Τα μαθήματα του 1821 για την Ελλάδα του 2021 

Φωτογραφια αρθρογραφου

4 μεγάλα διδάγματα από την 25η Μαρτίου  

Η Επανάσταση του 1821, τα 200 χρόνια από την οποία εορτάσθηκαν την 25η Μαρτίου εντός και εκτός της  χώρας, δεν είναι απλώς ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και σαν «μάθημα»  για την Ελλάδα του 2021, με τα αντίστοιχα διδάγματα.    

Η Αθήνα γιορτάζει τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση

Δίδαγμα πρώτο:  Για να πετύχεις κάτι χρειάζεται οργάνωση και μεθοδικότητα. Για να φθάσουμε στο 1821 με την εκδήλωση της Επανάστασης και στο 1830 με την κατάκτηση της Ανεξαρτησίας, χρειάσθηκε να προηγηθεί το 1814 με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας. Τσακάλωφ, Ξάνθος και Σκουφάς δημιούργησαν ένα πολυδαίδαλο σύστημα με μυστικούς κωδικούς επικοινωνίας, βαθμούς και τελετουργικό μύησης, που ενέτεινε το μυστήριο της μυστικότητας. Οι Φιλικοί δε δίστασαν  ακόμη και τη χρήση φυσικής εξόντωσης για όποιον παραβίαζε την εχεμύθεια.  Κάπως έτσι Οθωμανοί κατάλαβαν ότι “κάτι συμβαίνει” μόλις στις αρχές του 1821.  

25η Μαρτίου: Μεγαλειώδης η παρέλαση για τα 200 χρόνια από την επανάσταση

Δίδαγμα δεύτερο: Αυτοπεποίθηση. Όταν οι Έλληνες ξεκινούσαν την Επανάσταση το εγχείρημα έμοιαζε αδύνατον να ευοδωθεί.  Ο συσχετισμός δυνάμεων έμοιαζε συντριπτικός υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η κυνική πρόβλεψη του Μέτερνιχ ότι «σε ένα χρόνο ο Σουλτάνος θα έχει  σφάξει μερικές χιλιάδες Έλληνες και όλα θα έχουν τελειώσει» έμοιαζε λογική.  ΟΙ Έλληνες όμως πίστεψαν πραγματικά ότι με την αξιοποίηση συγκεκριμένων συγκριτικών πλεονεκτημάτων (όπως η αξιοποίηση της τακτικής του κλεφτοπόλεμου και το ισχυρό ναυτικό) θα μπορούσαν να τα καταφέρουν.        

Η Επανάσταση του 1821: Όλα τα σημαντικά γεγονότα με εικόνες                   

Δίδαγμα τρίτο: Εθνική ενότητα. Ο διχασμός μεταξύ διαφορετικών ομάδων και οπλαρχηγών αποδείχθηκε στη πράξη ότι ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Αγώνα, με το παράδοξο να πολεμούν τους Τούρκους και ταυτόχρονα να πολεμούν μεταξύ τους. Για να απελευθερωθεί ο Κολοκοτρώνης από τη φυλακή χρειάσθηκε η προέλαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, από την οποία λίγο έλειψε να σβήσει η Επανάσταση. Το παράδοξο πάντως επαναλήφθηκε και το 1941 –44 στην Ελλάδα, με τους Γερμανούς στον ρόλο των Οθωμανών...                

Δίδαγμα τέταρτο: Αξιοποίηση των συμμαχιών και επιμονή στην προσπάθεια προσεταιρισμού του διεθνούς παράγοντα. Από την πρώτη στιγμή η Επανάσταση ήταν εξωστρεφής και προσπάθησε να αποσπάσει την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, παρά τη δεδομένη αρχικά αρνητική στάση τους, λόγω των ναπολεόντειων πολέμων που είχαν  προηγηθεί και της προκατάληψης κατά των επαναστατικών κινημάτων γενικώς (λόγω της Γαλλικής Επανάστασης και της εποχής της «τρομοκρατίας»  στην ίδια χώρα). Οι Έλληνες δεν απογοητεύθηκαν ούτε μετά την αποκήρυξη της Επανάστασης από το Συνέδριο στη Βερόνα. Αξιοποίησαν τον  ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων μεταξύ τους και σταδιακά μετέτρεψαν σε υποστήριξη την αρχική αντίθεση, που οδήγησε στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου και την καταστροφή του τουρκοαιγπτιακού στόλου.  

Όλα αυτά βεβαίως τα διδάγματα ισχύουν μόνο συμπληρωματικά το ένα στο άλλο.  Αυτοπεποίθηση χωρίς οργάνωση μοιάζει με αυτοκτονία, όπως και οργάνωση χωρίς εθνική ενότητα. Και ισχύουν βεβαίως, έστω και εν μέρει, για άλλες κρίσιμες στιγμές επίσης στον βίο της χώρας.  

       
 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top