Όπως αναφέρεται το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξ��νθης εκδίκασε αγωγή δανειολήπτη που είχε συνάψει στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, κατά τράπεζας και έκρινε άκυρο και καταχρηστικό συμβατικό όρο σύμφωνα με τον οποίο «…εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα του αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να τις εκπληρώσει εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα… είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα καταβολής».
Σύμφωνα με το διατακτικό της ίδιας απόφασης «οι καταβολές που πραγματοποιεί ο ενάγων προς εκπλήρωση των υποχρεώσεων του από τη δανειακή σύμβαση πρέπει να υπολογίζονται, μετά την ακύρωση, ως καταχρηστικού, του ανωτέρου όρου, από την Τράπεζα με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία τω�� δύο νομισμάτων που ίσχυε κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου».
Αντίστοιχες πρωτόδικες αποφάσεις έχουν ληφθεί από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Ρόδου και Λαμίας, σύμφωνα με τις οποίες έγινε δεκτή η αίτηση δανειοληπτών ελβετικού φράγκου και διατάσσεται η τράπεζα να ανέχεται την καταβολή των δόσεων με ισοτιμία την αρχική ή μικρότερη.
Ο υπουργός Οικονομίας επισημαίνει επίσης ότι σύμφωνα με την οδηγία 2005/29/ΕΚ, οι πάροχοι υποχρεούνται να προσφέρουν στους καταναλωτές επαρκείς και σαφείς πληροφορίες για βασικά στοιχεία, όπως είναι τα χαρακτηριστικά και η τιμή κάποιου ενυπόθηκου δανείου, συμπεριλαμβανομένης της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Επικαλείται ακόμη την οδηγία 93/13/ΕΟΚ, για ρήτρα σύμβασης που δημιουργεί σημαντ��κή ανισορροπία μεταξύ των μερών εις βάρος του καταναλωτή και θεωρείται καταχρηστική, άρα μη δεσμευτική.
Ο κ. Σταθάκης προσθέτει ότι «σε περίπτωση που οι υποθέσεις αυτές καταστούν αμετάκλητες, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο ενεργοποίησης της διάταξης του άρθρου 10 παρ. 21 του ν. 2251/1994 το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα του αρμόδιου υπουργού, με απόφασή του να καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις προσαρμογής της συναλλακτικής συμπεριφοράς των προμηθευτών στο δεδικασμένο αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων επί αγωγών καταναλωτή ή ενώσεων καταναλωτών, καθώς οι συνέπειες του δεδικασμένου έχουν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την προστασία των καταναλωτών».
Αναφέρει τέλος, ότι στην προσφάτως εκδοθείσα ευρωπαϊκή οδηγία 2014/17/ΕΕ για την ενυπόθηκη πίστη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο που ρυθμίζει τα δάνεια σε ξένο νόμισμα και τα δάνεια μεταβλητού επιτοκίου και ότι οφείλουν τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ώστε όταν μια σύμβαση πίστωσης αφορά δάνειο σε ξένο νόμισμα, τη στιγμή που συνάπτεται η σύμβαση, να υπάρχει το κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο ώστε να διασφαλίζεται τουλάχιστον ότι: α) ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα υπό ορισμένες προϋποθέσεις ή β) υπάρχουν άλλες ρυθμίσεις που περιορίζουν τον συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο είναι εκτεθειμένος ο καταναλωτής βάσει της σύμβασης πίστωσης.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
