Σύμφωνα με τα πρακτικά των συνεδριάσεων, οι απεσταλμένοι στο ΔΝΤ από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, τον Καναδά και την Αυστραλία -που εκπροσωπούν ακόμη 38 χώρες- εξέφρασαν την ανησυχία τους για τους τεράστιους κινδύνους του ελληνικού προγράμματος. Ο απεσταλμένος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ χαρακτήρισε το πρόγραμμα «κακοσχεδιασμένο και τελικά μη βιώσιμο» ή απλώς «ένα πρόγραμμα για τους ιδιώτες κατόχους ελληνικών ομολόγων, που είναι κυρίως ευρωπαϊκοί χρηματοοικονομικοί οργανισμοί».
Το πράσινο φως δόθηκε τελικά καθώς οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. έχουν περισσότερο από το ήμισυ των ψήφων στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ. «Κάποιοι από εκείνους που είχαν διαφωνήσει σε εκείνη τη συνεδρίαση όπως και μερικά από τα σημερινά στελέχη του ΔΝΤ πιστεύουν πως τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών δυνάμεων μπήκαν πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδας, η οποία βλέπει την οικονομία της να συρρικνώνεται από το 2009 και το ποσοστό της ανεργίας να αγγίζει το 28%», αναφέρει η WSJ και συμπληρώνει: «Αυτό βοηθά τη στάση του ΔΝΤ σήμερα στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους ως προς την αναδιάρθρωση του χρέους, σύμφωνα με ορισμένους νυν και πρώην αξιωματούχους του Ταμείου».
Τα έγγραφα του 2010 αποτυπώνουν τον σκεπτικισμό αρκετών απεσταλμένων του ΔΝΤ, που εξαρχής αμφισβήτησαν τις προβλέψεις του προγράμματος ως «ιδιαίτερα αισιόδοξες». «Από πολλές απόψεις, αυτά τα απόρρητα έγγραφα ξαναγράφουν την ιστορία του μεγαλύτερου πακέτου στήριξης» σχολιάζει η WSJ και συμπληρώνει: «Για παρ��δειγμα, ο τότε διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, μετά τη συνεδρίαση τον Μάιο του 2010, είπε στους δημοσιογράφους ότι δεν είχε καμία αμφιβολία πως το πρόγραμμα στήριξης θα λειτουργούσε. Πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, όμως, ένας σημαντικός αριθμός διευθυντών του ΔΝΤ είχε εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες -ακόμη και οργή- ως προς αυτό, σύμφωνα με τα πρακτικά».
Ο τότε απεσταλμένος της Ινδίας είχε επισημάνει ότι το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτήθηκε από την Ελλάδα ήταν «ένα γιγαντιαίο βάρος που η οικονομία δεν θα μ��ορούσε να αντέξει» και προειδοποίησε ότι το μέγεθος της απαιτούμενης λιτότητας θα οδηγούσε σε εκτροχιασμό του προγράμματος και τη χώρα σε χρεοκοπία.
Δημοσίως όμως, η ηγεσία του ΔΝΤ εξέφραζε πάντα την πίστη της στο πρόγραμμα. «Τον Μάιο του 2010 γνωρίζαμε ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ένα πρόγραμμα στήριξης, αλλά όχι ότι θα απαιτούνταν αναδιάρθρωση χρέους», δήλωσε η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνέντευξη που έδωσε τον Ιούνιο, και συμπλήρωσε: «Δεν είχαμε ιδέα ότι η συνολική οικονομική κατάσταση θα επιδεινωνόταν τόσο γρήγορα». «Η Κρ. Λαγκάρντ ήταν τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και επιδίωκε τη μείωση των ζημιών για τις γαλλικές τράπεζες που είχαν δανείσει σημαντικά την Ελλάδ��. Ο Ντ. Στρος-Καν, που τότε ήθελε να διεκδικήσει τη γαλλική προεδρία, εγκατέλειψε την προσπάθεια να προχωρήσει το θέμα καθώς συνάντησε ευρωπαϊκές αντιδράσεις, πριν από τη συνεδρίαση του ΔΝΤ», σχολιάζει η εφημερίδα.
