«Πλάτες» στην τρόικα έβαλε για ακόμη μια φορά ο επίτροπος Όλι Ρεν, υποστηρίζοντας πως το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής απέτυχε εν μέρει να επιτύχει εξαιτίας της πολιτικής αναταραχής την περίοδο από την άνοιξη του 2010 ως και το καλοκαίρι του 2012, ενώ πρόσθεσε ότι η πίεση του χρόνου για τη λήψη δύσκολων κ��ι επώδυνων αποφάσεων ήταν τέτοια που δεν υπήρχαν πολλές επιλογές.
Το μέλλον της τρόικας καθορίζεται από τις επιθυμίες των κρατών - μελών της, ακόμη κι αν η άποψη του ίδιου ή της Κομισιόν είναι διαφορετική, είπε ο επίτροπος Όλι Ρεν, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο κ. Ρεν προσπάθησε να κρατήσει ισορροπίες και αφού μίλησε για τις πρώτες θετικές ενδείξεις εξόδου από τη κρίση, όπως π.χ την επιστροφή της Ιρλανδίας στις αγορές, απέφυγε να αποδώσει άμεσα ευθύνες στην τρόικα για τα λάθη που σημειώθηκαν στα προγράμματα προσαρμογής.
Ο επίτροπος αναφέρθηκε και στα λεγόμενα του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Φρανκ - Βάλτερ Σταϊνμάγερ, ο οποίος σε απάντησή του σε ερώτηση του «Βήματος» τόνισε ότι δεν υπάρχει λόγος κατάργησης της τρόικας και της παρουσίας του ΔΝΤ σε αυτή, σημειώνοντας ότι δεν της λείπει η απαραίτητη δημοκρατική νομιμοποίηση αφού οι οριστικές αποφάσεις λαμβάνονται στο Eurogroup.
Ο κ.Ρεν αναφερόμενος στην κριτική ότι θα έπρεπε να έχει γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους το 2010, απάντησε ότι ο κίνδυνος της διάχυσης της κρίσης ήταν πολύ μεγάλος, ενώ δεν υπήρχε και σύγκλιση απόψεων. Οι συνεχείς αναφορές στην αναδιάρθρωση την έκαναν κάποια στιγμή «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» όπως είπε.
«Η τρόικα είναι επίσημος θεσμός και προβλέπεται από την διακυβερνητική συνθήκη ίδρυσης του ESM, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας», είπε o κ. Ρεν προσθέτοντας ότι αν δεν είχε δοθεί η άμεση λύση που δόθηκε τότε, «η Ελλάδα θα είχε κηρύξει στάση πληρωμών και αυτό θα περιλάμβανε, το κοινωνικό κράτος, τα επιδόματα και τη μισθοδοσία των Ελλήνων».
Ο επίτροπος πάντως σημείωσε ότι αν και η τρόικα αποτελείται από τρεις ανεξάρτητους οργανισμούς λειτουργεί σχετικά καλά και βρίσκονται οι απαραίτητοι συμβιβασμοί, υπογραμμίζοντας πως τα Μνημόνια προέκυψαν κατόπιν συνομιλιών μεταξύ τρόικας και κυβερνήσεων.
