Θυμάμαι την ημέρα πριν ξεκινήσει η δεύτερη καραντίνα. Ήταν Κυριακή και η 8χρονη κόρη μου επαναλάμβανε «#εφιάλτης, #εφιάλτης» – το είχε ακούσει σε μια κοριτσίστικη σειρά. Το «hashtag» δεν είχε ιδέα τι σημαίνει όμως τη λέξη «εφιάλτης» την καταλάβαινε μια χαρά.
Τον θέλεις πολύ; Δες τρεις τρόπους για να μείνετε (επιτέλους) μαζί
Έτσι αισθανόταν που θα έκλεινε το σχολείο της και που ήταν αναγκασμένη να παρακολουθήσει τα μαθήματα διαδικτυακά.
Μια εβδομάδα αργότερα μου είπε: «Πάντως μαμά έχει και το online τα καλά του.» «Τι εννοείς;» τη ρώτησα γεμάτη απορία. «Να, στο σχολείο πιανόταν το χέρι μας όταν το σηκώναμε. Τώρα στο πρόγραμμα έχει χεράκι που πατάς κι έτσι δεν κουραζόμαστε πιά» Μεγάλη πρόοδος, σκέφτηκα. «Χαίρομαι που βλέπεις πως υπάρχουν και θετικά» της είπα. Δεν άργησε να έρθει και το δεύτερο καλό: «Μαμά ξέρεις και κάτι άλλο; Τώρα δεν χρειάζεται να μου βάζεις αυτό το σπρέι για τις ψείρες που μου έβαζες στα μαλλιά πριν πάω σχολείο. Πολύ με κρύωνε αυτό» Και ακολούθησε το τρίτο: «Ο μπαμπάς δουλεύει από το σπίτι και τώρα τον βλέπουμε περισσότερο. Εντάξει, δεν λέω ότι μ’ αρέσει που έχουμε καραντίνα αλλά ε, έχει και τα καλά της».
Όταν ακούς την κόρη σου να το λέει αυτό καταλαβαίνεις πόσα πολλά έχουμε που δεν τα βλέπουμε ή δεν τους δίνουμε την σημασία που τους αξίζει. Αλλά και πόσα ακόμη μπορούμε να ανακαλύψουμε.
Μια κατά τα άλλα «συνηθισμένη» βόλτα στο πάρκο της γειτονιάς που φέρνει απρόσμενες συναντήσεις με φίλους που έχεις καιρό να δεις. Ένα αυτοσχέδιο πικνίκ της τελευταίας στιγμής, έτσι επειδή είχε μια ηλιόλουστη μέρα. Μια αγκαλιά παραπάνω γιατί έκανες διάλειμμα από το online. Δέκα λεπτά επιπλέον πρωινό χουζούρι αφού κερδίζεις το χρόνο που θα χρειαζόταν για να πας στη δουλειά σου. Λιγότερη κίνηση, λιγότερα κορναρίσματα, λιγότερα «άντε τρέχα, ετοιμάσου, να προλάβουμε…».
Σ’ αυτή τη δεύτερη καραντίνα, εγώ προσωπικά αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου είμαστε όλοι συνειδητά αρκετά πιο ευέλικτοι. Όχι ότι δεν ανησυχούμε για την εξέλιξη του κορωνοϊού και την ασφάλειά μας. Παίρνουμε όλες τις προφυλάξεις και τηρούμε όλα τα μέτρα. Όμως παρατηρώ πως είμαστε πιο ήρεμοι, πως μας είναι πιο εύκολο να πάρουμε τα πράγματα όπως έρχονται. Εγώ το μάθημά μου το πήρα αλλά δεν ξεχνώ να το κάνω επανάληψη κάθε μέρα!
Πηγές: www.allyou.gr και www.itsmylife.gr
Συντάκτης: Νάντια Γεωργίου
