Σε ένα απομονωμένο κελί των φυλακών της Κέρκυρας, το οποίο είναι το ίδιο με αυτό που διέμενε πριν από χρόνια ο παιδοκτόνος Μανώλης Δουρής, βρίσκεται από την Τετάρτη, ο 27χρονος πατέρας της Άννυ.
Ήταν 31 Δεκεμβρίου του 1993 όταν αποκαλύπτεται ένα πρωτοφανή για τα μέχρι τότε ελληνικά δεδο��ένα έγκλημα στην Ερμιόνη Αργολίδας και καταφέρνει να βυθίσει σε πένθος την Ελλάδα.
Ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας βρέθηκε νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά! Στην συνέχεια θα αποκαλυφθεί πως πίσω από το φρικιαστικό έγκλημα κρυβόταν ο ίδιος του ο πατέρας!
Ας πάρουμε όμως την τραγική ιστορία από την αρχή.
Παραμονή της Πρωτοχρονιάς και ο μικρός Νίκος αργεί να επιστρέψει στο σπίτι του. Οι γονείς και τα έξι αδέλφια του ανησυχούν και για αυτό πηγαίνουν στην αστυνομία και δηλώνουν την εξαφάνιση του. Αμέσως, οι αστυνομικοί ξεκινούν τις έρευνες για τον εντοπισμ��, ενώ τους βοηθούν και οι κάτοικοι της περιοχής.
Τελικά, το νεκρό παιδί βρίσκει κρυμμένο στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας, ο πατέρας του με τον μεγάλο αδελφό του. Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης ανέφερε στο πόρισμά του ότι το παιδί πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει. Ακολούθησαν σκηνές βγαλμένες από ταινία του Χόλυγουντ.
Ο αδικοχαμένος Νίκος
Ο πατέρας θρηνεί και ορκίζεται να πάρει εκδίκηση από το φονιά του γιου του. Η κοινή γνώμη είναι συγκλονισμένη και οργισμένη για το έγκλημα… τον αντιμετωπίζει ως τον χαροκαμένο πατέρα που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του.
Λίγες μέρες μετά θα γινόταν η ανατροπή στην υπόθεση… Ο πατέρας του αδικοχαμένου ανήλικου συλλαμβάνεται και ομολογεί το έγκλημα του! Αυτός ήταν που βίασε και «έπνιξε» το ίδιο του το σπλάχνο.
Οι αντιφάσεις στις καταθέσεις του κάνουν τους αστυνομικούς να τον υποψιαστούν. Επιπλέον, τους προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι τον έψαξε σε ένα μέρος που κανείς δεν θα πήγαινε να ελέγξει… κανείς που δεν γνώριζε!
Ο Μανώλης Δουρής
Στην ανάκριση έσπασε γρήγορα και προσπάθησε να δικαιολογηθεί: «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε», είπε ο παιδοκτόνος στην ομολογία του.
Το πανελλήνιο νιώθει οργή και τον χαρακτηρίζει ανθρωπόμορφο «τέρας» και «κτήνος» ενώ ζητάει την παραδειγματική τιμωρία του.
Εκείνος, υποστηρίζει ότι πάσχει από μια ψυχολογική διαταραχή μετά την εμπειρία του στην Κύπρο, όπου πολέμησε αντιστεκόμενος στην εισβολή των Τούρκων.
Τελικά, κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση...
Αποφασίζεται να μεταφερθεί στις φυλακές Τρικάλων, ωστόσο οι κρατούμενοι αντιδρούν έντονα. Οι Αρχές αλλάζουν την απόφαση τους και τον οδηγούν στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Κέρκυρας, όπου διαμορφώθηκε ειδικός χώρος για την κράτησή του.
Κατά τη μεταγωγή του, ξυλοκοπήθηκε από τους υπόλοιπους κρατούμενους, με το πρόσωπο του να είναι αλλοιωμένο από την επίθεση. Στη διαδρομή ξυλοκοπήθηκε και βιάστηκε από τους βαρυποινίτες που τήρησαν τον «άγραφο νόμο της φυλακής», σύμφωνα με τον οποίο οι παιδοκτόνοι δεν συγχωρούνται.
Η κακοποίηση του συνεχίστηκε και μέσα στη φυλακή. Τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα, που οι Αρχές αναγκάζονταν να τον μετακινούν συνέχεια. Ενδεικτικό είναι ότι μέσα σε δύο χρόνια ο 40χρονος άλλαξε τέσσερα διαφορετικά σωφρονιστικά ιδρύματα.
Ο τραγικός επίλογος της φρικιαστικής υπόθεσης θα γραφεί στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, όταν θα βάλει τέλος στη ζωή του. Οι φύλακες τον βρήκαν κρεμασμένο με το καλώδιο της τηλεόρασης, στο κελί του στις φυλακές Τρίπολης.
Δώδεκα χρόνια μετά, η ελληνική κοινωνία θα αποκτήσει ακόμη μια «πληγή»… Ένα ακόμη παιδί θα πεθάνει από τα χέρια του πατέρα της! Η 4χρονη Άννυ θα βρει τραγικό θάνατο ενώ ο παιδοκτόνος θα φροντίσει να εξαφανίσει με αρρωστημένο τρόπο την σορό της. Τραγική ειρωνεία… κρατείται στο κελί που διαμορφώθηκε και κρατήθηκε ο πατέρας- παιδοκτόνος του 1993.
