Σοκάρουν τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τον αριθμό των προσφύγων παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, 70,8 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα τους. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό προσφύγων των τελευταίων 70 ετών και διπλάσιο σε σύγκριση με 20 χρόνια πριν
Όλοι τους είναι άνθρωποι που έχουν διαφύγει από ακραίους κινδύνους, για να γλιτώσουν από ανελέητους βομβαρδισμούς, από την εισβολή του στρατού, τη βία συμμοριών ή από άλλες καταστάσεις που απειλούσαν τη ζωή τους.
Σύμφωνα με έρευνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων που είναι σήμερα, στην Ελλάδα ζουν 48.026 άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες, 13.434 άτομα με ένα στάτους εφάμιλλο των προσφύγων, 76.099 άτομα που έχουν αιτηθεί άσυλο και 198 άτομα χωρίς υπηκοότητα υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας. Ο αριθμός όλων αυτών των ομάδων ανθρώπων ανέρχεται στις 137.757 άτομα. Στη Γερμανία ο αντίστοιχος συνολικός αριθμός ανέρχεται στο 1.447.900 άτομα, στη Γαλλία στις 458.919, στην Ιταλία στις 295.599, στην Ισπανία στις 101.597, στην Κύπρο στις 27.321, στη Μάλτα στις 10.461.
Την ίδια ώρα, οι εικόνες των προσφύγων που μετακινούνται μαζικά προς την Ευρώπη σε αναζήτηση μιας ζωής απαλλαγμένης από τα δεινά και τις κακουχίες του πολέμου έχουν γίνει γνωστές σε όλους πλέον παγκοσμίως.
Οι ιστορίες του καθένα τους είναι καθηλωτική. Ας θυμηθούμε τρεις από αυτές.
Η ιστορία του 3χρονου Αϊλάν «στοιχειώνει» την Ευρώπη
Aϊλάν Κουρντί ονομαζόταν το αγόρι που βρέθηκε πνιγμένο στα παράλια της Αλικαρνασσού . H φωτογραφία που τον δείχνει να κείτεται νεκρός σε μια παραλία της Τουρκίας τον έκανε χωρίς να το θέλει σύμβολο της ανείπωτης τραγωδίας των χιλιάδων προσφύγων από τη Συρία. Μαζί με τον αδερφό και τους γονείς του είχαν φύγει από τη Συρία. Η βάρκα που τους μετέφερε στην Κω βυθίστηκε μόλις βγήκε στ’ ανοιχτά. Σωσίβια δεν υπήρχαν. Είκοσι άνθρωποι πνίγηκαν, πέντε παιδιά ανάμεσά τους (ανάμεσά τους και ο αδερφός του Αϊλάν).
Στα τουρκικά παράλια ξεβράστηκαν οι ψυχές τους.
Μαλάλα Γιουσαφζάι: Το κορίτσι που πυροβολήθηκε επειδή ήθελε να πάει σχολείο
Στις 9 Οκτωβρίου 2012 στο βόρειο Πακιστάν συνέβη ένα περιστατικό που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινότητα. Ένα κορίτσι 15 ετών πυροβολείται στο κεφάλι από Ταλιμπάν ενώ βρισκόταν στο σχολικό λεωφορείο. Ο λόγος της συγκεκριμένης επίθεσης ήταν επειδή το κορίτσι, η Μαλάλα Γιουσαφζάι, πήγε ενάντια στις προσταγές των Ταλιμπάν, που δεν ήθελαν τα κορίτσια να πηγαίνουν σχολείο και επειδή μαχόταν υπέρ του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
Ενώ η Μαλάλα βρισκόταν στο κρεβάτι της δύσκολης ανάρρωσής της, πολλοί έλεγαν πως αν καταφέρει να επανέλθει πλήρως μετά από έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό, θα παραμείνει μία από τις λίγες φωνές που τα βάζουν με τους εξτρεμιστές. Και οι πολιτικοί θα βρουν δικαιολογίες και θα ξεχάσουν τις υποσχέσεις τους. Από τότε, η φωνή της έγινε ακόμα πιο δυνατή, «εκείνη την ημέρα ο λίγος φόβος μου πέθανε και το θάρρος γεννήθηκε» λέει η ίδια, σε εμπνευσμένες ομιλίες της σε όλο τον κόσμο.
Το 2013 της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ και ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Το 2014 τελικά της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση. Το 2016 της απονεμήθηκε το βραβείο ειρήνης από την επιτροπή αντιπολίτευσης της Ευρώπης
Η Οδύσσεια ενός πρόσφυγα: Από τη φωτιά του πολέμου πρώτος στις Πανελλήνιες
Είναι το 2011 που το Κονγκό φλέγεται από εμφύλιες συρράξεις, πραξικοπήματα, πολιτικές συνωμοσίες και αστάθεια. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο λαός προσπαθεί να επιβιώσει, έχοντας να αναμετρηθεί κάθε μέρα με τον θάνατο. Εκεί ζει με την οικογένειά του και ο 16χρονος Ζυλιέν, που δεν άντεχε να συνεχίσει μέσα στην αβεβαιότητα για το τι θα του ξημερώσει η επόμενη μέρα.
Η Οδύσσεια ενός πρόσφυγα: Από τη φωτιά του πολέμου πρώτος στις Πανελλήνιες
«Πέθαναν πολλοί άνθρωποι, άλλοι μπήκαν φυλακή και οι πιο τυχεροί όπως εγώ, καταφέραμε να φύγουμε από την φωτιά, με δυσκολίες και δάκρυα, σε πολλές άλλες διπλανές χώρες», είχε δηλώσει στο star.gr ο Ζυλιέν περιγράφοντας την αρχή του μεγάλου ταξιδιού του για ένα καλύτερο μέλλον τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς.
Εμένα με βοήθησε ο Θεός , πέρασα από το τούνελ του θανάτου, αλλά έζησα. Πνίγηκαν πολλά άτομα μέχρι να φτάσω στην Ελλάδα. Το ταξίδι είναι εύκολο όταν το αποφασίζεις στην ηρεμία σου και το ετοιμάζεις. Όμως το ταξίδι των ανθρώπων που αναγκαστικά πρέπει να φύγουν για να επιβιώσουν μακριά από όπλα και φωτιά, είναι πάντα δύσκολο γιατί δεν ξέρεις πού πας και τι σε περιμένει μπροστά.
Πέρασε μέσα από "φουρτούνες" και "φωτιά" μόλις στα 16 του χρόνια, εντελώς μόνος σε ένα ταξίδι που τον ωρίμασε και τον οδήγησε στη χώρα μας. Το 2015 αποφάσισε να δώσει πανελλήνιες και κατάφερε να συγκεντρώσει 18.500 μόρια, περνώντας πρώτος στο ΤΕΙ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πειραιά!
