Αποκλειστική συνέντευξη στην Ouest France και σε γερμανικά έντυπα του ομίλου «Funke» έδωσε ο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, σήκωσε ανάστημα απέναντι στη Γερμανία, λέγοντας –μεταξύ άλλων-,πως «αυτή η Ευρώπη δεν είναι πλήρης» όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το όραμα του για την Ε.Ε.
Στη συνέχεια, ο Μακρόν τόνισε όλο νόημα, πως «η Γερμανία επωφελήθηκε εν πολλοίς από τις δυσλειτουργίες της ζώνης του ευρώ. Αυτή η κατάσταση δεν είναι υγιής διότι δεν είναι βιώσιμη» προσθέτοντας ότι «όσοι ήταν ήδη χρεωμένοι βρίσκονται με ακόμη μεγαλύτερα χρέη. Όσοι ήταν ήδη ανταγωνιστικοί, είναι ακόμη περισσότερο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Ποιο είναι το όραμα σας για την Ευρώπη;
H Ευρώπη έχει ήδη πολλές ταχύτητες. Αν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν, θα πρέπει να αποδεχτούμε μια Ευρώπη όλο και πιο γραφειοκρατική, που δεν εξηγεί τίποτε στους πολίτες της όσον αφορά το μέλλον που τους επιφυλάσσει, θα παραμείνει ένας μη ενοποιητικός μηχανισμός. Η δική μου επιθυμία είναι να επιστρέψουμε τις ρίζες μας: Η Ευρώπη δομήθηκε στη βάση μιας υπόσχεσης ειρήνης, προόδου και ευημερίας. Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα σχέδιο που ανανεώνει αυτήν την υπόσχεση: Μια Ευρώπη που μας εμπνέει περισσότερο, μια διαδικασία δημοκρατικών συμβάσεων που θέλω να εγκαινιάσω ήδη από το ερχόμενο φθινόπωρο, η οποία θα βασιστεί στον πολιτισμό και την παιδεία, μια Ευρώπη που προστατεύει έναντι της παγκοσμιοποίησης και προετοιμάζει ένα νέο κοινωνικό μοντέλο και ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Σε κάποια δεδομένη στιγμή θα πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές στις Συνθήκες, διότι αυτή η Ευρώπη δεν είναι πλήρης. Το ερώτημα δεν είναι να μάθουμε αν αυτές οι αλλαγές είναι απαραίτητες, αλλά πότε και με ποιο τρόπο.
Είστε υπέρ της θέσπισης ενός Προέδρου για την ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει ότι (ο Πρόεδρος) θα έχει λόγο και για τις εθνικές δημοσιονομικές αποφάσεις;
Θέλω η ευρωζώνη να αποκτήσει περισσότερη συνοχή και σύγκλιση. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχει λειτουργήσει σωστά είναι γιατί έχει θρέψει τις ανισότητες. Όσοι ήταν ήδη χρεωμένοι βρίσκονται με ακόμη μεγαλύτερα χρέη. Όσοι ήταν ήδη ανταγωνιστικοί, είναι ακόμη περισσότερο.
Υπάρχουν νικητές: Ανάμεσα σε αυτούς και η Γερμανία, η οποία έκανε νωρίς μεταρρυθμίσεις, τις οποίες και χαιρετίζω. Αλλά, η Γερμανία επωφελήθηκε εν πολλοίς από τις δυσλειτουργίες της ζώνης του ευρώ. Αυτή η κατάσταση δεν είναι υγιής διότι δεν είναι βιώσιμη.
Έχουμε λοιπόν, να κάνουμε με στρεβλώσεις του ανταγωνισμού...
Δεν μιλάω τόσο για επιμερισμό των χρεών του παρελθόντος, όσο για ένα πάντρεμα της σύγκλισης με την αλληλεγγύη στον πυρήνα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, προκειμένου να υπάρξουν, στο μέλλον, πιο δυναμικοί μηχανισμοί αλληλεγγύης. Αυτό είναι το μυστικό για μια βιώσιμη ένωση. Αν στη Γαλλία δεν υπήρχε καμία αναδιανομή ανάμεσα στο κέντρο και τις αγροτικές περιοχές, η εθνική ενότητα δεν θα μπορούσε να διαρκέσει για πολύ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται ένας προϋπολογισμός, μια διακυβέρνηση που θα αποφασίζει για την κατανομή αυτού του προϋπολογισμού και ένας δημοκρατικός έλεγχος, ο οποίος σήμερα απουσιάζει.
Πρέπει να επικρίνουμε τη Γερμανία για τις αποδόσεις της ή να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα εξασφαλίσουν την άνοδο της ανταγωνιστικότητας σε όλη την Ευρώπη;
Ποτέ δεν έχω κατηγορήσει τη Γερμανία για τις αποδόσεις της. Αλλά, ένα μέρος της ανταγωνιστικότητας αυτής οφείλεται στις δυσλειτουργίες του ευρώ και στις αδυναμίες των άλλων οικονομιών. Η ανταγωνιστικότητα είναι μια σχετική έννοια: είμαστε ανταγωνιστικοί σε σχέση με κάποιον άλλον. Η Γερμανία έχει κάνει μεταρρυθμίσεις, διαθέτει μια στέρεη οικονομία. Έχει όμως αδυναμίες και ανισορροπίες, σε επίπεδο δημογραφικό, οικονομικό και εμπορικό, με τους γείτονές της, καθώς και ευθύνες που πρέπει να μοιραστούν για να δοθεί στη ζώνη του ευρώ το μέλλον που της αξίζει. Πρέπει να δράσει, όπως οφείλει να το κάνει και η Γαλλία.
Με ποιον τρόπο πρέπει να δράσει η Γερμανία;
Πρέπει να συνεισφέρει στην ανάκαμψη όσον αφορά τις επενδύσεις στην Ε.Ε., τόσο ιδιωτικές όσο και δημόσιες. Δεν κάνω μαθήματα σε κανέναν, αλλά πρέπει να βρούμε ποιο είναι το ενδεικνυόμενο σενάριο σε μακροοικονομικό επίπεδο. Εξάλλου, η Καγκελάριος έχει συνείδηση του γεγονότος ότι η επιτυχία της Γερμανίας περνάει μέσα από την επιτυχία της Ευρώπης.
Η Γερμανία θα πάρει τη Γαλλία στα σοβαρά, μόνο αν η Γαλλία προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Ποιες αποδείξεις μπορείτε να τις παρέχετε σήμερα ως προς αυτό;
Θέλω να μιλήσω σε επίπεδο αποτελεσματικότητας. Αν εφαρμόσουμε, χωρίς να χάνουμε χρόνο, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, θα σταθούμε στο ύψος των υποχρεώσεών μας. Η Γαλλία οφείλει να προβεί σε μεταρρυθμίσεις της οικονομίας της, για να την καταστήσει πιο δυναμική. Μπροστά μας έχουμε ένα διπλό στοίχημα που συνδυάζει την ανταγωνιστικότητα με την ισότητα.
(...) Σήμερα είναι και το Γαλλο-γερμανικό Υπουργικό Συμβούλιο. Μπορούμε να περιμένουμε ότι θα σημειωθεί κάποια πρόοδος;
Αυτό είναι για εμένα το πρώτο Γαλλο-γερμανικό Υπουργικό Συμβούλιο και το μοναδικό πριν από τις εκλογές στη Γερμανία και επιθυμία μου είναι, μαζί με την Καγκελάριο, να δομήσουμε κάποια φιλόδοξα και πολύ συγκεκριμένα σχέδια. Θα λειτουργήσουν εκ νέου οι 1.200 δίγλωσσες τάξεις και θα βελτιώσουμε τη θέση της γερμανικής γλώσσας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Η διδασκαλία της γερμανικής θα αγγίξει επίπεδα που δεν είχε προσεγγίσει ποτέ. Προς την ίδια κατεύθυνση δεσμεύεται και η Γερμανία. Στο προσεχές μέλλον θα καταρτίσουμε λεπτομερειακά ένα πολιτιστικό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Ναι, κυρίως στον τομέα των ψηφιακών, με ένα ταμείο επενδύσεων ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Με προσκλήσεις για συγκεκριμένα σχέδια, με τους Γερμανούς, προκειμένου να προσελκύσουμε ερευνητές στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας “Make our planet great again”. Αλλά και με ένα κοινό πρόγραμμα στον τομέα της νανοτεχνολογίας.
Ήταν μια δύσκολη σύνοδος γιατί έχουμε πολλές αποκλίσεις μεταξύ των εθνών. Τις οποίες δεν πρέπει να κρύψουμε. Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή. Θέλω να συγχαρώ την Καγκελάριο για όσα έκανε, διότι έκανε το καλύτερο που μπορούσε να κάνει. Χαιρετίζω τη θέλησή της για ενότητα. Θέλω επίσης να πω δυο λόγια για τον Olaf Scholz, το Δήμαρχο του Αμβούργου, ο οποίος δέχθηκε μια άδικη επίθεση. Τον γνωρίζω πολλά χρόνια και είναι ένας σημαντικός Δήμαρχος που πολύ θαρραλέα φιλοξένησε τους G20. (…)
Μπροστά μας ξεδιπλώνεται μια σειρά προκλήσεων: τρομοκρατία, κλιματική αλλαγή, κλίμα ανασφάλειας στη Μέση και Εγγύς Ανατολή και την Αφρική, κρίση με τη Βόρεια Κορέα, κρίση στην Ουκρανία, αστάθεια σε χώρες όπως η Βενεζουέλα. Νέες δυνάμεις υπάρχουν στον ορίζοντα, η Κίνα και η Ρωσία, με τις οποίες δε μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, αλλά με τις οποίες πρέπει την ίδια στιγμή να διατηρήσουμε το διάλογο. Οι ΗΠΑ εκφράζουν αμφιβολίες αναφορικά με τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και το κλίμα. Η παγκόσμια τάξη, όπως διαμορφώθηκε μετά το 1945, βρίσκεται σε κρίση. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρώπη είναι απόλυτη αναγκαιότητα.
Πρέπει ο λόγος μας να διακρίνεται από την αλήθεια και παράλληλα από ανθρωπιά, και οι δράσεις μας να είναι αποτελεσματικές. Αυτό που συμβαίνει στις ακτές της Ιταλίας είναι κατά πολύ μικρό ποσοστό προσφυγικό ζήτημα. Είναι ένα πρόβλημα μαζικής και κατά κύριο λόγο οικονομικής μετανάστευσης. Η Γερμανία υποδέχτηκε το 2015 ένα μεγάλο κύμα προσφύγων. Εξάλλου, στις ακτές της Μεσογείου παραμένει πάντα το ζήτημα της Λιβύης, για την οποία θα αναλάβουμε, στις επόμενες εβδομάδες, διπλωματικές πρωτοβουλίες.Χρειαζόμαστε να υπάρξει στη Λιβύη ένας κράτος που θα μπορεί να διαφυλάττει τα σύνορά του. Αλλιώς, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επιλύσουμε αυτήν την κρίση.
