Μπορεί να γνωρίσαμε την Βανέσσα Αδαμοπούλου ως τραγουδίστρια και φέτος να την βλέπουμε να αλλάζει κάθε Κυριακή χαρακτήρα και να μεταμορφώνεται στο YFSF, όμως η ίδια αποκάλυψε ότι έχει μια ακόμα μεγάλη αγάπη, την συγγραφή βιβλίων.
Τα τελευταία πέντε χρόνια έχει ανακαλύψει μια καινούργια πτυχή του χαρακτήρα της και το καλοκαίρι του 2009 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Αθώοι στον έρωτα».
«Ήταν μια από τις πιο ευλογημένες περιόδους της ζωής μου. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ και δεν ξέρω πώς ακριβώς ξεκίνησε. Πάντα διάβαζα πολλά βιβλία μου άρεσε ο πεζός λόγος», λέει και περιγράφει πώς ξεκίνησε να γράφει τις πρώτες σελίδες του βιβλίου της.
«Καθόμουν μπροστά στον μπαξέ του σπιτιού μαζί με το laptop, καφέ και τσιγάρο. Έτσι ξεκίνησα κι έγραψα τρεις σελίδες και η ιστορία τοποθετήθηκε λίγο μετά την Κατοχή. Εκείνη την περίοδο όλη μου η έννοια ήταν να γράψω, ήταν σαν να ήταν ο πιο αγαπημένος μου εραστής. Πώς έχεις τη λαχτάρα να δεις αυτόν με τον οποίο είσαι ερωτευμένη; Έτσι ακριβώς! Ξεκινούσα να γράφω από το πρωί ως το βράδυ, αν και η καλύτερη ώρα της ημέρας είναι το πρωί, μόλις χαράζει ο ήλιος, που ακόμα το μυαλό είναι καθαρό. Ξεχνούσα να φάω, να βγω έξω», λέει.
Πριν από δύο χρόνια μάλιστα έγραψε και το δεύτερο βιβλίο της, το οποίο αναφέρεται επίσης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως τονίζει το παρελθόν την σαγηνεύει, γι’ αυτό και τα μυθιστορήματά της τοποθετούνται σε περασμένες εποχές.
«Η σύγχρονη ζωή δεν με εμπνέει, γιατί όλα έχουν γίνει πιο επίπεδα και εύκολα, ενώ παλιότερα υπήρχε μια μαγεία. Ίσως γι’ αυτό προτιμώ τα ταξίδια σε μέρη που έχουν ιστορία. Μπορεί η εξωτερική μου εμφάνισ�� να είναι πολύ μοντέρνα, όμως αγαπάω το vintage κι όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω αρχαιολόγος», λέει.
Μάλιστα όταν γράφει τα βιβλία της είναι τόσο αφοσιωμένη σ’ αυτά που ο σύντροφός της Ιωάννης Παπαζήσης ζηλεύει.
«Η σχέση που έχω με τους ήρωες των βιβλίων μου είναι λίγο δύσκολη για τον Ιωάννη. Εγώ ήμουν ερωτευμένη με αυτό που έγραφα και για τον σύντροφό μου ήταν λες και ήμουν ερωτευμένη με κάποιον άλλο. Μετά το πρώτο διάστημα το ξεπέρασε, καθώς το κατάλαβε και με άφηνε να γράφω και να χαίρομαι. Είναι πολύ περήφανος και για τα δύο βιβλία μου. Προτιμά να τα διαβάζει μόλις τα ολοκληρώνω», είπε.
