Ουκ ολίγες φορές η Μόνα Λίζα έχει βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων. Κάτι τέτοιο συνέβη κι αυτή τη φορά, αφού αυτές τις ημέρες εκτίθεται στη Σιγκαπούρη ένας όμοιος πίνακας, ο οποίος έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις για το ποιος από τους δύο είναι προγενέστερος.
Το έργο εκτίθεται στο Arts House έως και τις 11 Φεβρου��ρίου και πίσω του έχει ένα πλούσιο παρελθόν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν το 1913, όταν ένας συλλέκτης και κριτικός τέχνης, ονόματι Χιου Μπλέικερ βρέθηκε σε μία έπαυλη στο Σόμερσετ της Αγγλίας και ανάμεσα στα έργα βρισκόταν ένας πίνακας που απεικόνιζε μια νεαρή γυναίκα που έμοιαζε στην Μόνα Λίζα.
Ο ίδιος δεν γνώριζε για τους προγενέστερους κατόχους και έτσι την ονόμασε «Άϊσλγορθ Μόνα Λίζα». Μισό αιώνα αργότερα, ο πίνακας πέρασε στα χέρια του Χένρι Πούλιτζερ, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο που ισχυριζόταν ότι επρόκειτο για προγενέστερο έργο του Ντα Βίντσι.
«Αισθανόμαστε ότι αυτές οι τελευταίες ανακαλύψεις και η ν��α επιστημονική ανάλυση που πραγματοποιήθηκε, αφήνουν ελάχιστες αμφιβολίες ότι πρόκειται για έργο του Λεονάρντο» είπε ο Ντέιβιντ Φέλντμαν,αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μόνα Λίζα στη Γενεύη.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικοί μελέτησαν τις μπογιές που χρησιμοποιήθηκαν στη «πρώιμη Μόνα Λίζα». Βρήκαν ότι ο πίνακας χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι ένα τμήμα του πίνακα είχε ζωγραφίσει ο αριστερόχειρας καλλιτέχνης. Εκτιμάται ότι το πρόσωπο της Μόνα Λίζα μπορεί να ζωγράφισε ο Ντα Βίντσι και ότι ένας άλλος καλλιτέχνης ίσως να είχε ζωγραφίσει το τοπίο.
Η φασματική ανάλυση έδειξε ότι υπάρχουν σχέδια κάτω από τον πίνακα, κάτι που βρίσκει κανείς κυρίως σε αυθεντικούς π��νακες και όχι σε αντίγραφα.
Επίσης, όταν οι δύο πίνακες τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα, τότε διαπιστώνεται ότι και στους δύο έχει χρησιμοποιηθεί η χρυσή τομή και οι γεωμετρικοί κώδικες που διέπουν σχεδόν όλα τα πορτρέτα του Ντα Βίντσι.
Μπορεί να υπάρχουν βέβαια, κάποια στοιχεία που στηρίζουν την εκδοχή ότι η «Νεαρή Μόνα Λίζα» είναι αυθεντικός Ντα Βίντσι, πολλοί επιστήμονες παραμένουν διστακτικοί, διαπιστώνοντας διαφορές στους πίνακες.
