Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης έχει τη στόφα του πρωταγωνιστή. Σήμερα αποφασίζει να πετάξει ψηλά, να «δανείσει» τη φωνή του και να γίνει ο πελαργός Τζούνιορ στο απολαυστικό animation «Πελαργοί», που προβάλλεται στους κινηματογράφους. Ο ταλαντούχος ηθοποιός μιλάει στο star.gr για την εποχή που ήταν παιδί – θαύμα. Σχολιάζει το τηλεοπτικό τοπίο, που αλλάζει… Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης κόντρα στη μνημονιακή Ελλάδα είναι αποφασισμένος να μην αφήσει κανέναν να «κλέψει» τις στιγμές του. Μοιράζεται την αλήθεια του για το μυστήριο του έρωτα και αποκαλύπτει αν είναι έτοιμος να γίνει πατέρας…
Οι ήρωες των animations, που παρουσιάζουν τα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο της Αμερικής, είναι εμπνευσμένοι από τις γκριμάτσες των ηθοποιών, που «δανείζουν» τη φωνή τους. Σήμερα η φωνή σας… πρωταγωνιστεί στο διασκεδαστικό animation «Πελαργοί».
Αποκαλύψτε μας τα μυστικά της μεταγλώττισης του φιλμ…
Στόχος μας ήταν να διατηρηθεί ο χαρακτήρας του ήρωα αλλά και να δώσουμε τη δική μας προσωπικότητα. Η φωνή μας πρέπει να είναι συγχρονισμένη στον ίδιο χρόνο, που έχουν παίξει οι ξένοι ηθοποιοί. Η δουλειά μας γίνεται ως εξής: Βλέπαμε την εικόνα της ταινίας στο μόνιτορ, παράλληλα ρίχναμε μια ματιά στο κείμενο και φυσικά παίζαμε. Τρία σε ένα!
Στα εκφραστικά μέσα του ηθοποιού είναι η κίνηση, στο animation δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Πώς φέρατε τον πελαργό Τζούνιορ στα μέτρα σας;
Για να βγει πλαστική η φωνή και να δώσουμε πνοή στο animation πρέπει να παίξουμε τον ρόλο. Μπορεί οι θεατές μόνο να μας ακούν αλλά συχνά στο στούντιο την ώρα της ερμηνείας κινούμαστε. Η κίνηση μας γίνεται με προσοχή για να μη δημιουργούμε άλλους ήχους στα μικρόφωνα. Για αυτό τον λόγο ο ηθοποιός δεν πρέπει να φορά μπουφάν ή κάτι στο χέρι του που θα επηρεάσει τον ήχο.
Πως γίνατε ο κινηματογραφικός πελαργός Τζούνιορ;
Θέλει πολλή φαντασία, χαρά και να μη το δεις αποκλειστικά και μόνο ως δουλειά. Είμαστε επαγγελματίες και οφείλο��με να είμαστε καλά προετοιμασμένοι, όμως την ώρα της μεταγλώττισης πρέπει να αισθανόμαστε σαν παιδιά. Ο σκηνοθέτης Φώτης Πετρίδης κατηύθυνε τη Λίνα Μπακλέση και εμένα με ωραίο τρόπο και τώρα έχουμε ένα αποτέλεσμα, που θα αρέσει σε μικρούς και μεγάλους.
Ποιό ήταν το αγαπημένο καρτούν των παιδικών σας χρόνων;
Ήμουν fun του Ντόναλτ Ντακ και του Μίκυ Μάους. Είχα όλα τα περιοδικά και παρακολουθούσα φανατικά τις εκπομπές. Μου άρεσε, που έμπαινα σε έναν κόσμο εξωπραγματικό. Χρόνια αργότερα κατάλαβα ότι για αυτό έγινα ηθοποιός για να βρίσκομαι σε κόσμους που δεν θα μπορούσα από μόνος μου να ζήσω. Μου αρέσει να ζω σε παραμύθι…
Το παιδί θαύμα που αγαπούσε τον Βέγγο, τον Βουτσά, τον Ηλιόπουλο
Είστε στο θέατρο από την ηλικία των εννιά: Ήσασταν ένα παιδί – θαύμα ή ένα παιδί –τραύμα για τους γονείς σας;
Είναι διασκεδαστικό αυτό που λες! Όχι σίγουρα δεν ήμουν παιδί –τραύμα, οι γονείς μου είναι θεατρόφιλοι και χαιρόντουσαν, που πήγαινα στο θέατρο και συμμετείχα σε θεατρικές ομάδες. Δεν ξέρω αν ήμουν παιδί –θαύμα, από μικρός έπαιζα, έγραφα σκετσάκια για τις σχολικές γιορτές. Με είχε μαγέψει το θέατρο, ακόμα και όταν ήμουν πέντε χρονών και δεν καταλάβαινα τι έβλεπα, ήθελα να μένω με τις ώρες στο θέατρο. Μου άρεσαν και οι ελληνικές ταινίες που τις βλέπαμε οικογενειακώς τα κυριακάτικα μεσημέρια. Αγαπημένοι μου ηθοποιοί ήταν ο Βουτσάς, (που το έφερε η τύχη να παίξουμε μαζί και στην ταινία μου «Πέμπτη και 12» ), ο Ηλιόπουλος, ο Βέγγος.
Το παίξιμό σας έχει την αύρα παλιού, καλού ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου…
Παρακολουθούσα όλους τους μεγάλους ηθοποιούς και τους «έκλεβα» και ακόμα τους «κλέβω». Όπως αυτοί έτσι και εγώ είμαι πληθωρικός στο παίξιμό μου. Οι Έλληνες μπορεί να αλλάζουμε αλλά η βάση μας παραμένει η ίδια. Ο κάθε ένας από τους τρεις ηθοποιούς, που προανέφερα, έμοιαζε να εκπροσωπεί μια κοινότητα ανθρώπων: ο Βέγγος ήταν ο καλοσυνάτος, ο Ηλιόπουλος ο ήσυχος, ο Βουτσάς ο τσαχπίνης.
Εσείς πως θέλετε να περάσετε στη σ��νείδηση του κόσμου;
Θέλω να χτίσω ένα προφίλ εμπιστοσύνης με τον κόσμο και να ξέρει ότι από εμένα θα δει μια καλή παράσταση, είτε είναι κωμωδία ή δράμα. Νιώθω ευθύνη για όσα δημιουργώ και δίνω το 101% του εαυτού μου, ανεξάρτητα αν παίξω σε αυλή σχολείου ή στην Επίδαυρο. Βέβαια η Επίδαυρος δημιουργεί μια άλλη αίσθηση αλλά ο ζήλος είναι πάντα ίδιος! Σε κάθε παράσταση είναι σαν να μιλάω με τους θεατές και ας μην μιλάμε…
Οι τηλεοπτικές άδειες και η μνημονιακή Ελλάδα
Έχετε αγαπηθεί και από την τηλεόραση. Πολλή συζήτηση για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών… Τέσσερα κανάλια είναι αρκετά;
Δεν έχω ακόμα πλήρη άποψη για το θέμα. Θέλω να αφήσω την ιστορία να δείξει. Οι έντονες καταστάσεις δημιουργούν πανικό και ας μη βγάζουμε ακόμα συμπεράσματα. Ας δούμε πως θα λειτουργήσουν τα πράγματα. Είμαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς αλλά σίγουρα δεν μου αρέσει η ασυδοσία. Θέλω να δω: αν θα απορροφηθούν οι εργαζόμενοι που ήταν μόνιμοι, αν θα πληρώνονται σωστότερα όσοι δουλεύουν στα κανάλια. Θέλω να δω πως θα λειτουργήσει πρακτικά. Αντικειμενικά είναι θλιβερό, που μένουν άνθρωποι χωρίς δουλειά αλλά θέλω να δω και όλα τα υπόλοιπα…
Η κρίση έχει επιβληθεί στη ζωή σας;
Δεν την αφήνω να επιβληθεί αλλά θέλοντας και μη την βλέπω συνέχεια από πάνω μου, την νιώθω σαν σκιά, όμως ψάχνω να βρω τον ήλιο. Δεν θέλω να ζω με την κατάθλιψη της κρίσης. Πέρασα ένα διάστημα που, σχεδόν, με καταρράκωνε η κρίση. Αποφάσισα πια να μην αφήσω κανέναν να «παίρνει» στιγμές της ζωής μου. Παλεύω να αλλάξει η κατάσταση. Προσέχω ακόμα περισσότερο τις επιλογές μου, ζητάω να έχουμε καλύτερες τιμές στο θέατρο ώστε και ο κόσμος να ψυχαγωγείται και εμείς να έχουμε τις απολαβές μας. Βάζω το λιθαράκι μου για να πηγαίνει καλύτερα η ζωή μας.
Το μυστήριο του έρωτα και ο πελαργός που θα φέρει(;) μωρό
Ο φετινός χειμώνας είναι γεμάτος για εσάς: συνεχίζεται το Daddy Cool στον Αντέννα αλλά και δεύτερη σεζόν στο θέατρο με το έργο Ρινγκ.
Τα τελευταία δυο χρόνια αισθάνομαι ότι ωριμάζουν τα πράγματα στη δουλειά μου.
Το Ρινγκ μιλάει για τις σχέσεις των δυο φύλων, τελικά ο έρωτας είναι ένας αγώνας μποξ, που κάποιος πέφτει πάντα νοκ –αουτ;
Αν το δείτε με μια σουρεαλιστική και στρεβλή ματιά ίσως είναι ένας αγώνας πάλης. Στην παράσταση θέτουμε ερωτήσεις, το θέμα των σχέσεων δεν θα λυθεί ποτέ και αυτή είναι η μαγεία του…
Στον έρωτα απολαμβάνετε το μυστήριο;
Είναι σημαντικό το μυστήριο αλλά σπουδαίο ρόλο παίζει και η προσπάθεια. Χάρη στην προσπάθεια διατηρείς τη φλόγα. Οι σχέσεις είναι ένας αγώνας με τον ίδιο μας τον εαυτό, να αφήσουμε χώρο στον άλλον.
Επιστρέφοντας την κουβέντα μας στο animation “Πελαργοί”, που προβάλλεται αυτές τις ημέρες και «παίζοντας» με τον μύθο, που θέλει τα μωρά να τα φέρνει ο πελαργός, εσείς είστε έτοιμος ο πελαργός να σας φέρει ένα μωρό;
Προς το παρόν είμαι έτοιμος για τους κινηματογραφικούς πελαργούς, για τα άλλα ίσως σας τα μοιραστώ με κλειστό μικρόφωνο, ίσως πάλι ούτε και έτσι να σας τα πω...
Συνέντευξη: Έλγκα Νταϊφά
