Σε πάπυρο που χρονολογείται τον 3ο αιώνα μ.Χ ανακαλύφθηκαν τα δύο ανέκδοτα ποιήματα της Ελληνίδας ποιήτριας Σαπφούς, που έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ.
Ο ιδιοκτήτης του αρχαίου παπύρου ζήτησε τη γνώμη του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Dirk Obbink, για το ελληνικό κείμενο. Ο καθηγητής ταυτοποίησε τα ποιήματα της Σαπφούς, χάρη στη συγγένεια τους κυρίως με άλλα αποσπάσματα ποιημάτων της.
Ο Βρετανός πανεπιστημιακός ζήτησε την άδεια να τα δημοσιεύσει σε άρθρο του, η οποία θα γίνει μέχρι την άνοιξη, συμπεριλαμβανομένων και των μεταφράσεων των ποιημάτων.
Το ένα από τα δύο ποιήματα μιλάει για τον Χάραξο και τον Λάριχο, που σύμφωνα με τιs αρχαίες πηγές είναι δύο από τα αδέλφια της Σαπφούς. Τον Χάραξο τον βρίσκουμε στις αρχαίες πηγές, στις οποίες αναφέρεται αυτός, η ερωτική του περιπέτεια με μια σκλάβα, η μετανάστευσή του στην Αίγυπτο χωρίς τη νόμιμη σύζυγό του και η αντίδραση της ποιήτριας.
Το δεύτερο ποίημα είναι Ύμνος στην Αφροδίτη, αλλά η διατήρησή του είναι πολύ κακή.
Η Σαπφώ, αποκαλούμενη και Σαπφώ η Λεσβία από τον τόπο καταγωγής της, ήταν Eλληνίδα λυρική ποιήτρια από την Ερεσό της Λέσβου, ιδιαίτερα γνωστή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τα ποιήματά της. Με το όνομά της έχει συνδεθεί και ο λεσβιακός έρωτας.
Η Σαπφώ θεωρείται με την ποίησή της, που ήταν γραμμένη στην αιολική διάλεκτο, ως η σημαντικότερη λυ��ική ποιήτρια της αρχαιότητας. Ο Πλάτων την ονομάζει «σοφή» και «δέκατη Μούσα», ο Ανακρέων «ηδυμελή», ο Λουκιανός «μελιxρόν αύχημα Λεσβίων» οι Ιουλιανός και Αντίπατρος «θηλυκό Όμηρο» και «τιμή Λεσβίων γυναικών», ενώ ο Στράβων «θαυμαστόν τέρας». Ο Οράτιος στη 2η ωδή του μας λέει ότι ακόμα και οι νεκροί στον κάτω κόσμο ακούν τα τραγούδια της με θαυμασμό σε ιερή σιγή.
Μετά τον θάνατό της στην πατρίδα της Λέσβο έκοψαν νόμισμα με τη μορφή της. Στις Συρακούσες και στην Πέργαμο στήθηκαν αγάλματά της, ενώ στις Συρακούσες κατασκευάστηκε και ένα κενοτάφιο σε ανάμνησή της.
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
