«Ευνουχιστική και άδικη» χαρακτηρίζει την οικονομία ο Κώστας Αρζόγλου, ενώ δεν διστάζει να αναφερθεί στην προσωπική του εμπειρία με την παρολίγον κατάσχεση του σπιτιού αλλά και να πάρει θέση ό��ον αφορά στην ανάλογη περίπτωση του Γιώργου Κιμούλη.
«Δεν είναι δυνατόν να κλείνει ένα θέατρο και να κυνηγούν το Γιώργο. Ο Γιώργος κι εγώ δεν είμαστε από τους ανθρώπους που παίρνουμε καλύτερο αυτοκίνητο, αν πετύχει μια παράσταση. Τα χρήματα επανέρχονται στη σκηνή. Δεν βάζουμε πλακάκια στα σπίτια μας!» λέει χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας τον συνάδελφο του αλλά και κάθε ηθοποιό που έρχεται σε αντίστοιχη θέση.
«Αν από κάποιο σίριαλ ή κάποιες σκηνοθεσίες που έχω κάνει, είμαι απλήρωτος, με κάποιο νόμο υποχρεούσαι να κόψεις δελτίο με το τέλος των εργασιών κι όχι με την πληρωμή. Έτσι εμφανίζομαι μ’ένα τεράστιο εισόδημα, το οποίο φορολογείται και φτά��ει μέχρι και το 43%» εξηγεί ο ίδιος και συμπληρώνει:
«Πρέπει να κατανοήσει η πολιτεία ότι η δουλειά που κάνουμε είναι άυλη και να μη γίνεται κατάσχεση επειδή οφείλεις 10 δραχμές στην εφορία».
Μάλιστα, ο Κώστας Αρζόγλου παραδέχεται την αλήθεια του, διαφοροποιώντας τα υλικά αγαθά από την ψυχή του καλλιτέχνη λέγοντας: «Και να το πάρουν και να μη το πάρουν το σπίτι, ντουβάρια είναι! Αυτό που δεν κατάσχεται ποτέ είναι η φαντασία μου και η ανάγκη μου για δημιουργία».
