Πλούσιο φωτορεπορτάζ: Εξιτήριο πήρε από το μαιευτήριο η Βικτώρια Χαλκίτη

Επέστρεψε με το νεογέννητο αγοράκι της στο σπίτι-Η συγκίνηση του ζευγαριού

Εξιτήριο πήρε από το μαιευτήριο το μεσημέρι της Τρίτης η Βικτώρια Χαλκίτη.

Όπως έχει ήδη γράψει το star.gr, η 42χρονη τραγουδίστρια έφερε στον κόσμο το πρωί της περασμένης Παρασκευής, ένα υγιέστατο αγοράκι, καρπό του έρωτά της με τον Γιώργο Σταμπόλη.

Το ζευγάρι, μην μπορώντας να συγκρατήσει την συγκίνησ�� του μετά από πολλά χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών και εξωσωματικών, κοινοποίησε τα χαρμόσυνα νέα στα social media, με τον Γιώργο Σταμπόλη να συγκινεί λέγοντας:

«Σήμερα το πρωί καλωσορίσαμε τον μικρούλη μας που περιμέναμε τόσο καιρό... Είμαστε στον έβδομο ουρανό και μοιάζει σαν όνειρο!!! Wow».

Στο φωτορεπορτάζ, βλέπετε το ευτυχισμένο ζευγάρι την ώρα που βγαίνει από το μαιευτήριο «Γαία» κρατώντας στα χέρια του το νεογέννητο αγοράκι του.

Με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους, Βικτώρια Χαλκίτη και Γιώργος Σταμπόλης έφυγαν από το μαι��υτήριο για να ξεκινήσουν την νέα τους ζωή, ανταλλάσσοντας ένα τρυφερό φιλί στο στόμα.

Να αναφέρουμε τέλος, πως η Βικτώρια Χαλκίτη λίγες ημέρες πριν γεννήσει, είχε δώσει συνέντευξη με φουσκωμένη κοιλίτσα, μιλώντας για τις δυσκολίες που πέρασε έως ότου μείνει έγκυος, και στέλνοντας ένα θετικό μήνυμα σε όλες τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν παρό��οια προβλήματα:

«Προσπαθούσαμε σχεδόν οχτώ χρόνια να αποκτήσουμε παιδί. Από τότε δηλαδή που παντρευτήκαμε με τον Γιώργο (Σταμπόλη), θέλαμε πάρα πολύ να γίνουμε γονείς. Και ειδικά όταν έμαθα ότι η μητέρα μου είχε καρκίνο, ήθελα πάρα πολύ να αποκτήσω παιδί γιατί θεωρούσα ότι ένα εγγονάκι θα την κρατούσε στη ζωή. Έκανα πέντε εξωσωματικές μέχρι να καταφέρω να μείνω έγκυος και κάθε φορά που δεν πετύχαινε, απογοητευόμουν. Ειδικά την πρώτη φορά, που η μητέρα μου ήταν άρρωστη, όταν έμαθα ότι δεν πέτυχε η εξωσωματική, έπαθα μια ελαφριά κατάθλιψη και για ένα διάστημα τα έβλεπα όλα μαύρα»(…) Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να γίνει μητέρα. Μέσα σου, ακόμα και όταν ο γιατρός σου ανακοινώνει ότι δεν τα κατάφερες, υπάρχει πάντα ελπίδα. Η εξωσωματική είναι μια επίπονη και δύσκολη διαδικασία. Πρέπει να πάρεις φάρμακα, να κάνεις μια σε��ρά εξετάσεων και ειδικότερα στο ψυχολογικό κομμάτι είναι μια σκληρή διαδικασία. Κάθε φορά που ξεκινούσα είχα μέσα μου την αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρω. Και όταν το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενα, έπεφτα πιο πολύ. Κάποια στιγμή είπα “τέλος!Δεν θέλω να προσπαθήσω άλλο”(… Πηγαίνοντας για μια απλή γυναικολογική εξέταση στη Γένεσις Αθηνών, εκεί που είχα πει στον εαυτό μου πως δεν θα κάνω άλλη εξωσωματική, με έπεισε ο γιατρός μου, ο Κωνσταντίνος Πάντος, να προσπαθήσω μια τελευταία φορά. “Μα είμαι πια 42 χρονών” του είπα, αλλά επέμενε γιατί πίστευε πως θα τα καταφέρω. Το συζήτησα με τον άντρα μου και αποφασίσαμε να ξαναδοκιμάσουμε. Και ήταν η μοναδική φορά που δεν πιστεύαμε ότι θα καταφέρουμε να γίνουμε γονείς. Το κάναμε περισσότερο για να είμαστε εντάξει ��ε την συνείδηση μας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: