Όταν πρωτοξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό στερέωμα, ο Διονύσης Σαββόπουλος ήθελε να μπορέσει να σταθεί μόνος του στα πόδια του, χωρίς - όπως λέει - κηδεμόνες, χωρίς καθοδηγητές. Σήμερα, η άποψή του για την τέχνη είναι πολύ συγκεκριμένη: «Η τέχνη μας λέει ψέματα για να μας πει την αλήθεια». Για την ζωή του, την προσωπικότητά του, καθώς και την γενιά του, (που είναι αριστερής συμπεριφοράς), η θεωρία του δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. «Δεν ζούμε για τον εαυτό μας ζούμε για να τον μοιραστούμε με τους άλλους».
66 ετών σήμερα και με τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό του, ο Διονύσης Σαββόπουλος, μίλησε για την οικονομική κρίση: «Θα βγει κάτι καλό από την κρίση. Πιστεύω σε αυτή τη χώρα. Πιστεύω στους ανθρώπους της. Θα την αντιμετωπίσουμε την κρίση. Αφού εμείς την γεννήσαμε, εμείς θα την παλέψουμε».
Νιώθει μέρος του συστήματος; «Όλοι είμαστε μέρος ενός συστήματος. Αυτό δεν μας εμποδίζει να σκεφτούμε ή να εκφράσουμε ό, τι θέλουμε. Η δημοκρατία είναι ένα ατελέστατο σύστημα, αλλά δεν ξέρω κάτι καλύτερο. Δεν μετάνιωσα ποτέ για τις επιλογές μου. Αλλά, ενώ στα τραγούδια μου, τις διατύπωνα με την μεγαλύτερη δυνατή προσοχή και διαύγεια, όταν μου έπαιρναν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, φούντωνα, γινόμουν απόλυτος και μου’ βγαινε ένα ταρατατζούμ. Συγχωρείστε τον άγαρμπο».
Το έντεχνο τραγούδι που εκπροσωπεί, λέει ο Σαββόπουλος, έχει κάτι πολύ αξιόλογο στην κατοχή του: «Το κορυφαίο κατόρθωμα του έντεχνου είναι ο Μεγάλος Ερωτικός του Μάνου Χατζηδάκι. Ακούω ενδιαφέροντα πράγματα και από τους νεότερους. Τον Μάλαμα, τον Περίδη, τον Αγγελάκα, τον Παυλίδη και τους άλλους. Εγώ ακούω πάντα τα ίδια: Σοφία Βέμπο, Στραβίνσκι, Τσιτσάνη, διάφορους. Αλλά και τα λεγόμενα σκυλάδικα και λαϊκοποπ δεν είναι πάντα σκουπίδια. Μ’ αρέσουν πολύ ορισμένα του Βέρτη, του Κουρκούλη…»
Ο μουσικός απάντησε και στο θέμα Καλομοίρα, που ως γνωστόν, πριν από λίγα χρόνια, είχε εμφανιστεί σε συναυλία του στο Ηρώδειο για να του ευχηθεί για τα γενέθλιά του, βγαίνοντας μέσα από μία τούρτα. «Πολύ ωραίο ήταν το Καλομοιράκι. Εδωσε μια νότα στην συναυλία για τα γενέθλιά μου. Σιγά το θέμα πια».
Δεν οδηγεί, δεν έχει κινητό, δεν ξέρει κομπιούτερ, είναι ΠΑΟΚτσης κι έχει αϋπνίες. Το σαββατοκύριακο παίζει με τα εγγόνια του. Αλλά όταν έχει πρόβες και παραστάσεις, όλα αυτά ανατρέπονται τελείως. Από τις 19 Φεβρουαρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή τον βρίσκουμε στο θέατρο Ακροπόλ, στην παράσταση με τίτλο Για να γίνει ο καινούριος χρόνος.
Πηγή: Down Town
