Δύο είναι τα σενάρια που διαγράφονται πλέον όσον αφορά τη διαπραγμάτευση: ένα «καλό» με συμφωνία τον Απρίλιο κι ένα «κακό» με παράταση της αβεβαιότητας ως τον Ιούνιο και συμφωνία υπό την πίεση των άδειων ταμείων.
Σύμφωνα με γερμανικά δημοσιεύματα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν πριν από λίγες ημέρες, η κ. Μέρκελ και η κ. Λαγκάρντ συμφώνησαν τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς τη λήψη νέων μέτρων για το χρέος έως το 2018, με συμμετοχή όμως μέχρι 5 δισ. ευρώ.
Μπορεί το ποσό να είναι συμβολικό, όμως, είναι αρκετό προκειμένου να αποφύγει η καγκελάριος νέες αντιδράσεις και προβλήματα κατά την προεκλογική περίοδο. Οι δύο κυρίες θα συναντηθούν την Τετάρτη στο Βερολίνο, ενώ με την κ. Μέρκελ θα έχει συνάντηση και ο κ. Γιούνκερ.
Ωστόσο, η κυβέρνηση ανησυχεί πως η συμφωνία μεταξύ των πιστωτών, με τρόπο που διευκολύνει πολιτικά το Βερολίνο, δηλαδή χωρίς σημαντικές παραχωρήσεις στο χρέος, θα ενισχύσει τις πιέσεις προς την Αθήνα. «Εμείς έχουμε κάνει παραχωρήσεις σε επίπεδα που είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, πολιτικά» λέει στέλεχος της κυβέρνησης.
Παρ’ όλες τις παραχωρήσεις, όμως, η διαπραγμάτευση την Παρασκευή έδειχνε να έχει κολλήσει, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο. Οι θεσμοί περιμένουν από την κυβέρνηση να αποδεχθεί το πλαίσιο των απαιτήσεών τους. Μόνο αφού γίνει αυτό, στη συνέχεια θα έρθει η τρόικα στην Αθήνα προκειμένου να κλείσουν οι τεχνικές λεπτομέρειες, οι οποίες ωστόσο δεν είναι ούτε τόσο τεχνικές ούτε τόσο λεπτομέρειες.
Πρόκειται για θέματα όπως το ακριβές ποσό των δημοσιονομικών μέτρων που θα κληθεί να προνομοθετήσει η κυβέρνηση, το ύψος του νέου αφορολόγητου ορίου, το οποίο θα περικοπεί σε κάθε περίπτωση, το μείγμα των «γλυκαντικών», δηλαδή των ελαφρύνσεων, που θα προνομοθετηθούν επίσης κ.ά.
Στο καλό σενάριο, η κυβέρνηση αποδέχεται στο αυριανό Eurogroup τις απαιτήσεις των δανειστών, οι οποίοι δίνουν το πράσινο φως για την επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα, είτε αυτή είτε την επόμενη εβδομάδα. Σε μια τέτοια περίπτωση, η ολοκλήρωση της συμφωνίας είναι πιθανή στο Eurogroup τον Απρίλιο.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, για να ξεμπλοκάρει η διαδικασία, η κυβέρνηση πρέπει να αποδεχθεί την άμεση νομοθέτηση της μείωσης του αφορολόγητου ορίου και της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς αλλά με εφαρμογή από το 2019. Από την άλλη, οι πιστωτές δέχονται να προνομοθετηθούν μειώσεις φόρων, αλλά με ισχύ επίσης από τότε και σε περίπτωση υπέρβασης του στόχου 3,5% του ΑΕΠ για το πρωτογενές πλεόνασμα.
Η κυβέρνηση επιδιώκει, ωστόσο, να νομοθετηθεί μόνο η μείωση του αφορολογήτου και να μπουν οι περικοπές στις συντάξεις στον «κόφτη». Αλλο σημείο διαφωνιών είναι το ποιες μειώσεις φόρων θα γίνουν σε περίπτωση υπεραπόδοσης. Οι πιστωτές υιοθετούν τη συνταγή του ΔΝΤ, δηλαδή μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις και των υψηλότερων φορολογικών συντελεστών στα φυσικά πρόσωπα. Η κυβέρνηση θέλει πιο... φιλολαϊκά μέτρα, που μπορεί να τα «πουλήσει» ευκολότερα στο εσωτερικό ακροατήριο.
Στα εργασιακά, οι πιστωτές ζητούν να μη γίνει καμία αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως διαμορφώθηκε με τους μνημονιακούς νόμους τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη, δεν επιμένουν σε αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων. Η κυβέρνηση επιδιώκει την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων, δηλαδή την εφαρμογή τους και από επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη στις αντίστοιχες εργοδοτικές οργανώσεις.
Στο κακό σενάριο, η κυβέρνηση απορρίπτει το πλαίσιο των δανειστών, η αβεβαιότητα παρατείνεται και η λύση θα βρεθεί τον Ιούνιο, όταν τα ταμειακά διαθέσιμα θα έχουν εξαντληθεί και θα είναι αναγκαία η δόση του δανείου για την αποπληρωμή των ομολόγων που λήγουν τον Ιούλιο.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
