Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τα αμαξώματα φτιάχνονταν από ξύλινο πλαίσιο που στερεώνονταν πάνω στο σασί με μεταλλικές πλάκες. Ο André Citroën υιοθέτησε το αυτοφερόμενο χαλύβδινο αμάξωμα το οποίο ήταν άκαμπτο ,στιβαρό και έκανε το αυτοκίνητο σαφέστερα ασφαλέστερο . Τη μέθοδο αυτή την ανακάλυψε, σε ταξίδι του στις ΗΠΑ το 1923 όταν επισκέφτηκε την επιχείρηση Budd, που ήταν και ο εφευρέτης της. Το χαλύβδινο αμάξωμα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1924 στο Β10 και τέθηκε σε μαζική παραγωγή δύο χρόνια αργότερα στο νέο B14. Το 1934, με το λανσάρισμα της Traction Avant, το χαλύβδινο αμάξωμα εξακολουθεί να θεωρείται ως ιδιαίτερα προχωρημένη λύση. Την δεκαετία του 1950 για να εφαρμοστεί σε παγκόσμια κλίμακα η συγκεκριμένη μέθοδος.
Βαγγέλης Γκούμας
