Για τα παιδικά της χρόνια, τις δουλειές που έκανε στην Αμερική, την αγάπη της για το τραγούδι, για τις καλές αλλά και τις δύσκολες προσωπικές της στιγμές, μίλησε η Έλλη Κοκκίνου στην εφημερίδα Δημοκρατία, στην έκδοση του Σαββάτου.Η παιδική της ηλικία ήταν γεμάτη χρώματα, μυρωδιές και πολλή αγάπη
«Είχαμε δυο υπέροχα σπίτια στο χωριό του παππού μου, στην Ηλεία. Το ένα είχε ένα μεγάλο κτήμα και ήταν κοντά στη θάλασσα.. Εκεί πηγαίναμε τα καλοκαίρια. Από το μποστάνι κόβαμε τα λαχανικά για τη σαλάτα, από τα δέντρα τρώ��αμε τα φρούτα. Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος που έχω ζήσει στη φύση, στο χώμα. Έσκαβα, φύτευα, μάζευα αυγά φρέσκα, ζεστά, από τις κότες, σκαρφάλωνα στα δέντρα να κόψω σύκα, ροδάκινα, αχλάδια», περιγράφει.
Η Έλλη ήταν ένα παιδί ενεργητικό, δραστήριο. «Έπαιζα με κούκλες αλλά προτιμούσα να πηγαίνω για ψάρεμα και κυνήγι με τον πατέρα και τα αδέλφια μου», θυμάται.
Σύμμαχοι της στο παιχνίδι και την ξεγνοιασιά, τα δύο αδέλφια της ο Κώστας και ο Δημήτρης, από τον πρώτο γάμο του πατέρας της. Η σχέση τους είναι πολύ στενή και σήμερα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά στην πρώτη δημοτικού πήγε σε Ελληνικό σχολείο στη Σαουδική Αραβία, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα της. «Ο μπαμπάς μου ήταν αρχιτέκτων. Η μητέρα μου δεν εργαζόταν. Άρχισε να δουλεύει όταν χώρισαν οι δικοί μου», αποκαλύπτει.
Τότε η Έλλη ήταν επτά ετών. «Είναι η πιο δύσκολη ηλικία για ένα παιδί να χωρίσουν οι γονείς του. Ίσως όμως να ήταν το πιο ομαλό διαζύγιο που έχει περάσει παιδί.», εκμυστηρεύεται.
Από τον πατέρα της έμαθε να εκτιμά τη jazz μουσική. Από την μητέρα της να διασκεδάζει και να χαίρεται με την disco. Αν και συμμετείχε στη χορωδία του σχολείου και έκανε μαθήματα κλασσικής κιθάρας, ακουστικής και ηλεκτρικής κιθάρας, δεν σκεφτόταν να ασχοληθεί με το χώρο α��τό. Ως παιδί έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα γίνει κοινωνική λειτουργός, δικηγόρος, διακοσμήτρια, αεροσυνοδός, σχεδιάστρια μόδας. Παράλληλα με το σχολείο, ασχολήθηκε ενεργά με τον αθλητισμό. Ήταν αθλήτρια στο θαλάσσιο σκι, στο Ναυτικό όμιλο Βάρκιζας με χρυσά μετάλλια, κύπελλα και την τρίτη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Τελειώνοντας το σχολείο, αποφάσισε να γίνει γραφίστρια. Μπήκε στην σχολή Βακαλό, αλλά στον δεύτερο χρόνο άρχισε να εργάζεται ως τραγουδίστρια. Ήταν ο Κώστας Τουρνάς που την παρότρυνε να μπει στο χώρο.
Αποφάσισε να φύγει στην Αμερική για σπουδές. «Αρχικά ήταν να πάω για ένα χρόνο, αλλά πήρα υποτροφία. ��πότε, είπα στη μητέρα μου ότι εκτός από τα χρήματα που μου έστελνε θα εργαζόμουν. Έκανα τη μπέιμπι-σίτερ, στο παιδί ενός καθηγητή από την σχολή. Για ένα διάστημα έκανα και τη γραμματέα του. Φρόντιζα το σπίτι του όταν έλειπαν για λίγες ημέρες, έβγαζα βόλτα το σκύλο της οικογένειας. Έκανα και τη μπέιμπι-σιτερ σε ένα άλλο παιδάκι ενός μουσικού που με συνέστησε ο καθηγητής μου, ενώ δούλεψα και ως dj σε ένα καραοκε γιαπωνέζικο μπαρ», θυμάται.
Δεν προκάλεσε ποτέ με τα προσωπικά της. Ο γάμος της βέβαια έγινε εξώφυλλο, όπως και το διαζύγιο της. «Είναι λογικό ο κόσμος να θέλει να μαθαίνει για τα πρόσωπα που αγαπά. Εγώ δεν είχα καμία πρό��εση να μιλήσω για το θέμα του χωρισμού μου, όπως και δεν το διέδωσα εγώ. Είχε κλειστεί μια συνέντευξη με την Μαρία Σταματέρη πολύ καιρό πριν μαθευτεί και λίγο πριν κάνουμε την εκπομπή, βγαίνει στα μέσα ότι χωρίζω. Την επόμενη ημέρα της μετακόμισης ήταν η ημέρα του γυρίσματος. Θεώρησα σωστό ως επαγγελματίας όποιο πρόβλημα κι αν είχα, ότι θα έπρεπε να ήμουν συνεπής και δεν ακύρωσα την εκπομπή. Ήταν μια πολύ δύσκολη ημέρα. Από τις πιο δύσκολες της ζωής μου. Η Μαρία με βοήθησε πάρα πολύ να μείνω ισορροπημένη στη συνέντευξη», λέει
Σε μια περίοδο που η ψυχολογία της δεν ήταν πολύ καλή και αισθανόταν ότι δεν ήταν στην πρώτη γραμμή, ��ποφάσισε να πάρει τον Φοίβο τηλέφωνο. «Δεν είχα να χάσω τίποτα. Με προέτρεψε και η μητέρα μου, κλείστηκα σε ένα δωμάτιο και πήρα τηλέφωνο. Σκεφτόμουν ότι θα μου το κλείσει στη μούρη, αλλά διαψεύστηκα». Του ζήτησε να της γράψει τραγούδια και αυτό που άκουσε από την άλλη άκρη της γραμμής δεν το είχε φανταστεί. «Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει και πολύ καρμικό γιατί το τελευταίο καιρό σε έχω στο μυαλό μου και σε συζητάω πολύ με τους γύρω μου και θέλω να μιλήσουμε», της είπε. Η πορεία έδωσε στην Έλλη όλα όσα της χρωστούσε ο χρόνος. Η καριέρα της εκτοξεύτηκε.
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. «Όντως. Αισθάνομαι πολύ καλά. Αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Ξαναχαμογελάω αβίαστα πλέον». Ο γιος της είναι τα πάντα για εκείνη. «Τώρα πάει και η γλώσσα του ροδάνι και είναι εύκολο να κάνουμε συζητήσεις. Παίζουμε πολύ. Τα ήσυχα παιχνίδια είναι βαρετά για τον Αλέξανδρο», λέει και στάζει μέλι η φωνή της.
Θα ήθελε να κάνει και δεύτερο παιδί. «Τα αδέλφια είναι σημαντικά πρόσωπα στη ζωή μας. Οι γονείς μας κάποια στιγμή φεύγουν και οι μοναδικοί συγγενείς μας είναι τα αδέλφια μας. Θέλω πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί. Και για μένα αλλά και για τον Αλέξανδρο», εκμυστηρεύεται.
