Σύμφωνα με το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και όπως ανέφεραν οι ομιλητές στην εκδήλωση «Άνθρωποι που βιώνουν Φτώχεια», η οποία αφορά την εξελισσόμενη φτώχεια και τους ανθρώπους που τη βιώνουν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο η «εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί πολιτική επιλογή».
Η πρόσβαση στη στέγη, τη δημόσια υγεία και την εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ακόμα και στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ προστίθενται νέες μορφές φτώχειας, όπως η ενεργειακή (ηλεκτιρσμός, θέρμανση κλπ).
Ελλάδα: Θλιβερές πρωτιές, παρότι οι άνθρωποι δουλεύουν περισσότερο από τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη
Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δουλεύουν περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, με συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 67 έτη, τόσο για άνδρες, όσο και για γυναίκες, ανέφερε ο Λάζαρος Πετρομελίδης, παρουσιάζοντας τη σχετική έρευνα του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας. Από τα μέσα του 2012 ως το 2019 οι μισθοί παρέμειναν στάσιμοι.
Το 31,3% των Ελλήνων βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας με στοιχεία του 2018, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2005 ήταν 19,6%. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια της κρίσης, πολύ μακριά από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ.
Οι νέοι που εργάζονται, αλλά παραμένουν φτωχοί, είναι σε όλη την Ευρώπη, και στην Ελλάδα, η μοναδική ηλικιακή ομάδα με αυξητική τάση. Η Ελλάδα, όμως είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ, όπου οι νέοι αφότου τελειώσουν της σπουδές ή την εκπαίδευσή τους δεν εργάζονται (ποσοστό 50,5%).
Χώρες ΕΕ: Το κοινωνικό κράτος, υποβαθμίζεται, προς όφελός των ιδιωτών
Είκοσι εκατομμύρια υπολογίζονται πλέον οι άστεγοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρουσιάζοντας αύξηση τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα εξαιτίας του μπαράζ εξώσεων σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, εξήγησε η Δέσποινα Καραχλάνη, συντονίστρια της ελληνικής ομάδας στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση «Φωνές των ανθρώπων που βιώνουν φτώχεια» (Voices of Poverty ), που διεξήχθη για 18η συνεχόμενη χρονιά στις Βρυξέλλες.
Ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο μπαίνουν όλο και περισσότερα εμπόδια στην πρόσβαση στη δημόσια υγεία και περίθαλψη, καθώς οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ προτείνουν όλο και περισσότερο ιδιωτικές δομές, υποβαθμίζοντας τις δημόσιες παροχές, συνέχισε η κ. Καραχλάνη, παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα της συνάντησης. Σε πολλές χώρες , όπως Ιταλία, Λετονία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ελλάδα παρατηρούνται μεγάλα κενά στην εύρεση εργασίας, ενώ προσφέρονται κυρίως εργασίες χαμηλών προσόντων. Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τον ξένο πληθυσμό με πενιχρά ημερομίσθια, χωρίς ασφάλεια, γεγονός που συμπαρασύρει και τα ημερομίσθια των ντόπιων πληθυσμών, πρόσθεσε.
«Ο πλούσιος Βορράς της Ευρώπης σταθερά απομυθοποιείται. Το κοινωνικό κράτος δεν είναι πια ορατό», υπογράμμισε η κ. Καραχλάνη.
