Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ τα ζητήματα που εγείρονται είναι:
1. Πληρώνουμε από το ΕΣΠΑ την τεχνική βοήθεια του κ. Ράιχενμπαχ και από τον επενδυτικό νόμο τις επενδύσεις των δημόσιων και δημοτικών επιχειρήσεων του κ. Φούχτελ.
2. Η Γερμανία επιθυμεί κοινοπραξίες ανάμεσα σε δικές της δημοτικές επιχειρήσεις και αντίστοιχες ελληνικές, κυρίως στους τομείς των ΑΠΕ και της διαχ��ίρισης αποβλήτων και απορριμμάτων. Το πρώτο ερώτημα είναι πως θα υπάρξουν αυτά τα κοινοπρακτικά σχήματα, όταν οι δημοτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα ή έχουν διαλυθεί ή φυτοζωούν, λόγω απολύσεων (διαθεσιμότητας) προσωπικού και περικοπής πόρων.
Το δεύτερο ερώτημα είναι η διακριτική μεταχείριση της επενδυτικής δραστηριότητας των αλλοδαπών Ο.Τ.Α. έναντι των αντίστοιχων ελληνικών. Για ποιο λόγο σ’ ένα κοινοπρακτικό ελληνογερμανικό επενδυτικό σχήμα, ο γερμανικός Ο.Τ.Α. θα επιχορηγείται ή/και θα επιδοτείται από το ελληνικό Δημόσιο – και όχι ο ελληνικός. Γιατί, από τη στιγμή που με την εγκύκλιο Μηταράκη εξισώνεται το αλλοδαπό Δημόσιο και οι φορείς του με τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, δεν εξισώνονται τουλάχιστον και οι φορείς του ελληνικού δημοσίου που συμμετέχουν σε κοινοπρακτικά σχήματα με αλλοδαπούς δημόσιους και δημοτικούς φορείς; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
