Το ότι δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να γίνει μητέρα εξομολογείται η Ναταλία Γερμανού, ενώ μιλά και για την προτίμησή της στους μικρότερους άνδρες, απαντώντας, έμμεσα, σε όσους την επικρίνουν για τις σχέσεις της!
«Με το χέρι στην καρδιά, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να φέρω στον κόσμο ένα παιδί. Για να το κάνεις πρέπει να το νιώθεις κι εγώ δεν το ένιωσα ποτέ. Δεν μου βγήκε! Δεν ξέρω πώς θα ήμουν σαν μητέρα, αν έκανα ένα παιδί κι αν του αφοσιωνόμουν απόλυτα, ψυχή τε και σώματι. Σίγουρα, όμως, δεν θα έκανα καριέρα, κι είναι βέβαιο ότι θα την περνούσα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, αφού θα ήμουν συνέχεια πάνω από το παιδί», λέει η παρουσιάστρια.
Όπως εξηγεί, σε περίπτωση που γινόταν μανούλα, θα αφοσιωνόταν εξ’ ολοκλήρου σε αυτό τον ρόλο: «δεν διανοήθηκα ποτέ να κάνω ένα παιδί και να το έχω σαν αξεσουάρ, πηγαινοφέρνοντάς το από το ένα δωμάτιο του σπιτιού στο άλλο κι όταν το βαριόμουν, να το παρατάω στα χέρια μιας Φιλιππινέζας ή μιας νταντάς! Θα το έκανα για να το ζήσω! Ίσως γι’ αυτό τελικά να μην το έκανα. Μπορεί να με τρόμαξε η ισόβια ευθύνη ενός παιδιού και να φοβήθηκα μήπως είμαι ανίκανη να τη φέρω εις πέρας. Θα ήθελα, αν το έκανα, να αποδεικνυόμουν μία καθ’ όλα σωστή και καλή μητέρα. Αλλά μπορεί να ήμουν και ανίκανη ή ανάξια… Δεν ξέρω, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ».
«Ακόμα και οι σχέσεις μου με τους νεότερους άνδρες, με τους οποίους είχα λίγη ή και περισσότερη διαφορά ηλικίας, κράτησαν δύο και δυόμισι χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν σχέσεις βασισμένες στο σεξ. Γιατί και στο σεξ μετά από τρεις, τέσσερις, άντε πέντε μήνες, λες “εντάξει, φτάνει!”- εκτός αν είσαι νυμφομανής. Κι εγώ δεν είμαι. Κάτι υπήρχε πέρα από όλα αυτά. Υπήρχε χημεία, επικοινωνία, κάτι που θαύμαζα στα άτομα αυτά. Την καλοσύνη, το χιούμορ, το χαρακτήρα, τη γλύκα τους. Πάντα είχαμε κάτι κοινό», αναφέρει η Ναταλία για τις σχέσεις της με νεότερους άνδρες.
Χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της τυχερό στον έρωτα, γιατί γνώρισε σωστούς ανθρώπους που της φέρθηκαν εντάξει, η παρουσιάστρια καταλήγει: «δεν πιστεύω ότι ο έρωτας είναι αριθμοί και μαθηματικά. Είναι χημεία. Μπορεί να συναντήσω αύριο έναν πενηντάρη που όλοι θα λένε "μπράβο, αυτός σου ταιριάζει. Παντρέψου τον!", να τον παντρευτώ κι αυτός ο άνθρωπος σε 5 μήνες να μπει στην προσωπική του κλιμακτήριο επιβεβαίωσης, να γνωρίσει μία 19χρονη barwoman και να με αφήσει στα κρύα του λουτρού. Θέλω να πω, ότι δεν υπάρχουν ποτέ κανόνες. Μπορεί να βρεις το άλλο σου μισό σε έναν άντρα 28 χρόνων ή σε κάποιον που είναι 57 χρόνων. Ο έρωτας είναι λαχείο και ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει».
