Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε σήμερα ότι «η εθνική συλλογική σύμβαση μπορεί να προβλέπει πρόσθετη άδεια μητρότητας μόνο για τις μητέρες», σε σχέση με τι αποδίδει στους πατέρες, αλλά ο νομοθέτης τόνισε ότι πρέπει να «αποδεικνύεται ότι η πρόσθετη αυτή άδεια αποσκοπεί στην προστασία των εργαζόμενων γυναικών σε σχέση με τα επακόλουθα τόσο της εγκυμοσύνης όσο και της μητρότητας».
Το ΔΕΕ υπενθυμίζει ότι η οδηγία σχετικά με την αρχή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών απαγορεύει κάθε άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου όσον αφορά στους όρους εργασίας και απασχόλησης, αλλά μετά τη λήξη της νόμιμης άδειας μητρότητας, ένα κράτος μέλος μπορεί να χορηγήσει στη μητέρα του τέκνου πρόσθετη άδεια, όσες φορές η άδεια αυτή την αφορά όχι υπό την ιδιότητά της ως γονέα, αλλά υπό το πρίσμα των επακόλουθων τόσο της εγκυμοσύνης όσο και της μητρότητας.
«Η πρόσθετη άδεια πρέπει να αποσκοπεί στη διασφάλιση της προστασίας της βιολογικής κατάστασης της γυναίκας, καθώς και της ειδικής σχέσης μεταξύ αυτής και του τέκνου της κατά την περίοδο μετά τον τοκετό» ξεκαθαρίζει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κατά το ΔΕΕ «η άδεια που χορηγείται μετά τη λήξη της νόμιμης άδειας μητρότητας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μέρος μιας άδειας μητρότητας με μεγαλύτερη και ευνοϊκότερη, για τις εργαζόμενες, διάρκεια σε σχέση με εκείνη της νόμιμης άδειας μητρότητας» αλλά «η δυνατότητα θεσπίσεως άδειας χορηγούμενης αποκλειστικά στις μητέρες μετά τη λήξη της νόμιμης άδειας μητρότητας τελεί υπό την προϋπόθεση ότι η άδεια αυτή αποσκοπεί στην προστασία των γυναικών».
