Για το «κόψιμο» της κόρης της, Ερασμίας Μάνου, από τις blind auditions του «The Voice» μίλησε η Σοφία Βόσσου, χαρακτηρίζοντάς το «άδικο» και «παράλογο».
Όπως σας είχαμε γράψει από το star.gr, η διαγωνιζόμενη που είναι μουσική παραγωγός, τραγουδίστρια και στιχουργός, επέλεξε να τραγουδήσει το τραγούδι της Ελεονώρας Ζουγανέλη «Η αγάπη αργεί».
Δυστυχώς όμως, κανένας κριτής δεν πείστηκε από την ερμηνεία της, οπότε και καμία καρέκλα δεν γύρισε, με αποτέλεσμα η Ερασμία να τεθεί εκτός παιχνιδιού.
«Η Ερασμία τραγούδησε πολύ καλά! Δεν το λέω επειδή είναι π��ιδί μου, αλλά όταν ακούς μια χροιά σαν της Ερασμίας δεν μπορείς να μην πατήσεις το κουμπί. Θα δανειστώ μια φράση που έγραψε στο Facebook η Αλμπίνα Ζαχαριάδου, που είναι μία από τις σπουδαιότερες σοπράνο που έχουμε: “Πώς μπορείς να μη γυρίσεις σε μία φωνή με τέτοια χροιά, ύφος και προσωπικότητα;”. Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό τους -θεωρώ ότι είναι και χάσιμο χρόνου. Δεν θέλω να πιστεύω τίποτα. Αυτό που αισθάνομαι είναι ότι αυτό που συνέβη είναι άδικο και παράλογο» ανέφερε η Σοφία Βόσσου και πρόσθεσε στο περιοδικό OK!: «Διατηρούσα κάποια επιφύλαξη μέχρι να δω το βίντεο της εμφάνισής της. Όταν το είδα, έμεινα κάγκελο. Επειδή έχω κάνει τηλεόραση χρόνια, ξέρω ότι οι εκπομπές θέλουν και το σόου τους. Ούτε εγώ ούτε η Ερασμία είχαμε διάθεση να κάνουμε σόου, ούτε μου αρέσει να ανακατεύομαι στη ζωή της. Δεν έχω επέμβει ποτέ στα επαγγελματικά της και δεν θα το έκανα ούτε και τώρα».
Την ίδια ώρα, και η Ερασμία από την πλευρά της υποστήριξε ότι αδικήθηκε ενώ τόνισε πως αν γίνει "Voice 3" δεν θα δηλώσει συμμετοχή.
«Πριν βγει η εμφάνισή μου στον αέρα, ήμουν στενοχωρημένη, γιατί το είχα εκλάβει ως αποτυχία. Σκεφτόμουν ότι αυτό που θα έβλεπε ο κόσμος από μένα δεν θα άρεσε. Μετά την προβολή του επεισοδίου η διάθεσή μου άλλαξε, διότι αυτό που είδα ήταν μια αξιοπρεπέστατη παρουσία -κι αυτό το εισέπρ��ξα τόσο από ανθρώπους του χώρου όσο και από απλούς τηλεθεατές που είδαν τη συγκεκριμένη εκπομπή. Πιστεύω ότι αν είχαν τη δυνατότητα να με ακούσουν ξανά, θα έλεγαν πως θα έπρεπε να περάσω στην επόμενη φάση. Αλλά όταν ένας μουσικός ακούει επί οκτώ ώρες φωνές, κουράζεται. Εκείνη τη στιγμή που με άκουσαν, αυτό έκριναν, ίσως γιατί μέσα από τη φωνή μου διέκριναν την αγωνία μου. Ομολογώ πως εκείνη τη στιγμή, όταν δεν είδα καμία καρέκλα να γυρίζει, έριξα όλη την ευθύνη πάνω μου. Αλλά όταν αργότερα είδα το επεισόδιο στο σπίτι μου, θεώρησαν ότι είχαν περιθώρια να πατήσουν το κουμπί, γιατί και φωνητικά και ερμηνευτικά ήμουν σωστή».
