Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 95 ετών, άφησε η Εντμόντ Σαρλ - Ρου, μία από τις πιο γνωστές και πρωτοπόρες Γαλλίδες δημοσιογράφους, λογοτέχνις και σημαντική προσωπικότητα της γαλλικής αντίστασης. Μεταξύ άλλων, έβαλε μαύρο μοντέλο σε εξώφυλλο της «Vogue», προκαλώντας την απόλυσή της, ενώ ήταν η πρώτη που έγραψε τη βιογραφία της Κοκό Σανέλ.
Η Εντμόντ Σαρλ - Ρου πέθανε το βράδυ της Τετάρτης, στη Μασσαλία, όπως ανακοίνωσε η Ακαδημία Γκονκούρ («Academie Goncourt»), της οποίας υπήρξε πρόεδρος.
Μεγάλη αντικονφορμίστρια, κοσμοπολίτισσα αστή από τη Μασσαλία, η Σαρλ-Ρου πήρε μέρος στη γαλλική αντίσταση κατά τη διάρκεια της γερμα��ικής κατοχής πριν διορισθεί από τον στρατηγό Ζαν ντε Λατρ ντε Τασινί στο επιτελείο του, κατά τη διάρκεια της απόβασης των γαλλικών δυνάμεων στην Προβηγκία.
Μετά την απελευθέρωση, εργάσθηκε στο περιοδικό «Elle» και στη συνέχεια έγινε διευθύντρια της γαλλικής έκδοσης της «Vogue», ωστόσο, το 1966 την απέλυσαν γιατί επέλεξε να βάλει στο εξώφυλλο ένα μαύρο μοντέλο, καθώς και για την καλλιέργεια σχέσεων φιλίας με προσωπικότητες της Αριστεράς που δεν είχαν την έγκριση της αμερικανικής διεύθυνσης του περιοδικού.
Ήταν η πρώτη που έγραψε για την πολυτάραχη ζωή της Κοκό Σανέλ, στο βιβλίο του 1974 «L’ Irreguliere» («Η Ατίθαση»), ενώ έγραψε σενάρια για έργα μπαλέτου του Ρολάν Πετί, καθώς και πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα «Elle, Adrienne» (1971), «Une enfance sicilienne» (1981), «Un desir d’ Orient» (1989) και «Nomade j’ etais» (1995), που έχουν μεταφρασθεί σε πολλές γλώσσες.
Το 1966 τιμήθηκε με το βραβείο «Goncourt» για το πρώτο της μυθιστόρημα, το «Oublier Palerme». Το 1983 έγινε μέλος της Ακαδημίας, της οποίας εξελέγη πρόεδρος το 2002, αξίωμα το οποίο παρέδωσε 12 χρόνια αργότερα στον Μπερνάρ Πιβό.
Τέλος, είχε τιμηθεί με το παράσημο του Δεκανέα της Λεγεώνας των Ξένων.
