την ασυγκράτητη όρεξή σας να βρίσκετε παντού μεμπτά, παντού λάθη, παντού διαφθορά και ανηθικότητα.
Και νομίζετε ότι ανακαλύψατε την Αμερική. Ότι τον πιάσατε στα πράσα!! Όχι δεν θα σας πω τίποτα, για όλα όσα λέτε και σκέφτεστε για την αναβάθμιση του βουλκανιζατερά σε αντιπρόεδρο δημόσιου νοσοκομείου.
Απλά θα σας ενημερώσω για να πάψετε επιτέλους να λοιδορείτε και να κατανοήσετε -ίσως και να μπείτε και εσείς- τον δρόμο της προόδου και της εξέλιξης. Να εμπεδώσετε επιτέλους ότι στο ανθρώπινο είδος δεν υπάρχουν φρένα και κλειστοί ορίζοντες.
Όλα είναι ανοιχτά όλα είναι δυνατά. Ακόμα και τα απίθανα. Και να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Είναι κακό που ο άνθρωπος είχε βουλκανιζατέρ; Φυσικά και όχι. Μια χαρά επάγγελμα είναι, ηθικό, αξιοκρατικό, -κανείς δεν πάει σε έναν άχρηστο βουλκανιζατερά…- δουλεύεις σωστά πληρώνεσαι, τρομπάρεις δεν πληρώνεσαι. Απλό. Επίσης είναι και επάγγελμα αρκετά προσοδοφόρο. Άσε που έχει γίνει και ταινία… περίπου… -«Βαλκανιζατέρ» του Σ. Γκορίτσα- οι παλιοί θα το θυμάστε σίγουρα. Από τότε όμως πολλά άλλαξαν… πολλά κατέρρευσαν και ακόμα πιο πολλά και άχρηστα σκαρφάλωσαν σε θώκους υψηλούς όπως οι φιλοδοξίες τους.
Ο εν λόγω αντιπρόεδρος λοιπόν, δεν πήγε κατευθείαν από τα Βουλκανιζατέρ στη Σαντορίνη. Μεσολάβησαν και άλλα πόστα, όπως αυτό του διοικητικού υπαλλήλου σε μεγάλη εφημερίδα -όπως ο ίδιος ισχυρίζεται αλλά δεν λέει σε ποιά- και σύμβουλος του αναπληρωτή υπουργού υγείας Π. Πολάκη. Μεσολάβησαν δηλαδή δύο στάδια στην πορεία αναρρίχησης του κ. Πανοτόπουλου. Και γιατί όχι; Ήθελε να εξελιχθεί να φύγει από τη μουτζούρα του συνεργείου που κολλάει στα χέρια και στα νύχια και δεν βγαίνει με τίποτα, -παρεμπιπτόντως βγαίνουν με πριονίδι και λίγο υγρό πιάτων- να γλυτώσει από τις μαυρίλες που βγάζουν τα λάστιχα και από τα γράσα της αλυσίδας και τα κατάφερε, αφού πρώτα έφαγε ένα γερό σπρώξιμο από τον καλό του φίλο.
Σας διαβεβαιώνω όμως, ότι η αλλαγή επαγγελματικής πορείας δεν είναι απλό πράγμα. Απαιτείται επαναπροσδιορισμός στο επαγγελματικό γίγνεσθαι, χρειάζεται δύναμη να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες στο καινούργιο επάγγελμα, πρέπει να διαθέτεις ψυχικό σθένος και θέληση αλλά και φυσικά εναλλακτικό πλάνο… Πρέπει δλδ να έχεις μυαλό!…. Απαιτείται σκέψη και στρατηγικός σχεδιασμός λέμε. Όπως έχει ο κ. Πανοτόπουλος. Τι και αν υπάρχουν χιλιάδες άλλοι με προσόντα καλύτερα και περισσότερα και από τα δικά του! Αυτοί τώρα, τρώνε τη σκόνη του. Και καλά να πάθουν! αφού ούτε θέληση είχαν, ούτε τόλμη, ούτε δικτυωμένοι είναι ούτε και ΣΥΡΙΖΑ είναι! Αν ήτανε η ζήλεια ψώρα φίλοι μου… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ! Υπάρχουν και άλλα τρανταχτά παραδείγματα μεγάλων προσωπικοτήτων που επέλεξαν να κάνουν στροφή στην καριέρα τους και τα κατάφεραν. Πρώτο παράδειγμα ο Ουόλτ Ντίσνευ: από οδηγός ασθενοφόρου έγινε ο Βασιλιάς του παιδικού ονείρου.
Ο Μίκυ Ρούρκ από πυγμάχος, δημοφιλής ηθοποιός. Ο Μίκυ Μάους από ένα απλό ποντίκι σταρ του Χόλυγουντ. Η Αικατερίνη η Α΄ από ιερόδουλη, Τσαρίνα της Ρωσίας! Από Χασάπης στη Ζάκυνθο, οπλαρχηγός και ήρωας, ο Κολοκοτρώνης. Η Τζούλια Τσάιλντ από κατάσκοπος των Αμερικανών, διάσημη σεφ. Ο Μπίλ Γκέιτς από μαθηματικός, δισεκατομμυριούχος ηγέτης της Microsoft. Ο Χρήστος Κυριαζής από επιπλοποιός, νταλκαδιάρης τροβαδούρος. Από Μπογιατζής-οικοδόμος-ταπετσέρης, δολοφόνος εκατομμύριων ανθρώπων ο Χίτλερ!!!.
Τα χελονονιτζάκια από απλές χελώνες, μαχητές των δρόμων. Ο Μπομπ, από απλό σφουγγάρι στην μπανιέρα μας, έγινε ο μέγας και τρανός μπομπ ο σφουγγαράκης ήρωας σε τηλεοπτικό σήριαλ παγκοσμίου εμβέλειας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκίνησε από πράκτορας της KGB. Ο Σόν Κόνερι από γαλατάς στο Εδιμβούργο, διεθνής γοητευτικός κατάσκοπος. Ο Tσακ Νόρις από στρατιωτικός, μαχητής και πάντα νικητής στη μεγάλη οθόνη! Και τέλος ο Χαράλαμπος κατά κόσμον Μπάμπης Πανοτόπουλος από ιδιοκτήτης Βουλκανιζατέρ στην Ηλιούπολη αντιπρόεδρος στο νοσοκομείο Σαντορίνης!!! Τι ακριβώς σας χαλάει???
