Για τις εκλογές και την ανάδειξη του αρχηγού του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς, στις 12 Νοεμβρίου, μίλησε μεταξύ άλλων ο Σταύρος Θεοδωράκης στην εκπομπή του STAR "Αλήθειες με τη Ζήνα" λέγοντας: «Είναι κάτι εντελώς πρωτοποριακό, δεν έχει ξανασυμβεί ίσως πουθενά στον κόσμο να μην υπάρχει κόμμα και να εκλέγουμε έναν αρχηγό».
Για την επιλογή του να ασχοληθεί με την πολιτική ο επικεφαλής του Ποταμιού εξήγησε ότι πάντα ό,τι έκανε «είχε πάντα μέσα του πολύ πολιτική». «Πίστεψα κάποια στιγμή ότι αντί να τα λέω στην τηλεόραση, θα ήταν καλό να δοκιμαστώ κατευθείαν στην πολιτική». Μάλιστα, ανέφερε πως ήταν «πρόεδρος στα μαθητικά συμβούλια, αλλά τότε δεν υπήρχε το βαρύ χέρι του κόμματος».
Ο ίδιος ανέφερε πως στα 16 του χρόνια υπήρξε γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ στην Αγία Βαρβάρα. «Υπήρξα μεγάλος αφισοκολλητής. Τα βράδια έλεγα στους γονείς μου ότι πάω βόλτα και εγώ κολλούσα αφίσες» περιγράφει και συνεχίζει: «Μετά τις αφισοκολλήσεις τα ρούχα μου ήταν για πέταμα. Τα έπαιρνα και τα έπλενα κρυφά σε σκάφη».
«Ήμουν κακός μαθητής και δεν το λέω με περηφάνια, απλά δε θέλω να υποκρίνομαι» παραδέχεται ο Σταύρος Θεοδωράκης και εξηγεί: «ήμουν δυσλεκτικός. Δε μπορώ να γράψω ορθογραφικά ούτε και τώρα, γράφω μόνο κεφαλαία. Δεν κάνω πολλαπλασιασμό, κάνω πρόσθεση. Τότε όμως ήταν πως το παιδί “δεν τα παίρνει τα γράμματα”».
«Στην έκθεση ήμουν εκτός θέματος, γι’ αυτό δε μπήκα στο Πανεπιστήμιο» εξηγεί και προσθέτει ότι στη δημοσιογραφία έγραφε καλά κείμενα, επομένως «το ότι δεν έγραφα καλά στην έκθεση σημαίνει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στον τρόπο που γινόταν το μάθημα».
«Δεν είχα κανένα ενδιαφέρον για τα βιβλία παρά μόνο για τους μεγάλους στοχαστές» αναφέρει και επισημαίνει πως «Διάβαζα τις μεγάλες εφημερίδες από πολύ μικρός. Ο πατέρας μου παρά τη φτώχεια του έπαιρνε κάθε μέρα εφημερίδα και εγώ την ξεκοκάλιζα».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού εξηγεί πως εκείνα τα χρόνια που ήταν μαθητής, ερμήνευαν τη δυσλεξία, ως «δεν παίρνει τα γράμματα». «Εγώ έμαθα πολύ αργότερα και τυχαία από έναν άνθρωπο που συναναστράφηκε μαζί μου, ότι είμαι δυσλεκτικός».
«Είμαι της σχολής ότι πρέπει να αγαπάμε τις αδυναμίες μας και πρέπει να τις ομολογούμε» παραδέχτηκε και συμβούλευσε τους γονείς «να αγκαλιάζουν τα παιδιά τους και να μην τα πιέζουν για πράγματα που δεν μπορούν».
Έφυγε από ένα χωριό των Χανίων σε πολύ μικρή ηλικία και μαζί με τους γονείς τους ήρθε «σε ένα άλλο χωριό, που τότε είχε πολλούς Κρητικούς, πολλούς Πόντιους και πολλούς τσιγγάνους».
«Έχω δώσει μάχη για τους ρομά γιατί μικρός έπαιζα με τσιγγάνους. Έζησα την εποχή που ζούσαν σε σκηνές. Τώρα πλέον στην Αγία Βαρβάρα, οι ρομά ζουν σε σπίτια, έχουν επιχειρήσεις, σπουδάζουν τα παιδιά τους».
Τέλος, ανέφερε πως «αναστατώνομαι από τη μυρωδιά του βασιλικού, που υπήρχε σε κάθε φτωχικό σπίτι» και πως «ως παιδί ένιωθα αυτάρκεια με τα λίγα». Κατέληξε ότι «νιώθω γενικά ότι είμαι ένας τυχερός άνθρωπος που δούλεψα πολύ στη ζωή μου και κατάφερα να είμαι χρήσιμος αλλά ταυτόχρονα και ευτυχισμένος».
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.Διαβάστε επίσης: Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλά για την υγεία του στο STAR: Είμαι πλέον καλά
