Για τον γάμο, την απόκτηση ενός παιδιού, τις ψυχολογικές της διακυμάνσεις, αλλά και τις κριτικές που της γίνονται μίλησε η Ζέτα Μακρυπούλια.
Η ηθοποιός και παρουσιάστρια, απάντησε εάν έκανε παιδί εκτός γάμου:
«Θα το έκανα. Μπορεί, όμως, μετά να έκανα και το γάμο. Θέλω να πω, ότι ο γάμος δεν είναι προϋπόθεση για να κάνω παιδί. Και δεν έχω στο μυαλό μου αυτή την ιεραρχία που λέει πως το να θέλει κάποιος να κάνει παιδί θα πρέπει προηγουμένως να έχει παντρευτεί, όπως συνέβαινε παλιά».
Στην προσωπική της ζωή μέχρι σήμερα όμως, την έχουν προδώσει ερωτικά;
«Ερωτικά δεν νομίζω να έχω προδοθεί ποτέ. Ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Σε φιλικό, όμως, επίπεδο θυμάμαι, γιατί δίνω μεγάλη βάση στη φιλία και, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εμένα με πονάει πάρα πολύ».
Ωστόσο, στην ερώτηση για το αν έχει μετανιώσει για προηγούμενες σχέσεις της, η απάντηση της είναι:
«Είναι πολύ βαριά κουβέντα αυτή. Οι επιλογές που κάνουμε δεν γίνονται ε��ήμην μας. Τις κάνουμε και πρέπει να γνωρίζουμε κάποια στιγμή γιατί κάνουμε κάποιες σχέσεις -πάσης φύσεως σχέσεις».
Στη συνέχεια, μίλησε και για τις ψυχολογικές διακυμάνσεις που έχει κατά καιρούς:
«Έχω πολλές "μαύρες" περιόδους, είμαι ιδιαίτερα κυκλοθυμική και εκεί που είμαι πολύ χαρούμενη μπορεί να "πέσω" και ξαφνικά να με δεις ξανά πολύ χαρούμενη μετά από λίγο. Ωστόσο, συμβαίνει και το αντίστροφο. Γενικά, όμως, στο τέλος όλων των σκέψεών μου, μου αρέσει να έχω μία θετική οπτική των πραγμάτων. Και στην τελική, πιστεύω ότι είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος».
Όσο για τις κριτικές που ακούει κατά καιρούς; Λέει:
«Η δουλειά αυτή είναι μία άλλη ψυχολογία, είναι σαν να κάνεις ψυ��ανάλυση από μία άλλη πλευρά. Είναι, όμως, έτσι αυτή η δουλειά ��αι αυτό είναι κάτι που μαθαίνεις μέσα στα χρόνια: Το γιατί γράφονται κάποια πράγματα, γιατί λέγονται. Και επίσης, η αλήθεια έχει χάσει πια τόσο πολύ το νόημά της -αφού βγαίνει ο καθένας και λέει ό,τι θέλει- ενώ, πολλές φορές, πίσω από όλα αυτά κρύβονται πάρα πολλά, πολλοί λόγοι, πολλά συμφέροντα. Δεν μπαίνω πια στη διαδικασία να ασχοληθώ με όλα αυτά. Ούτε και να στεναχωρηθώ».
