Άνοιξαν οι ουρανοί και έβρεξε σφαλιάρες...

Φωτογραφια αρθρογραφου
Αρθρογράφος

H Ελένη Τσαγκά γράφει

Η παρουσία όσων, χθες συγκεντρώθηκαν στο ειρηνοδικείο για να εμποδίσουν τους πλειστηριασμούς, δεν θυμίζει μπαχαλάκηδες… Αναρχικοί δεν είναι, ούτε όσοι συγκεντρώθηκαν στον συμβολαιογραφικό σύλλογο, για τον ίδιο λόγο, στη Θεσσαλονίκη, ούτε οι φοιτητές στο υπουργείο παιδείας, ούτε οι νοσοκομειακοί γιατροί στο υπουργείο υγείας. Όμως όλοι αυτοί, χθες έφαγαν ξύλο. Χθες το μεσημέρι άνοιξαν οι ουρανοί και έβρεχε από παντού σφαλιάρες. Και οι ρόλοι διακριτοί. Οι ΜΑΤατζήδες ξυλοκόποι και, οι διαμαρτυρόμενοι καρπαζοεισπράκτορες.

Μέσα σε μία μόνο ημέρα και, σχεδόν την ίδια ώρα, σε διαφορετικά σημεία,  έπεφτε το ξύλο της αρκούδας. Τρελό βρωμόξυλο, σας λέω. Σωματική βία σε όλες τις εκφάνσεις της. Μπουνιές κλωτσιές γονατιές σε πρόσωπα σε σώματα σε χέρια και πόδια.  Τραυματισμοί, λιποθυμίες, αναπνευστικά προβλήματα. Κανείς δεν παραμέρισε για να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους, ως Έλληνες πολίτες. Αντίθετα έκαναν χρήση χημικών σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους… Για να τους σπάσουν τον τσαμπουκά… και  για να προστατεύσουν ποιους; Τους υπουργούς; τους συμβολαιογράφους; τους πλειστηριασμούς; τις συμφωνίες με τους θεσμούς; Τι εκπροσωπούν τα ΜΑΤ και σε ποιους υπακούν; Προφανώς στην πολιτική ηγεσία. Κανείς από τους άνδρες των ΜΑΤ -εκτός από σπάνιες περιπτώσεις- δεν δρα χωρίς διαταγή. Είχαν λάβει εντολές να γίνουν οι πλειστηριασμοί, πάση θυσία. Να μην μπουν οι φοιτητές, στο υπουργείο παιδείας. Να διαλυθούν γρήγορα οι γιατροί, που συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείο υγείας… Πολύ κλωτσομπουνίδι όμως βρε παιδιά. Πολύ και πέφτει βαρύ… για όσους το τρώνε, για όσους το βλέπουν, για όσους δεν το περίμεναν όταν ψήφιζαν, για όσους πίστεψαν στο αριστερό όραμα που τόσο πειστικά παρουσίασε ο Τσίπρας, για όσους στήριξαν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο στον ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη του οποίου, σήμερα είπαν, ότι όλα, καλώς γίνονται γιατί βγαίνουν στο σφυρί πολυτελείς κατοικίες… λες και μας νοιάζει… Γιατί το λένε; Για να ευχαριστηθούμε; Για να χαρούμε; Γιατί αν ήτανε η ζήλεια ψώρα θα γέμιζε η χώρα; Για να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα; Για να πούμε, αφού δεν έχω εγώ, ας μην έχει και αυτός; Μα πόσο γελοίοι είναι επιτέλους; Και για πόσο ανόητους περνάνε και εμάς. Αλλά το κόλπο είναι γνωστό… το καταλάβαμε… προσπαθούν να φέρουν αντιμέτωπες τις κοινωνικές ομάδες. Η μία εναντίον της άλλης, διαίρει και βασίλευε… Έξυπνο το κόλπο αλλά παλιό και γνωστό. Διότι είτε υπάρχουν πλούσιοι με βίλες και πισίνες, είτε τους τις κατάσχουν, η φορομπηχτική πολιτική δεν θα σταματήσει, εμείς τα ίδια θα πληρώνουμε, η ανεργία δεν θα μειωθεί, οι συντάξεις δεν θα αυξηθούν, τα παιδιά θα συνεχίσουν να πεινάνε, τα σχολεία θα λειτουργούν χωρίς δασκάλους, οι συνταξιούχοι θα εξακολουθούν να υποφέρουν…  Σας έχουμε καταλάβει… . Για πόσο φτηνούς και υπανθρώπους μας περνάτε; Ή μήπως θέλετε να μας κάνετε να σκεφτόμαστε σαν τα μούτρα σας; Φτηνά, Υποκριτικά και κυρίως ανόητα…

ΥΓ. Κυρ αστυνό-, κυρ αστυνό-, κυρ αστυνόμε μη βαράς, Κυρ αστυνόμε μη βαράς, γιατί και συ το ξέρεις πως η δουλειά μας είν΄αυτή και ρέφα μη γυρεύεις…. Λαλαλαλαλαλαλα (ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΛΕΜΟΝΑΔΙΚΑ)

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top