Ένα «τρελό σενάριο» ως έσχατη λύση για την Ελλάδα εξετάζει η Deutsche Welle.
Ποιο είναι αυτό; Η Κορέα του 1997 και η μαζική δωρεά κοσμημάτων και χρυσού των πολιτών στο κράτος για να ξεπληρώσει το ΔΝΤ!
«Οι Κορεάτες δώρισαν χρυσά κοσμήματα αξίας αρκετών δισ. ευρώ για να βοηθήσουν στην αποπληρωμή του χρέους της χώρας προς το ΔΝΤ στον απόηχο της ασιατικής χρηματοπιστωτικής κρίσης του 1997, ένα χρέος που η Κορέα εξόφλησε νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα» αναφέρει το γερμανικό μέσο.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, για τους λαούς των περισσοτέρων χωρών μια τέτοια κίνηση θα ακουγόταν παράλογη. Κι όμως οι Κορεάτες το έπραξαν»!
«Πριν φτάσουν στο σημείο να εκποιήσουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και χρυσαφικά, προηγήθηκε η ξαφνική κατάδυση του εθνικού νομίσματος. Το 1997 το ΔΝΤ, κάτω από την επιρροή των ΗΠΑ, άναψε το "πράσινο" φως για την εκταμίευση του αστρονομικού ποσού των 53,8 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τη χώρα που, βέβαια, συνοδευόταν από αυστηρούς όρους όπως: αύξηση επιτοκίων, δημοσιονομική λιτότητα και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν εμφανές: το ποσοστό της ανεργίας τριπλασιάστηκε αμέσως» αναφέρει η DW, τονίζοντας πως τον Ιανουάριο του 1998 η κυβέρνηση ζήτησε από τους πολίτες της χώρας να δωρίσουν τα χρυσαφικά τους στο κράτος έτσι ώστε να βρει χρήματα για να αποπληρώσει το ΔΝΤ.
«Η απάντηση των πολιτών ήταν άμεση: σε ειδικά σημεία συλλογής χιλιάδες κόσμου έδιναν τα οικογενειακά κειμήλιά τους, τις βέρες τους, οτιδήποτε χρυσό αντικείμενο είχαν στην κατοχή τους. Ακόμη και χρυσά μετάλλια και ��ρόπαια. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: μέσα σε λίγους μήνες συγκεντρώθηκαν περίπου 227 τόνοι χρυσού που υπολογίστηκαν στα τρία δισ. δολάρια» σημειώνει το δημοσίευμα.
Αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε έκτακτη ανάγκη και στην Ελλάδα; Ο οικονομολόγος Ρολφ Λανγκχάμερ του Ινστιτού��ου του Κιέλου το θεωρεί μάλλον δύσκολο και υπογραμμίζει ότι πιο ορθολογικό θα ήταν η αναγκαστική πώληση ομολόγων στους πολίτες που έχουν «πλεονάζουσες αποταμιεύσεις».
