Στην προμετωπίδα της ελληνικής πρότασης βρίσκεται η ρύθμιση του ελληνικού χρέους, με αίτημα τουλάχιστον μια σαφή δέσμευση και ρητή πρόβλεψη για επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων, ενώ η πενταμερής δεν αναλαμβάνει τέτοια δέσμευση, όσο δεν υλοποιείται το πρόγραμμα και δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι του, αν και δεν αποκλείει μελλοντική επαναγορά χρέους από την Ευρωπα��κή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό ταμείο.
Γι' αυτό άλλωστε υπάρχει και η απόκλιση στα πλεονάσματα. Η Αθήνα προτείνει πρωτογενές πλεόνασμα στο 0,8% για φέτος και 1% το 2016 ενώ, οι εταίροι ζητούν πλεόνασμα 1% για φέτος, που διπλασιάζεται και τριπλασιάζεται ως το 2017 και φτάνει το 3,5% το 2018.
Πολλά δισεκατομμύρια χωρίζουν τις δύο πλευρές για τις ιδιωτικοποιήσεις, αφού η κυβέρνηση δεσμεύεται να ολοκληρώσει μόνο όσες έχουν δρομολογηθεί, ενώ οι δανειστές ζητούν ιδιωτικοποιήσεις, που θα αποδίδουν επιπλέον 10 δις ευρώ και ιδιωτικοποίηση της μικρής ΔΕΗ.
Στις συντάξεις το μεγάλο "αγκάθι" είναι το ψαλίδι στις επικουρικές, με την κυβέρνηση να προτείνει πάγωμα της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος και τους εταίρους να επιμένουν να εφαρμοστεί κανονικά και από φέτος η πρόβλεψη για μηδενικό έλλειμμα στα επικουρικά ταμεία.
Αλλά και στον ΦΠΑ οι διαφορές είναι σημαντικές. Η Αθήνα θέλει τρείς συντελεστές 6%, 11% και 23%, με τα βασικά τρόφιμα και φάρμακα στο 6% και τις ΔΕΚΟ στο 11%. Και ζητά να εφαρμοστεί από τον Σεπτέμβριο. Αντίθετα οι εταίροι μιλούν για δύο μόνον συντελεστές που θα πρέπει να κινούνται τουλάχιστον στο 10% και 20% αντίστοιχα, ενώ ζητούν να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν σύντομα.
Τέλος, στα εργασιακά η κυβέρνηση επιμένει στην νομοθέτηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας στα ευρωπαϊκά πρότυπα, με σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, ενώ οι εταίροι απορρίπτουν με κατηγορηματικό τρόπο την επιστροφή των τριετιών που οδηγούν σε αυξήσεις αποδοχών.
ΒΙΝΤΕΟ STAR
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.