Από το 2018 τα χρήματα του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης - Καμία αλλαγή στο ζήτημα του χρέους

Εμμένει στη διαφωνία του για την απόδοση της ελληνικής οικονομίας το διάστημα 2030 - 2060

Το ΔΝΤ θα εισέλθει στην Ελληνική διάσωση με κεφάλαια, τα οποία θα είναι διαθέσιμα το 2018, δηλώνει στο Star κοινοτικός παράγοντας με καλή γνώση των συζητήσεων, συνοψίζοντας τα αποτελέσματα των παρασκηνιακών και επίσημων συζητήσεων για την ελληνική υπόθεση. 

Το μόνο που χωρίζει την Ελλάδα από την δόση των 8 δισ. ευρώ, είναι απόφαση του προσωπικού του ΔΝΤ να πάει στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου και να καταθέσει αίτηση για ένα MEFP (μνημόνιο οικονομικών και δημoσιονομικών πολιτικών), ανεξαρτήτως του πότε το ίδιο θα κρίνει να καταστήσει τα κεφάλαιά του διαθέσιμα. 

Η λύση αυτή προκρίνεται καθώς η διαφωνία για την απόδοση της ελληνικής οικονομίας το διάστημα 2030 - 2060 παραμένει, με το ΔΝΤ να επιμένει σε μικρές διαφορές στα υποτιθέμενα επιτόκια των αγορών και την προσδοκώμενη ανάπτυξη εκείνο το διάστημα. 

Το ΔΝΤ δεν διαφωνεί ούτε με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, ούτε με το να εφαρμοστούν και να αποσαφηνιστούν πλήρως το 2018. Διαφωνεί με το μακροπρόθεσμο πλαίσιο και ζητά από τα κράτη μέλη να δαπανήσουν νέα κεφάλαια για να καλύψουν το κόστος της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. 

Δεδομένου όμως ότι, όπως αναμένει η Κομισιόν, θα υπάρχει κοινή κατανόηση για το ζήτημα του χρέους στο κρίσιμο διάστημα 2017 - 2023 και 2023 - 2020, ανοίγει ένα παράθυρο για να λάβει και η ΕΚΤ, αν το επιθυμεί τις δικές της σχετικές με το QE, αποφάσεις. 

Στην κυβέρνηση θα προσφερθεί η ίδια λύση με την 22α Μαΐου, με την προσθήκη ενός ισχυρού αναπτυξιακού επενδυτικού πακέτου, με συνδυαστικά κοινοτικά κονδύλια και επενδυτικά κεφάλαια - κάτι διόλου ευκαταφρόνητο.  

“Επιτροπεία” και έξοδος στις αγορές

Την ίδια ώρα σύμφωνα με παράγοντες των Βρυξελλών, η διατήρηση ή όχι της “Επιτροπείας” της ελληνικής οικονομίας, αποτελεί το ψευδέστερο δίλημμα που ετέθη ποτέ στον δημόσιο διάλογο. 

Το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, δεν θα κρίνει το πόσο θα μείνει η Ελλάδα σε “επιτροπεία”, κάτι δεν σχετίζεται ούτε με την έξοδό της στις αγορές. 

Οι ίδιοι παράγοντες, οι οποίοι μίλησαν στο Star, εξηγούν ότι “για όποιον δεν το έχει καταλάβει, την ώρα που η Ευρώπη μιλάει για μεγαλύτερη και βαθύτερη οικονομική σύγκλιση σε όλα τα επίπεδα - περιλαμβανομένης της μακροποικονιμικής και δημοσιονομική εποπτείας - δεν έχει καμία βάση η Ελλάδα να διαμαρτύρεται για την παράταση της επιτροπείας”. 

Συγκεκριμένα: κύκλοι των Βρυξελλών επισημαίνουν ότι “αυτό το οποίο πολλοί στην Ελλάδα αποκρύπτουν εσκεμμένα ή από άγνοια, είναι πως οι κανόνες του δανείου της διάσωσης και της ίδιας της ευρωζώνης προβλέπουν συνετή δημοσιονομική πορεία και έλεγχο στη δημοσιονομική πολιτική της χώρας μέχρι την αποπληρωμή του 60% των δανείων. Ακόμα και αν η χώρα δεν είχε πάρει δάνεια και επιχειρούσε να μειώσει το χρέος της μόνη της, οι κανόνες μιλάνε και πάλι για έλεγχο μέχρι το χρέος να φτάσει στο 60% του ΑΕΠ”. 

Το δεύτερο που αποκρύπτουν πολλοί στο δημόσιο διάλογο είναι ότι η ΕΕ έχει πλέον θεσμοθετήσει το “ευρωπαϊκό εξάμηνο” και το πακέτο των ανά χώρα συστάσεων, που εγκρίνει το ECOFIN, μετά από πρόταση της Κομισιόν και οι οποίες περιλαμβάνουν όλες τις πιθανές μακροοικονομικές ανισορροπίες (Country Specific Recommendations), σε όλους του τομείς της οικονομίας και οι οποίες δεσμεύουν τα κράτη μέλη σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες και ελέγχονται. 

Η διαφορά μεταξύ του ελληνικού “μνημονίου” και των CSRs (όπως λέγονται) είναι πως το πρώτο έχει τρίμηνες αξιολογήσεις συνδεδεμένες σε δόσεις, τα δεύτερα έχουν ετήσια αξιολόγηση χωρίς λεφτά - αλλά με προφανείς επιπτώσεις στην αντίληψη των αγορών για την χώρα που οφείλει να κάνει τις όποιες μεταρρυθμίσεις. Aν μια χώρα αγνοεί τις συστάσεις τότε θα έχει κυρώσεις. 

Η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς δεν ολοκληρώνει ποτέ πάνω από μια αξιολόγηση το χρόνο, και δεδομένων των διαρθρωτικών προβλημάτων στην οικονομία της, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς η ΕΕ θα ζητούσε από τη χώρα να κάνει τα ίδια ακριβώς πράγματα - όπως άλλωστε ζητούσε και 5 χρόνια πριν την κρίση και αγνοήθηκε συστηματικά. 

Κύκλοι της ευρωζώνης επισημαίνουν ότι τα κράτη μέλη ξεκίνησαν από πολύ άσχημα δημόσια οικονομικά το 2008 και σήμερα 14 τουλάχιστον έχουν πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Τα κράτη ελέγχονται, κάνουν μεταρρυθμίσεις και σήμερα δρέπουν τους καρπούς της προσαρμογής με πτώση της ανεργίας στα προ 2009 επίπεδα, υγιή δημόσια οικονομικά και αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το διαθέσιμο εισόδημα δεν αυξήθηκε γιατί το δημόσιο σε κάποια από αυτές τις χώρες έδωσε “αυξήσεις” ή έκανε προσλήψεις, αλλά γιατί δόθηκε χώρος για νέες δραστηριότητες στον ιδιωτικό τομέα.

Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ακόμα και με τις νέες προτάσεις της Κομισιόν για την ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η εποπτεία θα είναι μόνιμη, οι συστάσεις ακόμα πιο αυστηρές, η πρόληψη πολύ μεγαλύτερη και ο συντονισμός σχεδόν απόλυτος. 

“Υπουργείο Οικονομικών της Ευρωζώνης, Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και Ευρωομόλογα δεν σημαίνουν για την Ελλάδα επιστροφή στο 2007”, λένε στο Star.

Οι Βρυξέλλες πιστεύουν ακράδαντα ότι καμία αγορά και κανένας ιδιώτης δεν πρόκειται να δανείσει σε κάποιον που σκοπεύει να “το ρίξει έξω”.

 Εξ ου και η τεκμηρίωση της θεωρίας πως “στις αγορές σε βγάζουν οι μεταρρυθμίσεις και όχι το χρέος”. 

Τέλος οι Βρυξέλλες εκτιμούν ότι αν η Ελλάδα βγει στις αγορές θα βγει με 3ετή και 5ετή ομόλογα που θα λήξουν πολύ πριν αρχίσει να πληρώνεται το χρέος προς τον ESM. Συνεπώς η ικανότητα αποπληρωμής θα κριθεί από την δημοσιονομική πολιτική της χώρας και όχι από το προφίλ του χρέους 3 δεκαετίες μετά. 

Βρυξέλλες, Θάνος Αθανασίου

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
Follow us:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top