Εννέα μήνες έχουν περάσει από το μαύρο εκείνο απόγευμα της 23ης Ιουλίου, όταν ολόκληρη η χώρα στεκόταν άφωνη μπροστά στην τραγωδία στο Μάτι. Εννέα μήνες μετά και το Μάτι φαίνεται να μην έχει ξυπνήσει ακόμα από τον εφιάλτη, καθώς τα προβλήματα παραμένουν άλυτα και οι ζωές των κατοίκων ισορροπούν συνεχώς στο μεταίχμιο ανάμεσα στην καταστροφή και την αναγέννηση.
«Η περιοχή συνεχίζει να θυμίζει κρανίου τόπο. Ενώ έχει γίνει σημαντική δουλειά από το δημόσιο, νιώθουμε ότι ζούμε σε καμένη περιοχή και πολλά πράγματα δεν έχουν αποκατασταθεί», δήλωσε στο star.gr ο κ. Ν. Τάτσος, κάτοικος στο Μάτι.
Στο οδοιπορικό του star.gr, εκεί που κάποτε υπήρχε ένας μικρός παράδεισος, η φωτιά του περασμένου Ιουλίου είναι πανταχού παρούσα. Σπίτια καμένα και κατεστραμμένα στέκουν εκεί που πέρασαν οι μανιασμένες φλόγες και κατέστρεψαν τα πάντα.
Μάτι: Ηχητικά ντοκουμέντα των αστυνομικών από την πύρινη κόλαση
Οι κάτοικοι, εκτός από τη φωτιά που «έκαψε» τη ζωή τους, εκτός από το πένθος τους και τον πόνο για τον χαμό των οικείων τους έχουν να αναμετρηθούν καθημερινά με το τέρας της γραφειοκρατίας, παρά το γεγονός ότι έγιναν προσπάθειες να απλοποιηθούν οι διαδικασίες.
Συγκλονίζει η τελευταία βαριά εγκαυματίας από το Μάτι: «Ζητούσα να πεθάνω»
Η καταβολή των αποζημιώσεων γίνεται με πάρα πολύ αργούς ρυθμούς, αρκετοί είναι εκείνοι που φιλοξενούνται ακόμα στις κατασκηνώσεις του στρατού και τρέφονται καθημερινά από τα συσσίτια, ενώ σοβαρό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και με τον αμίαντο, ο οποίος δεν έχει περισυλλεγεί από τα αρμόδια συνεργεία και αποτελεί μόνιμη απειλή για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Το Τέρας Της Γραφειοκρατίας
Οι υποσχέσεις που έδωσε η πολιτεία δεν τηρήθηκαν. Οι αρχικές εκτιμήσεις για αποκατάσταση των καταστροφών μέσα σε λίγους μήνες αποδείχθηκαν ουτοπικές. Η πολεοδομία τώρα -9 μήνες μετά- θα βγάλει την πρώτη άδεια ανακατασκευής για κόκκινο σπίτι. Ενώ έχουν γκρεμιστεί κάποια παντελώς καμένα οικήματα, κανένα δεν έχει πάρει άδεια για να ξαναχτιστεί.
Την ίδια στιγμή, από ένα τεχνικό λάθος, τα σπίτια και οι πολυκατοικίες κοντά στη θάλασσα τέθηκαν εκτός ορίων πυρκαγιάς. Οι ιδιοκτήτες αυτών των σπιτιών, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να πάρουν άδεια επισκευής, παρόλο που οι υλικές ζημιές είναι ακόμα φανερές. Αν και κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί λύση και σε αυτό το "μικρό" λάθος της πολιτείας, οι κάτοικοι είναι απελπισμένοι.
Η χρονοτριβή δε σταματάει εκεί. Μήνες τώρα οι πληγέντες πηγαίνουν από τη μία υπηρεσία στην άλλη, προκειμένου να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Από τη διεύθυνση δασών, στον τομέα αποκατάστασης επιπτώσεων φυσικών καταστροφών, στο κτηματολόγιο, το υποθηκοφυλακίο. Κάποια από αυτά τα βήματα έχουν μειωθεί με νέα νομοθετήματα. Παρόλα αυτά, η διαδικασία είναι ακόμα πολύ μακριά από τη fast-track που είχε υποσχεθεί η πολιτεία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι αρνούνται να βάλουν την υπογραφή τους σε οποιοδήποτε έγγραφο μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να λάβουν σαφείς εντολές. Έτσι οι κάτοικοι φεύγουν με σκυμμένο κεφάλι και άδεια χέρια.
Η πολυκατοικία που έγινε... δάσος
Μεγάλο πρόβλημα, όπως δηλώνουν οι κάτοικοι, είναι και η αποκεντρωμένη διοίκηση. Η διεύθυνση δασών συγκεκριμένα, που έχει αναλάβει την αρμοδιότητα έκδοσης βεβαιώσεων μη υπαγωγής στη δασική νομοθεσία, καθυστερεί πολύ να ολοκληρώσει το έργο της, ενώ πολλές φορές βάζει και εμπόδια στους δικαιούχους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση πολυκατοικίας, η οποία ενώ έχει νόμιμη άδεια από την πολεοδομία -που εκδόθηκε πριν το 1975 (νέο Σύνταγμα και εισαγωγή του άρθρου 24 για την προστασία του περιβάλλοντος)- κι ενώ δεν υπαγόταν στη δασική νομοθεσία πριν τη φωτιά, στη συνέχεια η διεύθυνση δασών, βλέποντας κάποιες φωτογραφίες του 1945, την ανακύρηξε δάσος(!).
Γιατί δε φτιάχνουν τα σπίτια μόνοι τους οι Ματιώτες
Η όποια επισκευή χωρίς άδεια θεωρείται παράνομη. Αν κάποιος προχωρήσει σε εργασίες με δικούς του πόρους, όχι μόνο χάνει τη στεγαστική συνδρομή, αλλά πέφτει και σε μία παγίδα. Το σπίτι του έχει ήδη χαρακτηριστεί ως μη κατοικίσιμο. Δεν μπορεί να το πουλήσει, να το μεταβιβάσει, ή να το διαχειριστεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο δικαιούται ένας ιδιοκτήτης. Θα πρέπει μετά να μπλέξει σε άλλο γραφειοκρατικό κυκεώνα για να το αποχαρακτηρίσει -αν ποτέ τα καταφέρει.
Οι κάτοικοι αισθάνονται ότι έχουν παγιδευτεί σε έναν λαβύρινθο. Δεν μπορούν να κάνουν ούτε μπρος ούτε πίσω και η τύχη τους εξαρτάται από το... ελληνικό δημόσιο.
Το καλοκαίρι πλησιάζει, όμως τίποτα στο Μάτι δε θυμίζει αυτό που ήταν. Η φωτιά έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της. Η «ανάσταση» του τόπου και των κατοίκων θα αργήσει πολύ.
Νέοι από το Μάτι: «Δεν ξεχνώ»! - Κριτική στη μείωση των ποινών
«Το Μάτι δε θα ξαναγίνει ο παράδεισος που ήταν. Το τοπίο έχει αλλάξει εντελώς, θα βγει κάποια στιγμή πράσινο, αλλά δε θα είναι ποτέ αυτό που ήταν», λέει στο star.gr ο κ. Τάτσος και σε ερώτηση πώς θα είναι το φετινό καλοκαίρι απαντά: «Θα είναι λίγο καλύτερο από το περσινό».
Οι κάτοικοι αισθάνονται μόνοι, προσπαθώντας να σταθούν στα πόδια τους. Στόχος τους να κάνουν το Μάτι όπως ήταν, όμως τα εμπόδια που μπαίνουν στον δρόμο προς τον στόχο τους μοιάζουν ανυπέρβλητα.
Το Μάτι μια μέρα θα γίνει πρότυπος οικισμός, όπως υποσχέθηκαν οι αρχές. Μέχρι τότε, πρέπει να οριστούν οι άξονες των προς διαπλάτυνση οδών, να βγει το ειδικό χωρικό σχέδιο, να γίνει διαβούλευση με τους κατοίκους και... να ξεκινήσουν οι εργασίες.
Ρεπορτάζ: Μιχάλης Λαγάνης
Νεφέλη Αγκυρίδου
