Ρεπορτάζ: Κοντού Κατερίνα
Σε ένα στενό του Notting Hill, λίγα μέτρα από τον διάσημο δρόμο Portobello «μυρίζει» Ελλάδα!
Το ΜΑΖΙ, το ελληνικό εστιατόριο της Θεσσαλονικιάς Χριστίνας Μουράτογλου «σαρώνει» στο Λονδίνο χάρη στις α��θεντικές παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις που συνδυάζονται υπέροχα με έναν μοντέρνο και λιτό χώρο. Το star.gr βρέθηκε εκεί…
«Το καλοκαίρι ήρθε μια κυρία και κάθισε έξω στην αυλή. Από πάνω έχει κληματαριά και μου είπε πώς νιώθει σαν να είναι στην Μύκονο», μας λέει με περηφάνια η κ. Μουράτογλου δείχνοντας μας –ίσως- την μοναδική κληματαριά που υπάρχει στο Λονδίνο!
Το μαγαζί ξεχωρίζει από τον δρόμο χάρη στην μπλε τέντα του και τα κεφαλαία γράμματα με τα οποία είναι γραμμένο το όνομα (όχι τυχαία).
«Προσπαθούσαμε να βρούμε ένα όνομα που να είναι εύκολο και για τους ξένους, αλλά να έχει και κάποι�� νόημα. Το «MAZI» είναι επειδή συνδυάζουμε μοντέρνα με παραδοσιακή κουζίνα και επειδή θέλαμε να κάνουμε γνωστό στους ξένους το ότι στην Ελλάδα μοιραζόμαστε τα πάντα στο τραπέζι (μεζέδες, ποικιλίες στην μέση). Επίσης, γράφεται με κεφαλαία το ίδιο στα ελληνικά και στα αγγλικά», μας εξηγεί.
«Το «MAZI» είναι οικογενειακή επιχείρηση. Το ξεκινήσαμε με τον σύντροφο μου (είναι Γάλλος), όμως συνιδιοκτήτης είναι ο αδερφός μου, ο οποίος δουλεύει και στην κουζίνα».
Όσον αφορά τα προϊόντα, αρκετά έρχονται από την Ελλάδα. Στο πλάι του μαγαζιού, υπάρχει ένας χώρος σαν ράφι από delicatessen, όπου βρίσκονται ελληνικά προϊόντα προς πώληση. Όμως και στην κουζίνα προσπαθούν να χρησιμοποιούν προϊόντα από την Ελλάδα.
«Φέρνουμε όσα πράγματα μπορούμε από την Ελλάδα, όμως κοστίζει πολύ… Το καλοκαίρι έγινε χαμός με τα Κρίταμα. Είναι μια κατηγορία χόρτων σαν φύκια, που φυτρώνουν στα βράχια. Είναι αρκετά σπάνια. Για να καταλάβετε πήγαινε και τα μάζευε ο πατέρας μου», λέει και μας εντυπωσιάζει.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, σκέφτομαι... Μια ομάδα 14 ατόμων που δουλεύει πολύ. Και οι ιδιοκτήτες μόνιμα εκεί. Αυτή είναι μάλλον η... συνταγή της επιτυχίας! «Δουλεύω 7 ημέρες την εβδομάδα, 12 ώρες την ημέρα, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Ειδικά στην αρχή πρέπει να είσαι συν��χεια εδώ… Νιώθω σαν να είναι το παιδί μου και δεν μπορώ να το αφήσω… », λέει η Χριστίνα που παραδέχεται ότι είναι τελειομανής και ακόμα και τις ώρες που λείπει, μιλάει στο τηλέφωνο με το προσωπικό του μαγαζιού.
Το μενού επιμελείται ο Γ. Βενιέρης. Μια εβδομάδα τον μήνα βρίσκεται στο Λονδίνο, για να επιβλέπει την κουζίνα, έχει εκπαιδεύσει ο ίδιος το προσωπικό, ενώ ο head chef είναι το «δεξί» του χέρι. Ο αυστηρότερος κριτής της είναι οι γονείς της, οι οποίοι ωστόσο έχουν αποδεχτεί ότι τα παιδιά τους θα μείνουν μόνιμα στο εξωτερικό. «Στην Ελλάδα έρχομαι όποτε μπορώ για διακοπές. Παλιότερα που δεν είχα δική μου δουλειά, ερχόμουνα πιο συχνά, τώρα είναι πιο δύσκολο», εξηγεί.
Όση ώρα παίρνω την συνέντευξη έχει ένα χαμόγελο στα χείλη και μια ηρεμία που προκαλεί απορία: είναι άραγε τόσο εύκολο; Δεν υπάρχει κανένα άγχος; « Φυσικά και υπάρχει άγχος. Το άγχος δεν σταματάει ποτέ. Μας πήρε ένα χρόνο να στήσουμε το μαγαζί, αντιμετωπίσαμε πάρα πολλές δυσκολίες και κάθε μέρα προκύπτει κάτι καινούργιο. Απλά πρέπει να το αποδεχτείς αν έχεις αποφασίσει ότι αυτό θες να κάνεις και το αγαπάς… Ξέρεις ότι εδώ η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ», απαντάει, επιβεβαιώνοντας την αρχική μας άποψη: Πρόκειται για μια Θεσσαλονικιά που ξέρει τι θέλει!
Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι κριτικοί γράφουν τα καλύτερα, ούτε που το περιοδικό Olive την ανακήρυξε γυναίκα του μήνα τον Νοέμβριο.
«Πρέπε�� να έχεις θετική διάθεση και να συνεχίζεις να προχωράς. Να μην σε παίρνει από κάτω. Θέλει πολύ δύναμη και θυσίες». Αυτή είναι η συμβουλή της για όσους θέλουν να κάνουν κάτι δικό τους. «Να είσαι συνειδητοποιημένος», καταλήγει.
Βιογραφικό
Η Χριστίνα Μουράτογλου, η τολμηρή Θεσσαλονικιά, σπούδασε Επικοινωνία στο Εδιμβούργο. Στην συνέχεια εργάστηκε στον τομέα της μόδας και στην μουσική βιομηχανία. Μένει 10 χρόνια στην Μ. Βρετανία και τα τελευταία δύο αποφάσισε να ασχοληθεί με τον τομέα της εστίασης. Πριν δύο χρόνια άνοιξε το πρώτο της delicatessen με νοστιμιές από την Ελλάδα και την Μέση Ανατολή (το είχε ανοίξει με μια Παλαιστίνια φίλη της). Μετά αποφάσισε ότι δεν ήταν αυτό που της ταίριαζε τόσο και τον Μάϊο του 2012 άνοιξε το «MAZI»!
Η μεγάλη της αγάπη, αν και δεν της φαίνεται καθόλου, το φαγητό!
