Στη διασταύρωση τον οδών Τότεναμ Κορτ και Όξφορντ, στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου επικρατούσε ησυχία. Εκεί ήταν η έδρα της ζυθοποιίας Μάιοξ – ιδιοκτησίας του βουλευτή των Συντηρητικών σερ Χένρι Μάιοξ. Ξαφνικά όμως συνέβη κάτι που έμεινε στην ιστορία ως «Η Ζυθοπλημμύρα του Λονδίνου».
Το εργοστάσιο, που παρήγαγε κυρίως μαύρη μπύρα (porter), δέσποζε μιας φτωχογειτονιάς, που ανήκε στην ενορία του Αγίου Αιγιδίου των Αγρών (St Giles in the Fields).
Ξαφνικά, μία μεγάλη ξύλινη δεξαμενή, ύψους έξι μέτρων, που περιείχε 600 τόνους μπύρας, διερράγη λόγω παλαιότητας και προκάλεσε αλυσιδωτά τη θραύση και άλλων μικρότερων δεξαμενών. Το κύμα, που έμοιαζε με τσουνάμι, γκρέμισε έναν από τους τοίχους του εργοστασίου και περίπου 1.500 τόνοι μπύρας ξεχύθηκαν με ορμή στο δρόμο. Η βοή ακούστηκε μέχρι και οκτώ χιλιόμετρα μακρύτερα, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής.
Στο διάβα του, το ζυθοτσουνάμι παρέσυρε δύο φτωχόσπιτα και προκάλεσε την κατάρρευση του τοίχου μιας παμπ, παγιδεύοντας στα ερείπιά του τη 14χρονη σερβιτόρα Έλινορ Κούπερ. Την ίδια ώρα, που δεκάδες μικρά ισόγεια και υπόγεια διαμερίσματα πλημμύριζαν, κάποιοι από τους περιοίκους προσπαθούσαν με κουβάδες και άλλα πρόσφορα μέσα να συλλέξουν την μπύρα, αφού, όπως έλεγαν, δεν έπρεπε να πάει χαμένο τέτοιο θεόσταλτο δώρο.
Εννέα άνθρωποι συνολικά έχασαν τη ζωή τους από την ασυνήθιστη αυτή πλημμύρα, ανάμεσά τους και η 14χρονη σερβιτόρα Έλινορ Κούπερ. Ο τελευταίος από τοξική δηλητηρίαση, μέρες αργότερα. Προφανώς θα προσπάθησε να συγκρατήσει την πλημμύρα πίνοντας όσο περισσότερη μπύρα μπορούσε.
Το συμβάν προκάλεσε αίσθηση και οι συγγενείς των θυμάτων, μετά τις κηδείες που έγιναν την επομένη, προσέφυγαν νομικά κατά τις διοίκησης του εργοστασίου. Δικαστές και ένορκοι, όμως, τους αθώωσαν, αφού δέχθηκαν ότι το τραγικό συμβάν ήταν προϊόν ανωτέρας βίας και οι θάνατοι τυχαίο γεγονός.
Παρόλα αυτά, η ζυθοποιία βρέθηκε μπροστά σε ένα οικονομικό αδιέξοδο. Είχε χάσει 1.500 τόνους μπύρας για τους οποίους είχε πληρώσει φόρους.
Οι αρχές οδήγησαν τους υπευθύνους της εταιρείας στη δικαιοσύνη. Δικαστές και ένορκοι, όμως, τους αθώωσαν, αφού δέχθηκαν ότι το τραγικό συμβάν ήταν προϊόν ανωτέρας βίας και οι θάνατοι τυχαίο γεγονός.
Η εταιρεία βρέθηκε προσωρινά σε δεινή οικονομική θέση, καθώς είχε προπληρώσει τέλη και φόρους για τις χαμένες ποσότητες της μπύρας. Προσέφυγε στο Κοινοβούλιο και πέτυχε την επιστροφή τους, με αποτέλεσμα να συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία της έως το 1961, οπότε άλλαξε χέρια.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
